Του Κώστα Γκιώνη
Κάποτε λέγαμε πως ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός. Στις μέρες μας αυτά που δεν λάμπουν πωλούνται σε τιμές χρυσού! Το ελαιόλαδο από 5-7 € το λίτρο σκαρφάλωσε στα 15 € στα επώνυμα λάδια. Οι πατάτες από 50 με 60 λεπτά το κιλό έχουν φτάσει το 1,10 €. Τα κρεμμύδια από 0,50 στα 1,45. Τα πορτοκάλια από 0,25-0,35 το κιλό έχουν ξεπεράσει το 1 €. Τα κουνουπίδια έχουν πάρει… 317% επάνω, τα μαρούλια 200%, τα λάχανα 167% και τα καρότα 173%. Το κρέας, τα τυροκομικά, τα χαρτικά, τα καθαριστικά, τα ζυμαρικά κάνουν πάρτι στα ράφια των σούπερ μάρκετ.
Ο μαυραγοριτισμός επανήλθε δριμύτερος, επειδή ποτέ δεν τιμωρήθηκε. Οι καταναλωτές καλούνται με αλχημείες να βρουν την εξίσωση του πώς θα γεμίσουν τις κοιλιές τους χωρίς να ξεπουλήσουν ό,τι τους έχει απομείνει από τη θανατοπολιτική των τελευταίων 13 ετών. Και τα golden boys κάνουν πάρτι παίρνοντας χρυσά μπόνους, βαμμένα με τις τελευταίες σταγόνες του αίματός μας.
Δεν είναι ακριβώς ο καπιταλισμός ηλίθιε αυτό που ζούμε, είναι η μαύρη ολιγαρχία. Μια ακόμα πιο ξεδιάντροπη μορφή εξουσίας, η οποία δεν έχει κανένα ενδοιασμό για το ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι τα νούμερα που έχουν βάλει ως στόχους. Το πόσοι μαρμάρινοι σταυροί θα προκύψουν δεν έχει καμία σημασία γι’ αυτά τα ανθρωποειδή. Γι’ αυτούς είμαστε παράπλευρες απώλειες.
Όλοι είμαστε αναλώσιμοι. Κάθε λίγο και λιγάκι κάποιος πέφτει στις γραμμές του μετρό, ή βρίσκεται απαγχονισμένος ή αυτοπυροβολημένος. Όλοι αυτά, τα θύματα των πολιτικών τους, δεν έχουν καμία θέση στα δελτία ειδήσεων. Είναι σαν να μην υπήρξαν ποτέ.
Οι κοινωνίες δεν είναι άμοιρες των ευθυνών τους. Οι όλο και πιο ακροδεξιές κυβερνήσεις δεν προκύπτουν πλέον από πραξικοπήματα, αλλά από εκλογές, δηλαδή από «δημοκρατικές» διαδικασίες. Τελευταίο φρικτό παράδειγμα, η Αργεντινή. Η εκλογή του Χαβιέ Μιλέι είναι από τις πιο μαύρες σελίδες της Λατινικής Αμερικής. Από τα πρώτα μέτρα που ανακοινώθηκαν ήταν η υποτίμηση του νομίσματος πάνω από 50%. Στην παράλληλη αγορά νομίσματος υπάρχει το blue dollar, όπου κάθε δολάριο μπορείς να το πουλήσεις 2,5 φορές πάνω από τις επίσημες τιμές.
Εξαγγέλθηκαν επίσης τεράστιες μειώσεις μισθών. Η δε υπουργός Ασφάλειας Πατρίτσια Μπούρλιτς ανακοίνωσε ότι όσοι διαδηλώνουν θα ταυτοποιούνται από τις κάμερες ασφαλείας και θα καλούνται να πληρώσουν το κόστος της αποστολής των δυνάμεων ασφαλείας στις διαδηλώσεις.
Θα πει κάποιος, αυτό συμβαίνει κάπου μακριά, δεν μας ακουμπάει, σιγά μην γίνει κι εδώ, και άλλα τέτοια ανέμελα. Ας ξυπνήσουμε πριν είναι αργά, ας γίνουμε ενεργοί πολίτες, ας πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας. Δεν έχουμε άλλο χρόνο.