Λιμοκτονούντες στην Αθήνα, στο φτηνό «πεδίο βολής» των τοκογλύφων
Άρπαξε βιαστικά ένα αποτσίγαρο από το πεζοδρόμιο κι έσπευσε να το επιδείξει στις δύο νεαρές γυναίκες της παρέας του. Εκείνες τον συνεχάρησαν για την… καλοτυχία του και κατευθύνθηκαν όλοι μαζί προς τον μεγάλο κάδο σκουπιδιών του Σταθμού Αττικής. Παραμέρισαν τις γάτες που είχαν πρώτες μυριστεί τα «εκλεκτά του εδέσματα», κι άρχισαν να ξεσκίζουν μία-μία τις σακούλες. Ξεδιάλεγαν με λιγδιασμένα δάχτυλα και έτρωγαν υπολείμματα τροφών, ενώ μια πρωτόγνωρη δυσωδία εξαπλωνόταν σε ακτίνα 15 μέτρων. Σε λίγο, προστέθηκαν στην παρέα ένας μεσήλικας, που κρατούσε ένα μισοάδειο μπουκάλι ρετσίνας και το προσέφερε στους συνδαιτυμόνες του και μια γριούλα που κουβαλούσε ρεφενέ μια σακούλα σούπερ μάρκετ με μαγειρεμένα χόρτα – το λάφυρό της από έναν προηγούμενο κάδο…
Όχι-όχι, αυτό δεν είναι απλώς ρεπορτάζ, «είναι η τρύπα στη στέγη μιας ατέλειωτης παράγκας», πολύ σκληρότερης και ζοφερότερης από εκείνη που μας παρουσίαζε κάποτε ο τραγουδοποιός.
Δεν έχει καμιά θέση εδώ η περίφημη ρήση των Κινέζων «Μια εικόνα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις». Αυτή η εικόνα των πέντε ανθρώπων στο κέντρο της Αθήνας που διαγκωνίζονται με τις γάτες πάνω από έναν κάδο σκουπιδιών ισοδυναμεί με τον μεγαλύτερο κόμπο στο λαιμό: με την πιο πνιγηρή σιωπή…
Και… ακτινογραφίες άδειων στομαχιών
Ο δήμος, η Εκκλησία, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, πολιτικοί φορείς και διάφοροι επιχειρηματικοί «χορηγοί» προβάλλουν με άψογο τρόπο την προσπάθειά τους να αντιμετωπίσουν την κοινωνική καταστροφή. Με περισσότερο συχνά ζήλο από αυτόν που επιδεικνύουν για την αντιμετώπιση της ίδιας της κοινωνικής καταστροφής. Ήδη, τον τελευταίο μήνα, σύμφωνα με δημοσιεύματα, αποχωρούν άπραγοι από τις ουρές των συσσιτίων του δήμου εκατοντάδες συμπολίτες μας, χωρίς να προλάβουν να εξασφαλίσουν ένα πιάτο φαΐ. Αρκετοί μάλιστα, εδώ και βδομάδες, «έφτυσαν» με τον τρόπο τους την πίκρα από τα σάπια ροδάκινα του ρωσικού εμπάργκο που διανεμήθηκαν με τόσες τυμπανοκρουσίες «σε ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού».
Το ασυγκίνητο Κέντρο Υποδοχής και Αλληλεγγύης (ΚΥΑΔΑ) του Δήμου Αθηναίων με το «υποστηρικτικό του δίκτυο» μπροστά στο αυξανόμενο κύμα φτωχοποίησης και λιμοκτονούντων προσιδιάζει, δυστυχώς, όλο και περισσότερο σε μια καθόλα νεοελληνική παραφθορά του σπαρτιάτικου Καιάδα…
Η Εκκλησία, επίσης, σκληραίνει τη στάση της, «συγχώνευσε» σε πολλές περιπτώσεις τα κέντρα διανομής τροφίμων, διατηρώντας ωστόσο ψηλά τον… πήχη της για τους δικαιούχους, που δεν αρκεί να είναι «αμνοί του Θεού», αλλά πρέπει και να ανήκουν στην ενορία, πρέπει να προσκομίζουν μεταξύ άλλων και εκκαθαριστικά της εφορίας – δεν ξέρω αν σε λίγο θα ζητούν και ακτινογραφίες των άδειων στομαχιών!
