Οι δηλώσεις του Μακρόν για αποστολή ευρωπαϊκών στρατευμάτων στην Ουκρανία προκάλεσαν σάλο, που ανατροφοδοτείται από νέα πυροτεχνήματα του Γάλλου προέδρου (αυτή τη φορά από την Τσεχία δήλωσε: «Πλησιάζουμε σε μια στιγμή στην Ευρώπη που θα είναι σκόπιμο να μην είμαστε δειλοί»). Ταυτόχρονα, νέα επεισόδια συσσωρεύονται στο ήδη ταραγμένο κλίμα, προκαλώντας πρόσθετους πονοκεφάλους –και αναπάντητα ερωτήματα– στις ευρωπαϊκές ηγεσίες. Στο τελευταίο εξ αυτών, ρωσικά ΜΜΕ έδωσαν στη δημοσιότητα μια «υποκλαπείσα» συνομιλία ανάμεσα σε ανώτατους Γερμανούς αξιωματικούς σχετικά με το ενδεχόμενο αποστολής πυραύλων υψηλής τεχνολογίας και μεγάλου βεληνεκούς στην Ουκρανία.
Η εν λόγω συνομιλία αφορούσε την προετοιμασία ενημέρωσης του Γερμανού υπουργού Άμυνας Πιστόριους σχετικά με τους όρους και τις προϋποθέσεις αποστολής πυραύλων Taurus στο Κίεβο, που θα στόχευαν τη γέφυρα του Κερτς στην Κριμαία. Αν και σημειώθηκε εμφατικά ότι δεν υπάρχει σχετική πολιτική έγκριση, συζητήθηκε ένα επιχειρησιακό πλάνο της επίθεσης στη γέφυρα, και επισημάνθηκαν τρόποι επίσπευσης της εκπαίδευσης των Ουκρανών στο χειρισμό του όπλου, δεδομένων των πολιτικών περιορισμών στην παρουσία Γερμανών στρατιωτικών στο μέτωπο. Εξετάστηκε μάλιστα και το ενδεχόμενο αποστολής ειδικών της ιδιωτικής εταιρείας που κατασκευάζει το όπλο, ως μια επιλογή που δεν θα «ενοχοποιούσε τη χώρα». Παράλληλα η συνομιλία αποκάλυψε το «κοινό μυστικό»: την παρουσία Βρετανών, Γάλλων και Αμερικανών «ειδικών» στην Ουκρανία.
Η διαρροή προκάλεσε φυσικά μεγάλη αναστάτωση. Πρώτος ο καγκελάριος Σολτς έσπευσε να δηλώσει ότι η κυβέρνησή του θα διερευνήσει άμεσα το συμβάν, επαναλαμβάνοντας ταυτόχρονα ότι αντιτίθεται στην αποστολή πυραύλων Taurus. Αυτή η απροθυμία του Σολτς έχει αποτελέσει αντικείμενο έντονης κριτικής τόσο ενδοκυβερνητικά όσο και από την αντιπολίτευση. Ο Πιστόριους, που φημολογείται ως πιθανότερος αντικαταστάτης του Σολτς αν το κυβερνητικό σχήμα καταρρεύσει, στις πρώτες δηλώσεις του έσπευσε να καταδικάσει τη Ρωσία, υποστηρίζοντας ότι αποσκοπεί «στην πρόκληση διαίρεσης και στην αποσταθεροποίηση της χώρας μου». Βέβαια για το ίδιο το περιεχόμενο της συνομιλίας και την προετοιμασία αποστολής τέτοιων συστημάτων στην Ουκρανία δεν βρήκε να πει κουβέντα.
Ευρωπαϊκή υποκρισία και κρίσιμα ερωτηματικά
Οξύτατες ήταν αντιδράσεις και της Βρετανίας, καθώς επιβεβαιώθηκε η άμεση εμπλοκή της στον πόλεμο της Ουκρανίας. Για άλλη μια φορά γίνεται φανερή η απόλυτη υποκρισία των Δυτικών ελίτ: από τη μια όλες οι κυβερνήσεις της Δύσης απέρριψαν «μετά βδελυγμίας» τις πολεμοχαρείς τοποθετήσεις του Μακρόν, κι από την άλλη αποδεικνύεται περίτρανα ότι όχι μόνο εξοπλίζουν απροσχημάτιστα την Ουκρανία με προηγμένα οπλικά συστήματα, αλλά δίνουν το παρόν και στο πεδίο της μάχης άλλοτε ως «εθελοντές», άλλοτε ως «εργολάβοι» κ.ο.κ.
Το πραγματικό ερώτημα είναι βέβαια σε τι αποσκοπούσε και από ποιον έγινε πραγματικά η «υποκλοπή». Αυτός καθαυτός ο διάλογος των Γερμανών αξιωματικών δεν έχει να προσφέρει τίποτα ουσιαστικό στους επαγγελματίες του πολέμου, ούτε καν στην ίδια στη Ρωσία. Ενδιαφέρον έχει μόνο το μήνυμα που εκπέμπει. Και πιο πολύ ενδιαφέρον έχει το ποιος είναι ο πραγματικός παραλήπτης του. Διότι είναι σαφές ότι μικρή σημασία είχε το λεγόμενο «επιχειρησιακό σχέδιο» πλήγματος της Κριμαίας, ούτε ήταν άγνωστες στους ειδικούς οι δυνατότητες του πυραύλου Taurus. Τέλος, κανείς δεν αγνοεί την παρουσία Δυτικών στρατιωτικών στην Ουκρανία, ούτε η παραδοχή της είναι ικανή να αλλάξει τα δεδομένα και την πορεία του πολέμου.
Είναι λιγότερο γνωστό, όπως επισημαίνουν οι ειδικοί του υβριδικού πολέμου, ότι συχνά τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Αντίθετα, ο κανόνας είναι να μετατίθενται οι ευθύνες μιας πράξης σε άλλους, να κρύβονται οι πρωταγωνιστές πίσω από πληρεξούσιους. Στην προκειμένη περίπτωση, το ερώτημα δεν είναι αν οι Ρώσοι διέρρευσαν μια «κρίσιμη» συνομιλία, αλλά αν υπήρχαν και άλλοι που επίσης γνώριζαν και «άκουσαν» τη συνομιλία. Και αν υπήρξαν, πού τη διέρρευσαν; Η Ρωσία είχε βέβαια κάθε λόγο να την κοινοποιήσει προκειμένου να «κάψει» σχέδια Δυτικών πτερύγων για κλιμάκωση του πολέμου. Αντίστοιχο ενδιαφέρον υπάρχει βέβαια και στο εσωτερικό δυναμικών κέντρων της Γερμανίας (και όχι μόνο). Αυτές οι εσωτερικές αντιθέσεις στις χώρες της Δύσης βρίσκονται εκτεθειμένες σε έναν υβριδικό πόλεμο. Και φαίνεται ότι γέφυρες επικοινωνίας, εγκάρσιες σχέσεις και δίαυλοι συνεργασίας, υπάρχουν και μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών.
