Η κυβέρνηση θριαμβολογεί και υπόσχεται καλύτερες μέρες, χωρίς βέβαια να σταματά τις «κατεδαφίσεις» σε κοινωνικό επίπεδο. Μετά και την συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν, κλείνει το μάτι για ένα ήρεμο καλοκαίρι…
Η Αθήνα εισπράττει τα εύσημα της Κομισιόν αφού εφαρμόζει με πειθήνια υπακοή ό,τι έχει παραγγελθεί («μεταρρυθμίσεις», προσφυγικό, πράσινη ανάπτυξη και ψηφιοποίηση). Από την άλλη, δέχεται τα συγχαρητήρια του Πάιατ και των ΗΠΑ για όλες τις διευκολύνσεις της και την στάση που τηρεί στο ΝΑΤΟ. Λαμβάνει και τις επιδοκιμασίες Ερντογάν γιατί τώρα θα λύνουν τα προβλήματα οι δύο χώρες με διάλογο χωρίς όρους, προϋποθέσεις και ανάμειξη τρίτων…
Το χειρότερο είναι ότι τελικά θα οδηγηθούμε να γίνει το κέφι και των τριών παραγόντων. Σε βάρος κάθε ιδέας διεξόδου, ή ακόμα και ύπαρξης της χώρας έστω με δεδομένα κοντά στα σημερινά. Κι αυτό γιατί καμία από τις τρεις δυνάμεις (Ε.Ε., ΗΠΑ, Τουρκία) δεν θέλει να τα χαλάσει οριστικά με την άλλη. Ενώ εκτιμούν ότι το «μαξιλάρι» Ελλάδα μπορεί να μικρύνει, να στριμωχθεί ή να μπαλωθεί χωρίς μεγάλες αντιστάσεις. Και βέβαια, δεν υπάρχει κυβέρνηση ή πολιτικός κόσμος που θα αξιοποιούσε τυχόν αντιθέσεις τους προς όφελος της χώρας.
Την ποιότητα του πολιτικού κόσμου την είδαμε και στη γελοιότητα της «μητέρας των μαχών» για το εργασιακό. Η… μάχη δόθηκε στη Βουλή με μεγάλα λόγια αλλά και ψήφιση περίπου 50 διατάξεων από τον ΣΥΡΙΖΑ και 70 από το ΚΙΝΑΛ. Απ’ έξω, οι αναιμικές εκδηλώσεις χαιρετίστηκαν από όλους σαν «σεισμός», «κοσμοπλημύρα», «ποτάμι βουερό» και άλλα τέτοια.
Στο μέτωπο της πανδημίας έχουμε ακόμα μια φάση, και πάλι τυχοδιωκτική και επικίνδυνη. Γενικό «άνοιγμα» είναι το μήνυμα των αποφάσεων που λαμβάνονται. Θα προβληθεί και πάλι το τουριστικό κάλεσμα: Ελάτε, είμαστε Covid free!
Αυτά συμβαίνουν ενώ οι νέες μεταλλάξεις απειλούν και οι εμβολιασμοί είναι σε χαμηλό επίπεδο. Ο τουρισμός όμως είναι σταθερά υπεράνω της υγείας. Κι όταν έρθει το τέταρτο κύμα, θα φταίει πάλι ο κόσμος…
Ισχύει ότι μετά από 9 μήνες καραντίνα, όλοι θέλουν να νοιώσουν ελεύθεροι. Μετά από μια καραντίνα πρωτοφανών διαστάσεων, παλινωδιών και προχειρότητας. Οι άνθρωποι θέλουν να νοιώσουν ο ένας δίπλα στον άλλο, θέλουν έξοδο, διακοπές, μπάνια. Όποιοι μπορούν θα το προσπαθήσουν. Παράλληλα, η τουριστική – πολιτιστική «βιομηχανία» θέλει να δουλέψει στο φουλ και χωρίς ιδιαίτερα μέτρα.
Ένα τμήμα θέλει να ξεσαλώσει, ενώ υπάρχουν ανησυχητικά δείγματα για τα ήδη συντελεσθέντα ψυχικά τραύματα. Η κοινωνία γίνεται πιο ρευστή και συχνά τα ηθικά πλαίσια διαλύονται. Εγκλήματα που παίρνουν άλλη διάσταση, ακόμα και 15χρονα κορίτσια μαχαιρώνονται μεταξύ τους, βιασμοί κατά συρροή. Ο υπόκοσμος μπερδεύεται με τον επίσημο κόσμο. Η αντικοινωνική συμπεριφορά ανατροφοδοτείται διαρκώς και με πολλούς τρόπους.
Ήρεμο καλοκαίρι; Η Ν.Δ., μετά τα εργασιακά, σχεδιάζει καταιγίδα μεταρρυθμίσεων σε ασφαλιστικό και παιδεία. Η Βουλή δεν θα σταματήσει να λειτουργεί.
Ήρεμο καλοκαίρι; Η Τουρκία μετά τα χαμόγελα, και αφού τσέπωσε 5 δισ. από την Ε.Ε. για τους πρόσφυγες, εκδίδει 3 Navtex στο Αιγαίο από Ιούλη μέχρι Σεπτέμβρη. Κάνει και πειρατικά ρεσάλτα με κομάντος σε κυπριακά αλιευτικά. Λίγο πιο μακριά, στη Μαύρη Θάλασσα, η Ρωσία προειδοποιεί βρετανικό πολεμικό πλοίο με πραγματικά πυρά.
Για το καλοκαίρι, ας φροντίσουμε σώμα και μυαλό. Προσέχουμε την υγεία τη δική μας και των δίπλα μας (εμβόλιο, τεστ, συστάσεις γιατρών, αποστάσεις και μάσκα όπου χρειάζεται, απαίτηση να τηρούνται τα στοιχειώδη μέτρα). Η χαλάρωση δεν πρέπει να γίνει γενικό ξεχείλωμα. Αυτό έχει εφαρμογή και στη γενικότερη υπόσταση της χώρας. Τα δε «πνευματικά μέτρα» περιγράφονται δυσκολότερα, είναι όμως κι αυτά αναγκαία και μας αφορούν όλους…
