Το χθεσινό (4/12)πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Τα Νέα είναι αποκαλυπτικό για τα τεκταινόμενα γύρω από το περίφημο εμβόλιο (ορθότερα: εμβόλια, στον πληθυντικό) που να το, έρχεται, είναι αποτελεσματικό, είναι και ασφαλές, και ως διά μαγείας θα μας γυρίσει πίσω στη χαρισάμενη ζωή που ζούσαμε. Ή μήπως όχι; Όσο πλησιάζουμε προς το ταμείο, τόσο θα πληθαίνουν αυτού του είδους τα πρωτοσέλιδα, αφού οι ελίτ βρήκαν νέο λαμπρό πεδίο κερδοφορίας, αλλά και αλληλοσπαραγμού. «Βιάζεστε, δεν είναι σίγουρο το εμβόλιό σας» στριγγλίζουν οι Βρυξέλλες (δηλαδή το Βερολίνο) προς το Λονδίνο. «Μια χαρά είναι το δικό μας εμβόλιο, αγοράστε το κι εσείς μια και το δικό σας δεν είναι έτοιμο» απαντά δηκτικά ο βρετανικός λέων τυλιγμένος με την αστερόεσσα. Πράγμα που προσβάλλει βαθύτατα τους Γερμανούς, που σπεύδουν να υπενθυμίσουν ότι το εμβόλιο της κοινοπραξίας Pfizer/BioNTech, που εγκρίθηκε με ρυθμούς fast track από το Λονδίνο, έχει χρηματοδοτηθεί και από την Ε.Ε. «Σημασία έχει ότι εμείς το εγκρίναμε πρώτοι, χάρη στο Brexit» ανταπαντά ο εκπρόσωπος του Τζόνσον, και το γαϊτανάκι της μάχης εντυπώσεων συνεχίζεται.
Χάρη στους γλωσσοπλάστες των Βρυξελλών μάθαμε και τον όρο «φαρμακευτικός εθνικισμός», που απευθύνθηκε επιτιμητικά από τους χολωμένους ευρωκράτες στους… βιαστικούς Εγγλέζους. Η όλη κατάσταση θα ήταν για γέλια, εάν δεν αφορούσε μια θανατηφόρα πανδημία που έχει προκαλέσει τον θάνατο 360.000 Ευρωπαίων μέσα σε 9 μήνες. Το εμβόλιο γίνεται έτσι ένα ακόμη βέλος στη φαρέτρα κάθε ισχυρού, που το χρησιμοποιεί για να εκβιάσει τους αντιπάλους του και να κερδοσκοπήσει – το αν μπορεί αυτό ή εκείνο το εμβόλιο να φρενάρει γρηγορότερα την πανδημία είναι το τελευταίο που απασχολεί τα επιφανέστερα μέλη της δυτικής οικογένειας, που μαλλιοτραβιούνται. Θα ενωθούν μονάχα όταν… εξωοικογενειακές δυνάμεις απειλήσουν τα κέρδη και το κύρος τους: Το ρωσικό εμβόλιο, το λατινοαμερικάνικο φάρμακο, η κινέζικη θεραπεία μετατρέπονται έτσι σε απειλές και λειτουργούν ως συγκολλητική ουσία του ραγισμένου δυτικού κόσμου.
Το άλλο στοιχείο που τους ενώνει είναι η περίφημη «Μεγάλη Επανεκκίνηση», το νέο όραμα των ελίτ για ένα άλμα του ασθμαίνοντος καπιταλιστικού συστήματος με την πανδημία ως μέσο και υπόστρωμα (βλ. το αφιέρωμα στο προηγούμενο φύλλο). Με άλλα λόγια, μια και βρήκαμε παπά, ας θάψουμε πέντ’-έξι: Όχι εκατομμύρια ανθρώπους (αυτό το έχουν σχεδόν δεδομένο και ιδρώνουν μόνο για το πώς θα χωνευτεί με τους λιγότερους δυνατούς τριγμούς), αλλά… κανονικές κανονικότητες. Δηλαδή κανονικές δουλειές, κανονικές σπουδές, κανονικές ζωές, κανονικά δικαιώματα. Αυτά ας τα ξεχάσουμε, οι ελίτ έχουν άλλα σχέδια, και θεωρούν την πανδημία μοναδική ευκαιρία για την επιτάχυνσή τους. Σε αυτό το φόντο, το εμβόλιο που ήρθε/έρχεται/θα έρθει (ευρωδημοκρατία έχουμε, διαλέγετε και παίρνετε) λειτουργεί ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Καθίστε ήσυχοι, μην μιλάτε, εν ανάγκη πεθάνετε αλλά ήσυχα, κόσμια, και να το εμβόλιο, το φέρνουμε. Εμάς θα μας κάνει πλούσιους –σίγουρα– και εσάς –πιθανόν– θα σας σώσει…
Η υπόσχεση που καλλιεργείται, ότι όλα θα ξαναγίνουν όπως πριν, είναι φυσικά το πιο μεγάλο ψέμα. Όχι επειδή δεν θα υπάρξει αποτελεσματικό εμβόλιο: Αργά ή γρήγορα και φάρμακο θα διατίθεται, και εμβόλιο, που πρέπει να κάνουμε για να προστατεύσουμε όσο είναι δυνατόν τους ανθρώπους μας κι όλη την κοινωνία – έστω κι αν η ιδιοτελέστατη «διαχείριση» των ελίτ γεννά διαρκώς δυσπιστία (αυτή θα αρθεί με την απαραίτητη ενημέρωσή μας από επιστήμονες στους οποίους έχουμε εμπιστοσύνη, και τέτοιοι υπάρχουν ευτυχώς πολλοί, δεν είναι όλοι εξωνημένοι). Είναι ψέμα επειδή έχουν ήδη βάλει μπροστά τη φάμπρικα ενός κοινωνικού ολοκαυτώματος σε παγκόσμια κλίμακα στο όνομα ακριβώς της «σωτηρίας» μας από έναν κορωνοϊό. Το ζητούμενο είναι, λοιπόν, να βρούμε άλλο ένα εμβόλιο: Αυτό που προφυλάσσει την ανθρωπότητα από την εγκληματική και δίχως τέλος φιλοδοξία των ελίτ να χτίσουν μια δυστοπική φυλακή για τους πολλούς ώστε να παραμείνουν οι ίδιες καβάλα στον σβέρκο μας.
