Πάντα για να σώσουν τη χώρα…
Διαβάζοντας σχόλια σαν αυτά που έκανε η κ. Βαγενά ή ο Νίκος Μανιός για την αναγκαιότητα αυτών των καταλυτικών για την δημοκρατία μέτρων, σκέφτομαι ότι όλα τα κοινωνικά αντιδραστικά και εθελόδουλα πολιτικά σχέδια στην ιστορία της χώρας, αλλά και άλλων κοινωνιών, είχαν αντίστοιχη ιδεολογική θεμελίωση, την διά της δουλείας και της υποταγής (κοινωνικής ή εθνικής) σωτηρία της χώρας.
Καταργούσαν την πολιτική και την κοινωνική ελευθερία στο μετεμφυλιακό κράτος και στη χούντα για να «αποτραπή η επικράτησις του κομμουνισμού», παρέδιδαν τη χώρα στους Αμερικάνους για να σωθεί από τον κόκκινο ολοκληρωτισμό, δέχονταν τους ναζί κατακτητές για να αποτραπεί η καταστροφή ή η οικονομική κατάρρευση της χώρας ή τα αντίποινα, τα έβρισκαν με την οθωμανική κυριαρχία, για να μην υπάρξουν αντίποινα. Και οι ναζί στη Νυρεμβέργη αυτό είπαν τελικά, ότι χωρίς τη δράση τους η Ευρώπη, η γενικότερη πατρίδα μας, θα παραδινόταν, όπως και έγινε τελικά, στον ιουδαιομπολσεβικικό κίνδυνο.
Βεβαίως, τα παραπάνω πρώην στελέχη της Αριστεράς μπορεί να μην ταυτίζονται με τα παραπάνω παραδείγματα ή και να ανατριχιάζουν διαβάζοντας την αναλογία. Γενικότερα, όμως, όταν δέχεσαι την κατάλυση της δημοκρατίας, για να σωθεί η χώρα, κάτι έχεις κάνει λάθος πολύ σοβαρά. Ή ίσως κάτι ξέρεις ως πολιτικός, που εμείς οι κοινοί πολίτες δεν το γνωρίζουμε.
ΥΓ.: Εξακολουθώ να υπενθυμίζω ότι το βασικό εκδοτικό όργανο των ναζί στην Ελλάδα (στα ελληνικά) ονομαζόταν «Νέα Ευρώπη» και έβγαινε στην Θεσσαλονίκη. Αν νομίζετε ότι είναι τυχαίο, θα επανέλθω.
Δημήτρης Μπελαντής
(από το facebook)
