Η κατάληψη στέγης λειτουργούσε τους τελευταίους μήνες στο χώρο του πρώην νοσοκομείου Άγιος Παύλος, ιδιοκτησίας της καθολικής εκκλησίας, και στέγαζε περίπου 30 άτομα, μεταξύ των οποίων και μικρά παιδιά με τις οικογένειές τους. Η αστυνομία επενέβη έπειτα από μήνυση της καθολικής εκκλησίας, που θεώρησε ότι θίγεται τμήμα της περιουσίας της.
1,3 εκατ. ευρώ για ενοίκιο ερειπίου
Το νοσοκομείο Άγιος Παύλος της Φράγκων στεγαζόταν στο κτίριο της μονής μέχρι το 1999, όταν έκλεισε για να μεταφερθούν οι κλινικές του ΕΣΥ στο νοσοκομείο Παπαγεωργίου. Σύμφωνα με το σχέδιο, το κτίριο θα μετατρεπόταν σε κέντρο υγείας αστικού τύπου με έμφαση στις διαγνωστικές εξετάσεις –θα ήταν το πρώτο δημόσιο διαγνωστικό κέντρο της Θεσσαλονίκης– αλλά ως εκ θαύματος τίποτα δεν πήγε σύμφωνα με το σχέδιο. Το έργο –φυσικά– εντάχθηκε στο Γ’ ΚΠΣ με προϋπολογισμό 4 εκατ. ευρώ, μετά προέκυψαν ανυπέρβλητα εμπόδια στατικότητας του κτιρίου και νερού στα θεμέλια, αλλά το γαλαντόμο ελληνικό δημόσιο συνέχισε να πληρώνει το ενοίκιο που έφτασε το ποσό των 12.000 ευρώ το μήνα. Μέχρι τον Ιανουάριο του 2009 που το ελεγκτικό συνέδριο μπλόκαρε επιτέλους τη διαδικασία, η μονή των Αδελφών του Ελέους Βικεντίου του Αγίου Παύλου υπολογίζεται ότι εισέπραξε γύρω στο 1,3 εκατ. ευρώ για το άδειο ερείπιο, αλλά χρειάστηκε ένας ακόμη χρόνος για να διακοπεί η σύμβαση με το ελληνικό δημόσιο.
Όπως γράφει ο Τύπος της εποχής, και μαρτυρούν και όσοι βρέθηκαν για εργασίες στο κτίριο το τελευταίο διάστημα, τα σημάδια μιας αποτυχημένης προσπάθειας, για την οποία εκταμιεύτηκε ένα τεράστιο ποσό, είναι εμφανή. Μάλιστα η υπόθεση απασχολεί τα δικαστήρια μέχρι και σήμερα.
Απότοκο των «πλατειών»
Η Επιβίωση είναι παιδί του κινήματος των πλατειών, καθώς οι πρώτοι ένοικοι συναντήθηκαν στις συνελεύσεις του Λευκού Πύργου και έπειτα από πολλές ώρες συζητήσεων, πήραν την απόφαση τον περασμένο Σεπτέμβρη να προχωρήσουν στην κατάληψη του άδειου, εδώ και πολλά χρόνια, κτιρίου.
Οι ένοικοι της κατάληψης έφτασαν πολύ γρήγορα τους 30. Άνθρωποι που για χρόνια έμεναν στον δρόμο, μικρά παιδιά, μετανάστες, βρήκαν καταφύγιο στο πρώην νοσοκομείο και ταυτόχρονα επιχείρησαν να πράξουν αυτό που για χρόνια δεν θεωρούνταν καθόλου αυτονόητο. Να αυτοοργανωθούν, να καλύψουν βασικές τους ανάγκες, να δημιουργήσουν μια κοινότητα διαφορετική από τις άλλες και μάλιστα στον πυρήνα της άγριας οικονομικής κρίσης των τελευταίων δεκαετιών. Και το πείραμά τους πέτυχε.
Από την πρώτη στιγμή συνάντησαν βέβαια την έντονη αντίδραση της καθολικής εκκλησίας, που κατέχει το κτίριο. Έπειτα από μήνυση της ιδιοκτησίας, διμοιρίες των ΜΑΤ προσήγαγαν τους ενοίκους της Επιβίωσης και σφράγισαν το κτίριο. Τελικά έπειτα από παρέμβαση δικηγόρων, πολιτών, αλλά και πολιτικών οργανώσεων και κομμάτων οι προσαχθέντες αφέθηκαν ελεύθεροι –η καθολική εκκλησία απέσυρε τη μήνυση– και μεταφέρθηκαν σε ξενοδοχεία, όπου θα παραμείνουν έως και τις 5 Ιανουαρίου, καθώς φιλανθρωπικές οργανώσεις ανέλαβαν να καλύψουν κάποια πρώτα έξοδα.
Η εκκένωση της κατάληψης προκάλεσε κύμα σφοδρών αντιδράσεων στη Θεσσαλονίκη, με οργανώσεις, φορείς και κόμματα να κάνουν λόγο για προκλητική ενέργεια σε περίοδο κρίσης και να ζητούν να δοθεί άμεσα οριστική λύση στα στεγαστικά προβλήματα εκατοντάδων συνανθρώπων μας.
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Τάσος Κουράκης, που παρενέβη προκειμένου να απελευθερωθούν οι προσαχθέντες, δήλωσε αμέσως μετά ότι «όταν το σύστημά τους νιώθει ότι απειλείται από την Επιβίωση και επιστρατεύει τις δυνάμεις καταστολής για να την εκκενώσουν βίαια, τότε η υπεράσπιση της Επιβίωσης δεν είναι απλά πράξη αλληλεγγύης, αλλά και μέρος της πάλης για την ανατροπή αυτού του συστήματος».
Πλέον οι πρώην ένοικοι της Επιβίωσης, μαζί με πλήθος αλληλέγγυου κόσμου προγραμματίζουν τις επόμενες κινήσεις τους, με μόνο δεδομένο τη μέχρι τώρα εμπειρία τους. Μια εμπειρία συλλογικής, αγωνιστικής και αλληλέγγυας ζωής.
