«Συνταξιοδοτική ωρίμανση», «διαθεσιμότητα» ή «εφεδρεία» οδηγούν εκτός Δημοσίου 150.000 εργαζόμενους.
Η επαναφορά της λεγόμενης εφεδρείας στο Δημόσιο στο κέντρο των συζητήσεων μεταξύ των εταίρων της κυβέρνησης, δείχνει την επιμονή στις δεσμεύσεις έναντι της τρόικας για μείωση των θέσεων εργασίας στο Δημόσιο. Με ένα επικοινωνιακού τύπου καταιγισμό ειδήσεων, όπου εμφανίζονται ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ να… ανθίστανται στην επαναφορά του μέτρου της εφεδρείας και να αναζητούν από κοινού με την κυβέρνηση ισοδύναμα μέτρα, προσπαθούν να χρυσώσουν τον στόχο για 15.000 απολύσεις υπαλλήλων από το Δημόσιο μέχρι τέλους του χρόνου και συνολικά 150.000 υπαλλήλων μέχρι το 2015. «Ας μη μείνουμε στις λέξεις που μας χωρίζουν, αλλά στις διαδικασίες που μας ενώνουν», φέρουν τα σχετικά δημοσιεύματα να δηλώνει ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Αντ. Μανιτάκης, στη σχετική συνάντησή του με τον υπουργό Οικονομικών, Γ. Στουρνάρα.
Η επιμονή στη στοχοποίηση του δημόσιου τομέα, που ήδη στα δυόμιση τελευταία χρόνια έχει συρρικνωθεί με τεράστιες συνέπειες σε κρίσιμους τομείς, όπως η Υγεία και η Παιδεία, αποτελεί σταθερή πολιτική επιλογή της κυβέρνησης. Έτσι, μεταξύ των μέτρων που αποφάσισαν οι κυβερνητικοί εταίροι και παρουσιάζουν στην τρόικα, βρίσκονται οι μαζικές απολύσεις, για τις οποίες απλά «διαρρέονται» πολλά σενάρια.
Ένα από αυτά αφορά τη λεγόμενη διαθεσιμότητα. Δηλαδή, να τεθούν εργαζόμενοι για διάστημα ενός ή μέχρι και τρία χρόνια σε καθεστώς προ-απόλυσης, όπου θα λαμβάνουν τμήμα μόνο του μισθού τους. Σε διαθεσιμότητα σχεδιάζεται να τεθούν οι εργαζόμενοι στους υπό κατάργηση ή συγχώνευση φορείς, που αντικειμενικά θα βρεθούν στον «αέρα» ή υπό μετακίνηση.
Ακόμα, η διαθεσιμότητα μπορεί να συνδεθεί με τη δήθεν αξιολόγηση του προσωπικού. Δηλαδή, οι εργαζόμενοι που θα λάβουν χαμηλή βαθμολογία στα τεστ αξιολόγησης, θα τεθούν σε διαθεσιμότητα. Και για να αποκτήσει αυτή η δήθεν λάιτ εκδοχή της εφεδρείας κοινωνική αποδοχή, επανέρχονται στη δημοσιότητα τα γνωστά κρούσματα διαφθοράς υπαλλήλων, οι οποίοι και θα «αποτελέσουν την πρώτη δεξαμενή» διαθεσιμότητας.
Ένα δεύτερο σενάριο αφορά τη λεγόμενη συνταξιοδοτική ωρίμανση. Ο όρος που φαίνεται ότι αποτελεί συνεισφορά της ΔΗΜΑΡ, αν κρίνουμε από τον ενθουσιασμό του υπεύθυνου Τύπου του κόμματος για τη σχετική… ανακάλυψη (ΝΕΤ 22/8), αφορά ουσιαστικά την εφεδρεία για όσους υπαλλήλους που βρίσκονται κοντά στο όριο συνταξιοδότησης.
Με τέτοιες λεκτικές και επικοινωνιακές ακροβασίες η συγκυβέρνηση προσπαθεί να προετοιμάσει την κοινωνία, να διασπάσει τους εργαζόμενους, να τρομοκρατήσει τους δημόσιους υπαλλήλους, ώστε το μέτρο της εφεδρείας να μην έχει την τύχη του νόμου Ρέππα, αλλά να επιτελέσει το στόχο του, δηλαδή τις μαζικές απολύσεις.
«Η νέα μορφή της εφεδρείας, ανεξάρτητα από προσωπεία, θα είναι περισσότερο σκληρή και βάρβαρη από την εφεδρεία που εφαρμόστηκε μέχρι σήμερα», τονίζει σε ανακοίνωσή της η ΑΔΕΔΥ, συμπληρώνοντας: «Θα οδηγήσει δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους στο Δημόσιο στην ανεργία και θα έχει δραματικές επιπτώσεις στους πολίτες, εξαιτίας της διάλυσης των δημοσίων υπηρεσιών».
