Του Κώστα Γκιώνη
Η αξιοπρέπεια θάφτηκε κάτω από τόνους λάσπη, πέτρες και ξύλα. Η ζωή φυγαδεύτηκε μέσα από τόνους νερού, κουτρουβαλώντας στα σοκάκια της ανυπαρξίας των κρατούντων. Το μέλλον φόρεσε το καφέ πέπλο που μοσχοβολάει θανατικό και αποσύνθεση, μετατρέποντας τον τόπο σε κρεοπωλείο ψυχών. Χωριά νεκροταφεία ελπίδων, κρατικοί μηχανισμοί έμποροι ψευδαισθήσεων, γυρνοβολάνε τους νεκρότοπους μήπως ξανακοροϊδέψουν τους ιθαγενείς του μεγάλου κάμπου, προσφέροντας τους γυαλάκια που λαμποκοπάνε παλαιοκομματισμό και φρούδες ελπίδες.
Ο πορφυρογέννητος, αποκομμένος στο θρόνο του 41%, λέει ότι αυτές οι φονικές πλημμύρες ήταν μια μεγάλη αναποδιά, κάτι σαν να σου κάθισε ο μουτζούρης στο χέρι. Προς επίρρωση των λεγομένων του θεόσταλτου ηγέτη το κρατικό (οικογενειακό) κανάλι βγάζει έναν καθηγητή του Διεθνούς Πανεπιστημίου, ο οποίος μας ανακοινώνει ότι η συγκεκριμένη καταιγίδα Daniel συμβαίνει κάθε 16.000 χρόνια και ότι η επόμενη θα συμβεί το 18023! Αυτό σημαίνει ότι, βάσει των μελετών του συγκεκριμένου φωστήρα, η προηγούμενη εμφάνιση του Daniel είχε γίνει το 14023 προ Χριστού!
Βέβαια το θέμα δεν είναι πόσο τεράστια είναι τα φίδια της ενημέρωσης-προπαγάνδας, αλλά το πόσο εύκολα τα τηλεπρεζόνια-ξαφνιασμένοι μυγοχάφτες την καταπίνουν αμάσητη, παρόλο που η αλήθεια βγάζει μάτια. Με δυο λόγια, ο καθένας μπορεί να εκτοξεύσει την οποιαδήποτε μπούρδα ξέροντας πού απευθύνεται. Ο Μάρραιη Μπούκτσιν στο βιβλίο του «Η Ισπανική Επανάσταση του 1936, ένας κριτικός απολογισμός» λέει:
«Η αλήθεια πλέον δεν κρατιέται κρυφή, αλλά τ’ αυτιά που θα έπρεπε να την ακούν και τα μυαλά που θα έπρεπε να την κατανοούν έχουν ατροφήσει από μια άγνοια που καλλιεργείται επιδέξια και από μια σχεδόν ολοκληρωτική απώλεια της κριτικής ικανότητας. Ο κομματισμός αντικατέστησε την πολιτική, η τυφλή πίστη αντικατέστησε τη θεωρία, την αντικειμενικότητα στην αξιολόγηση των γεγονότων αντικατέστησε η παθιασμένη στράτευση».
Οι φωτιές, οι πλημμύρες και οι σεισμοί είναι φυσικά φαινόμενα που δεν μπορούν να προβλεφθούν σε βάθος χρόνου. Μπορούν όμως να δημιουργηθούν οι υποδομές ώστε να αντιμετωπιστούν οι συνέπειές τους. Αλλά το μόνο που νοιάζει την κρατική εξουσία, όπως και την τοπική αυτοδιοίκηση, είναι το εμπορικό κομμάτι: τι θα βγάλουν από την υπόθεση και πώς θα μπορέσουν να εξυπηρετήσουν τους σπόνσορές τους. Προτιμούν τα έργα βιτρίνας, διότι τα αποχετευτικά και αντιπλημμυρικά έργα δεν φαίνονται. Δεν τα βλέπει ο φυγόμυαλος του 41% που έχει εκπαιδευτεί στα φανταχτερά show τόσα και τόσα χρόνια.
Το έγκλημα, διότι για έγκλημα πρόκειται, ήταν εκ προμελέτης. Επειδή όταν σπας ένα φράγμα για να γλυτώσεις μια πόλη και δεν ειδοποιείς τα χωριά που θα πνιγούν, εγκληματίας λέγεσαι. Η ελληνική γλώσσα και το νομικό δίκαιο δεν έχουν άλλον ορισμό. Τα κράτη και οι εξουσίες δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα στους πολίτες. Οι πολίτες προσφέρουν από το υστέρημά τους χλιδή και εξουσία στους κηφήνες να διαχειρίζονται τη μιζέρια τους, γεμίζοντας ενοχές και φόβους τους εξαθλιωμένους από την παρασιτική πολιτική τους, η οποία γεμίζει πλούτη αυτούς και χρέη εμάς!
Ο μόνος δρόμος είναι η αλληλεγγύη των κάτω. Αυτό φάνηκε γι’ άλλη μια φορά και σ’ αυτήν την περίπτωση. Απλοί πολίτες αυτοοργανωμένοι την ώρα της ανάγκης, παιδιά από τον αθλητικό σύλλογο της Αναγέννησης Καρδίτσας, αλλά κι από το ΚΚΕ, τον Ρουβίκωνα κ.ά. έδωσαν αγώνα για να σώσουν ό,τι σώζεται. Τα απλωμένα χέρια της ανάγκης, όταν συναντιούνται με τα χέρια της ανιδιοτελούς προσφοράς, έχουν το μεγαλείο του ουράνιου τόξου μετά την καταιγίδα. Το «ο λαός σώζει τον λαό» δεν είναι ένα αριστερό τσιτάτο, είναι μια πανανθρώπινη αλήθεια. Αν δεν το καταλάβουμε αυτό, θα είμαστε υποχρεωμένοι να μετράμε τις πληγές μας, κλαψουρίζοντας για την φαραωνική κατάρα που κυνηγά εμάς και πλουτίζει αυτούς!
