Πραγματοποιήθηκε στις 28-29/1/2019 η «έξοδος στις αγορές» της κυβέρνησης για να δανειστεί 2,5 δισ. ευρώ. Το αποτέλεσμα, υπερκάλυψη του ποσού κατά 4,2 φορές (10,5 δισ.) και επιτόκιο 3,6%. Ακολούθησαν πανηγυρικού χαρακτήρα δηλώσεις από τους κ.κ. Τσακαλώτο και Τζανακόπουλο για εμπιστοσύνη στην ελληνική οικονομία κλπ.
Για μία ακόμα φορά ως λαός στο ίδιο έργο θεατές. Το 2010 η κυβέρνηση Γ.Παπανδρέου δανειζόταν για 10ετές ομόλογο με πάνω από 6% και πανηγύριζε, το ίδιο έκανε η κυβέρνηση Σαμαρά για πενταετές με 4,75% το 2014 και η κυβέρνηση Τσίπρα το 2017 πάλι με πενταετές στο 4,625%. Το ίδιο γίνεται και τώρα. Πάντοτε οι κυβερνήσεις πανηγυρίζουν κρύβοντας την οδυνηρή οικονομική πραγματικότητα και την ουσία των όσων πράττουν σε βάρος του λαού. Αλλά τα πανηγύρια, πανηγύρια…
Είναι σαφές ότι μετά από τρία μνημόνια και δεκάδες δισ. ευρώ μέτρα για να πληρώνονται οι εκάστοτε δανειστές, τα επιτόκια για την Ελλάδα έχουν «βελτιωθεί». Όμως αυτή η «βελτίωση» δεν σημαίνει ότι έπαψαν να είναι ληστρικά. Δανειστήκαμε και πανηγυρίζουμε γι’ αυτό με 3,6% επιτόκιο, υπερδεκαπλάσιο της Πορτογαλίας, όταν για πενταετή ομόλογα τα αντίστοιχα επιτόκια είναι για Ισπανία 0,21%, Πορτογαλία 0,32-34%, Κύπρο 0,78% και Ιταλία 1,57%. Πρακτικά ο ελληνικός λαός από αυτό το ομόλογο θα επιβαρυνθεί, από όσα είναι γνωστά, με 450 εκ. ευρώ τόκους και άλλα 3,5 εκ. προμήθειες και λοιπά έξοδα.
Είναι τόσο μεγάλη η «εμπιστοσύνη» της κυβέρνησης στα έργα της, στην κατάσταση της οικονομίας αλλά και τις αγορές που για «να σκοτώσει μια μύγα έφτιαξε ένα τανκς». Για μια έκδοση μόλις 2,5 δισ. ευρώ επιστρατεύτηκαν ως ανάδοχοι της έκδοσης τέσσερις αμερικάνικες τράπεζες και δύο ευρωπαϊκές, οι : Bank of America Merrill Lynch, Goldman Sachs, JP Morgan, Morgan Stanley, HSBC και Societe Generale για την έκδοση πενταετούς ομολόγου δικαιοδοσίας αγγλικού δικαίου. Και όλα αυτά έχοντας η κυβέρνηση εξασφαλισμένο απόθεμα χρηματοδότησης ύψους 40 δισ. ευρώ, μετά την προσθήκη 7 δισ. με τη νέα απόφαση του υπουργείου οικονομικών για υποχρεωτική κατάθεση (κοινώς αρπαγή) όλων των διαθεσίμων των φορέων της κεντρικής κυβέρνησης στην Τράπεζα της Ελλάδος.
Το μέγεθος της κινητοποίησης, κύρια των αμερικανικών τραπεζών, καθώς και πληροφορίες για τον τρόπο λειτουργίας του συγκεκριμένου συστήματος εξόδου στις αγορές, δημιουργούν εύλογα ερωτηματικά ακόμα και για ενδεχόμενες πολιτικές σκοπιμότητες, λόγω της πολιτικής συγκυρίας στην Ελλάδα (ψήφος εμπιστοσύνης, συμφωνία Πρεσπών). Υπό αυτές τις συνθήκες και λαμβάνοντας υπόψη το ύψος της έκδοσης και τη χρονικής της διάρκεια η εν λόγω έκδοση δεν θεωρείται καταγεγραμμένο γεγονός (non event) ή όπως αναφέρθηκε σε κάποιο τίτλο άρθρου αποτελεί «κατασκευασμένο deal». Ενδεικτικό της «αδιαφορίας» για το γεγονός η αντίδραση του Ελληνικού Χρηματιστηρίου. Στις 28 Ιανουαρίου που ανακοινώθηκε η έξοδος στις αγορές το Ελληνικό Χρηματιστήριο «ενθουσιάστηκε» τόσο που έκλεισε με απώλειες 0,41%.
Με την έκδοση του 5ετούς ομολόγου η κυβέρνηση εκτός των άλλων προσπαθεί να κρύψει την αδυναμία έκδοσης 10ετούς καθώς το επιτόκιο εκτιμάται ότι θα είναι υπέρογκο. Μπορεί να βελτιώθηκαν τα spread στη δευτερογενή αγορά και το ενδεικτικό 10ετές επιτόκιο να έφτασε στο 3,87% αυτό όμως πρακτικά σημαίνει ότι σε περίπτωση νέας έκδοσης το επιτόκιο θα διαμορφωθεί γύρω στο 4,4%-4,6%. Για να έχουμε μια εικόνα τιμολόγησης, το αντίστοιχο επιτόκιο αναφοράς για το 5ετές ομόλογο την ημέρα των προσφορών (29/1) ήταν 2,974% και στην νέα έκδοση διαμορφώθηκε στο 3,6%.
Συνεπώς με τα μέχρι στιγμής δεδομένα: α) δημόσιο χρέος πάνω από το 180% του ΑΕΠ, β) πιστοληπτική αξιολόγηση 3-6 βαθμίδες κάτω από το όριο επενδυτικής βαθμίδες για αξιόλογους επενδυτές στις αγορές, γ) την αρνητική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και τις προοπτικές της που είναι γνωστή στους διεθνείς επενδυτές και δ) τα μικρά πλέον περιθώρια, υπό τις παρούσες συνθήκες, βελτίωσης του 10ετούς επιτοκίου στη δευτερογενή αγορά οι δυνατότητες για έκδοση 10ετούς ομολόγου, που θα έδινε σήμα για κάποια «κανονικότητα», είναι «απαγορευμένος καρπός» για το σχεδιασμό της κυβέρνησης.
Συνεπώς έχουμε μια ακόμα φορά «κούφια» πανηγύρια για την «έξοδο της Ελλάδας στις αγορές»…. και τον τελικό λογαριασμό, μισό δισ. ευρώ, στο λαό για να εξυπηρετηθεί ένα «εξαιρετικά μη βιώσιμο χρέος» όπως το έχει χαρακτηρίσει το ΔΝΤ.