Σε κάθε περίπτωση, όπως αναφέρουν συνδικαλιστές, οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να καταφύγουν σε κινήσεις πανικού, ούτε να επενδύουν στις δήθεν ενδοκυβερνητικές αντιδικίες. Μοναδικός τρόπος αντιμετώπισης και αυτής της νέας επίθεσης που σχεδιάζει η κυβέρνηση είναι η οργάνωση μαζικών αγώνων και όχι οι ατομικές λύσεις.
Η επιμονή στη στοχοποίηση του δημόσιου τομέα, που ήδη στα δυόμιση τελευταία χρόνια έχει συρρικνωθεί με τεράστιες συνέπειες σε κρίσιμους τομείς, όπως η Υγεία και η Παιδεία, αποτελεί σταθερή πολιτική επιλογή της κυβέρνησης. Έτσι, μεταξύ των μέτρων που αποφάσισαν οι κυβερνητικοί εταίροι και παρουσιάζουν στην τρόικα, βρίσκονται οι μαζικές απολύσεις, για τις οποίες απλά «διαρρέονται» πολλά σενάρια.
Ένα από αυτά αφορά τη λεγόμενη διαθεσιμότητα. Δηλαδή, να τεθούν εργαζόμενοι για διάστημα ενός ή μέχρι και τρία χρόνια σε καθεστώς προ-απόλυσης, όπου θα λαμβάνουν τμήμα μόνο του μισθού τους. Σε διαθεσιμότητα σχεδιάζεται να τεθούν οι εργαζόμενοι στους υπό κατάργηση ή συγχώνευση φορείς, που αντικειμενικά θα βρεθούν στον «αέρα» ή υπό μετακίνηση.
Ακόμα, η διαθεσιμότητα μπορεί να συνδεθεί με τη δήθεν αξιολόγηση του προσωπικού. Δηλαδή, οι εργαζόμενοι που θα λάβουν χαμηλή βαθμολογία στα τεστ αξιολόγησης, θα τεθούν σε διαθεσιμότητα. Και για να αποκτήσει αυτή η δήθεν λάιτ εκδοχή της εφεδρείας κοινωνική αποδοχή, επανέρχονται στη δημοσιότητα τα γνωστά κρούσματα διαφθοράς υπαλλήλων, οι οποίοι και θα «αποτελέσουν την πρώτη δεξαμενή» διαθεσιμότητας.
Ένα δεύτερο σενάριο αφορά τη λεγόμενη συνταξιοδοτική ωρίμανση. Ο όρος που φαίνεται ότι αποτελεί συνεισφορά της ΔΗΜΑΡ, αν κρίνουμε από τον ενθουσιασμό του υπεύθυνου Τύπου του κόμματος για τη σχετική… ανακάλυψη (ΝΕΤ 22/8), αφορά ουσιαστικά την εφεδρεία για όσους υπαλλήλους που βρίσκονται κοντά στο όριο συνταξιοδότησης.
Με τέτοιες λεκτικές και επικοινωνιακές ακροβασίες η συγκυβέρνηση προσπαθεί να προετοιμάσει την κοινωνία, να διασπάσει τους εργαζόμενους, να τρομοκρατήσει τους δημόσιους υπαλλήλους, ώστε το μέτρο της εφεδρείας να μην έχει την τύχη του νόμου Ρέππα, αλλά να επιτελέσει το στόχο του, δηλαδή τις μαζικές απολύσεις.
«Η νέα μορφή της εφεδρείας, ανεξάρτητα από προσωπεία, θα είναι περισσότερο σκληρή και βάρβαρη από την εφεδρεία που εφαρμόστηκε μέχρι σήμερα», τονίζει σε ανακοίνωσή της η ΑΔΕΔΥ, συμπληρώνοντας: «Θα οδηγήσει δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους στο Δημόσιο στην ανεργία και θα έχει δραματικές επιπτώσεις στους πολίτες, εξαιτίας της διάλυσης των δημοσίων υπηρεσιών».
Σε κάθε περίπτωση, όπως αναφέρουν συνδικαλιστές, οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να καταφύγουν σε κινήσεις πανικού, ούτε να επενδύουν στις δήθεν ενδοκυβερνητικές αντιδικίες. Μοναδικός τρόπος αντιμετώπισης και αυτής της νέας επίθεσης που σχεδιάζει η κυβέρνηση είναι η οργάνωση μαζικών αγώνων και όχι οι ατομικές λύσεις.
Γιώργος Κατερίνης
Σχόλια
