Την ώρα που οι δεκατρείς χιλιάδες εργαζόμενοι σε μια από τις μεγαλύτερες ελληνικές επιχειρήσεις, τα σούπερ μάρκετ Carrefour Μαρινόπουλος, αντιμετωπίζουν μια ακόμα επιδρομή στα εισοδήματά τους, οι συνδικαλιστικές ηγεσίες αναλώνονται σε έναν ιδιόμορφο εμφύλιο αλληλοκαταγγελιών.
«Απύθμενο θράσος» αποδίδει σχετική ανακοίνωση της δευτεροβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης του εμπορίου στο επιχειρησιακό σωματείο, «πλάτες» στην εργοδοσία αποδίδει το σωματείο στην ΟΙΥΕ. Κι αυτά στις ανακοινώσεις που εκδόθηκαν –υποτίθεται– για να καταγγείλουν την εργοδοτική επίθεση και να καλέσουν τους εργαζόμενους να αντισταθούν.
Οι διαφορετικές επιλογές στην αντιμετώπιση των συνεπειών της κατάλυσης κάθε νομικής προστασίας της εργασίας είναι δεδομένες. Το εργασιακό τοπίο θυμίζει ζούγκλα, με τον κάθε εργοδότη να ρυθμίζει κατά το δοκούν τις σχέσεις με το προσωπικό του. Η υποχώρηση του συνδικαλιστικού κινήματος είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός. Οι ευθύνες των συνδικαλιστικών ηγεσιών είναι φανερές κι έχουν να κάνουν, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, με λάθος επιλογές, με αγκυλώσεις του παρελθόντος, με έλλειψη στρατηγικής, αλλά και πολιτικής εκτίμησης.
Αν, όμως, τα συνδικάτα επιθυμούν να οργανώσουν στοιχειωδώς την αντίσταση των εργαζομένων, το τελευταίο που πρέπει να κάνουν είναι να αλληλοκαταγγέλλονται. Η υπόθεση των σούπερ μάρκετ Ατλάντικ που άφησαν στο δρόμο άνεργους κι απλήρωτους χιλιάδες εργαζόμενους είναι αρκετά πρόσφατη κι αποδεικνύει ότι ο συνδικαλιστικός εμφύλιος που στο χώρο του εμπορίου κρατά χρόνια, μόνο κακό κάνει στους εργαζόμενους.
