Όπως προκύπτει από τα στοιχεία του ΣΕΠΕ, η αλλαγή των συμβάσεων πλήρους απασχόλησης των προηγούμενων ετών, που μετατράπηκαν στη διάρκεια του 2011, είναι αυξημένες κατά 102,46% όσον αφορά τη μερική απασχόληση, 307,44% για την εκ περιτροπής απασχόληση, κατόπιν συμφωνίας με τους εργαζομένους, και 1.192,39%(!) για την εκ περιτροπής απασχόληση με μονομερή απόφαση του εργοδότη σε σχέση με τις αντίστοιχες του 2010. Το δεύτερο, βέβαια, στοιχείο απομένει στην κρίση του αναγνώστη, καθώς σε καιρό κρίσης είναι μεγάλο ζητούμενο πόσο μπορεί να θεωρηθεί πως η αλλαγή της σύμβασης ενείχε όντως τη «συμφωνία» του εργαζόμενου και όχι τον εκβιασμό του σε αυτή. Οι συμβάσεις πλήρους απασχόλησης τείνουν να αποτελέσουν πλέον την εξαίρεση στον εργασιακό χάρτη, καθώς αφορούν μόλις το 58,9% επί του συνόλου των νέων συμβάσεων για το 9ηνο του 2011, τη στιγμή που οι εκ περιτροπής συμβάσεις έχουν αυξηθεί στο 8,5% από 6,9% το ίδιο διάστημα πέρυσι, και οι συμβάσεις μερικής απασχόλησης στο 32,5% από 26,1% το 9μηνο του 2010.
Περισσότεροι οι άνεργοι
Το παζλ των καταστροφικών επιπτώσεων των μνημονιακών πολιτικών στην ελληνική αγορά εργασίας έρχονται να συμπληρώσουν και τα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα (σημ: τα επίσημα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ., που απέχουν παρασάγγας από την πραγματικότητα, καθώς δεν καταγράφουν την αδήλωτη και «μαύρη» εργασία) αναφορικά με το ποσοστό ανεργίας, το οποίο εκτινάχθηκε τον Αύγουστο στο 18,4%, προκαλώντας σοκ και προϊδεάζοντας για έναν πραγματικά μαύρο, εργασιακά, χειμώνα. Και αυτό, γιατί ο Αύγουστος είναι ο κατεξοχήν μήνας που ανθεί η εποχική εργασία, λόγω της τουριστικής περιόδου. Χαρακτηριστικό το σχόλιο του Δ. Στρατούλη εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με το οποίο «το ποσοστό αυτό δείχνει ότι η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο και ότι η χώρα μας βαδίζει ολοταχώς για ποσοστά ανεργίας περίπου στο 25%, όσα δηλαδή το 1961, που ήταν η περίοδος της μεγάλης μετανάστευσης», κάνοντας παράλληλα λόγο για ανθρωποκτονικές πολιτικές της κυβέρνησης και της τρόικας.
Το πιο τραγικό από όσα στοιχεία δημοσιεύθηκαν ήταν αφενός ο πραγματικός αριθμός των ανέργων, που αγγίζει το 1 εκατομμύριο, αφετέρου ο αριθμός των «οικονομικά μη ενεργών» πολιτών, που φτάνουν τα 4,40 εκατ. άτομα, τη στιγμή που οι ενεργοί εργαζόμενοι προσμετρούνται σε μόλις 4,03 εκατ. άτομα.
Με την ανεργία να χτυπά περισσότερο τους νέους (ηλικιακή ομάδα μεταξύ 15-24 έως και 34 ετών) γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι, εφόσον μείνουν αναπάντητες οι πολιτικές επιλογές της τρόικας –τις οποίες θα συνεχίσει και η νέα κυβέρνηση Παπαδήμου-, μια ολόκληρη γενιά καταδικάζεται στην ανέχεια, τη φτώχεια και την απελπισία, με μόνη διέξοδο τη… μετανάστευση.