Καυστικά ειρωνικό για το «ενδιαφέρον» διαφόρων φορέων και πρωτίστως του υπουργείου Υγείας για το θέμα των λιμοκτονούντων παραμένει το περιεχόμενο παλαιότερης αφίσας την οποία εφέρετο να κυκλοφόρησε το 2012 το υπ. Υγείας (ο τότε υπ. Υγείας το διέψευσε αρκούντως χαλαρά), και που παρουσιάζει τις διαχρονικές «Οδηγίες προς τους σιτιζόμενους από τους κάδους πολίτες: 1) Να χρησιμοποιούν αποστειρωμένα γάντια κατά τη διάρκεια του ψαξίματος. 2) Να χρησιμοποιούν αποστειρωμένο κάλυμμα κεφαλής. 3) Να φορούν αποστειρωμένο χιτώνιο. 4) Να ξεχωρίζουν τα ανακυκλώσιμα υλικά από τα αποφάγια, ιδιαίτερα τη νύκτα που έχει χαμηλό φωτισμό. 5) Να καθαρίζουν τα δόντια τους, πριν και μετά το φαγητό.
* Τα παραπάνω υλικά προφύλαξης θα παρέχονται από τους δήμους, την Εκκλησία και τις ΜΚΟ. Μετά τη χρήση τους να επιστρέφονται. Επίσης, οι υγειονομικές υπηρεσίες του κράτους καθώς και η αστυνομία, θα φροντίζουν για τήρηση των υγειονομικών διατάξεων». Ακόμη κι αν επρόκειτο για φάρσα, πόσο μακριά βρίσκεται από τον κυνισμό των κυβερνώντων;…
Περσινή ξινή ΕΛΣΤΑΤ!
Η Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία συνεχίζει το χαβά της, δημοσιοποιώντας με… απόσταση ασφαλείας (αυτή τη βδομάδα, μέσα Οκτώβρη του 2014) τα σοκαριστικά στοιχεία του έτους 2013 για τη φτώχεια στην Ελλάδα! Πόσοι ειδικοί επιστήμονες, ερευνητές και υπολογιστές θα της χρειάζονταν άραγε της στατιστικής μας υπηρεσίας ώστε να εκδώσει αυτά τα στοιχεία αμέσως; Πώς διάολο τα καταφέρνει μια τόσο πολύτιμη υπηρεσία να αποβαίνει «φιλολογικού ενδιαφέροντος» μόνο και τελικά σχεδόν άχρηστη;
Στο μεταξύ, η κυβέρνηση εγγυάται πιλοτικό… δίχτυ προστασίας σε ένα δήμο ανά περιφέρεια(!). Ενδεικτικά μόνο, ώστε να πάρουν την εικόνα και οι υπόλοιποι φτωχοί, ότι η σωτηρία τους πλησιάζει, δηλαδή, όταν και εφόσον διατηρήσει την εξουσία η μνημονιακή συγκυβέρνηση, ή μάλλον, εάν και εφόσον κρατηθούν στη ζωή έχοντας αποθέσει και τους τελευταίους πόρους τους στο βαθύ πιάτο των τοκογλύφων, των αρπακτικών και των εισπρακτόρων τους.
Έτσι, οι φτωχοί του Μοσχάτου, του Πειραιά, της Αθήνας, θα ζηλεύουν τους φτωχούς της Καλλιθέας για τα ψίχουλα που τους… εγγυάται η συγκυβέρνηση, αλλά θα ξέρουν ότι ο «ευεργέτης» τους βρίσκεται πολύ κοντά και είναι απλώς θέμα χρόνου να τους συμπεριλάβει…
