Τούτες τις μέρες, καταλήγουν σε πορίσματα οι διάφορες εξεταστικές, και φαίνεται ότι μια λογική συμψηφισμού θα «ισοφαρίσει» κι έτσι θα εξουδετερώσει-μηδενίσει τις ευθύνες των κομμάτων, σε μια στιγμή που όλα βοούν ότι η μίζα, η ρεμούλα, τα σκάνδαλα είναι η πιο συνηθισμένη και φυσιολογική κατάσταση του καπιταλισμού στη χώρα μας.
Την ίδια στιγμή, ο πρωθυπουργός ταξιδεύει, και ταξιδεύει στο εξωτερικό, ομιλεί και καθησυχάζει τους συμπατριώτες του, ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος χρεοκοπίας ή πτώχευσης. Και ενώ ο κόσμος έχει αγανακτήσει με την ασυλία, που έχει ο πολιτικός κόσμος, και με τη διαφθορά, που κυβερνά ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, συστηματικά γίνεται προσπάθεια να κρατηθεί στο απυρόβλητο ο Γ. Παπανδρέου και να θεωρηθεί πως αυτός πραγματικά στενοχωριέται και κάτι θέλει να κάνει για να καθαρίσει ο τόπος: «Γιώργο, κάνε κάτι», «Επιτέλους, Γιώργο, διώξ’ τους», «Γιώργο, βάλε ορισμένους φυλακή». Και ποιος είναι ο Γιώργος; Και τι κάνει ή έκανε ο Γιώργος; Τσιμουδιά επί του θέματος και από την Αριστερά (με ορισμένες τιμητικές εξαιρέσεις, τις εξής δύο: ο Αλέκος Αλαβάνος, που έχει θέσει ανοικτά το θέμα, και ο Μανώλης Γλέζος, που έχει χαρακτηρίσει την κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου επικίνδυνη).
Ο Γ. Παπανδρέου απλούστατα έλεγε ψέματα πριν από τις εκλογές, ότι υπάρχουν χρήματα και θα δώσει αυξήσεις. Ενώ ήταν πλήρως ενημερωμένος για την πραγματική κατάσταση της οικονομίας έπαιζε παιχνίδια με την Goldman Sachs που κανείς δεν θέλει σήμερα να ερευνήσει. Ο Γ. Παπανδρέου οδήγησε τη χώρα στο ΔΝΤ και στην τρόικα, επιβάλλοντας την πιο άγρια λιτότητα που έχει επιβληθεί σε ευρωπαϊκή χώρα. Ο Γ. Παπανδρέου λέει συνειδητά ψέματα, όταν διαβεβαιώνει ότι δεν υπάρχει ουδείς κίνδυνος να χρεοκοπήσει η χώρα, όταν είναι παραπάνω από σίγουρο ότι ήδη εφαρμόζεται μια ελεγχόμενη χρεοκοπία. Είναι συνειδητός ψεύτης, όταν λέει ότι αυτά τα μέτρα θα «σώσουν την πατρίδα», ενώ γνωρίζει πολύ καλά ότι αυτά τα μέτρα τη βουλιάζουν όλο και περισσότερο και ξεπουλιέται κάθε πόρος της και παραγωγική της δομή και ληστεύεται ο εργαζόμενος λαός της.
Στη μεγάλη απεργία της 5/5, ακούστηκε μεταξύ άλλων και το σύνθημα «Παπαντρέου παπατζή, ξεσκεπάστηκες κι εσύ». Ανασύρθηκε από το παρελθόν, αλλά εκφράζει μια πραγματικότητα: Την ίδια ώρα που στήνει την κομπίνα, την ίδια ώρα που σε πάει ίσα στο ΔΝΤ, σου λέει ότι στενοχωριέται πολύ, ότι συμπάσχει μαζί σου, ότι όμως είναι υποχρεωμένος να σε σφάξει, για να σωθεί η πατρίδα. Αυτές τις αμερικανιές τύπου «δημοκρατικών της Αμερικής», που είμαστε ανοιχτοί, κάνουμε παρέες με τους πάντες, έχουμε κοινωνικές ευαισθησίες, κατεβαίνουμε και σε καμιά πορεία, όταν είμαστε αντιπολίτευση (μετά στέλνουμε τα ΜΑΤ, όταν κυβερνούμε…), πρέπει να τις χλευάσουμε και να τις καταδικάσουμε. Αυτή η ασυλία, που έχει ο πιο παραπειστικός πρωθυπουργός που γνώρισε η χώρα, πρέπει να τελειώσει. Μας μίλησε για το πιστόλι που έχει πάνω στο τραπέζι, για να φοβερίσει τις αγορές. Μετά, αυτός μαζί με τις αγορές το έστρεψαν στον κρόταφό μας. Μνημόνιο, ΔΝΤ, τρόικα, επιτηρητές, νέο καθεστώς. Θα μιλήσει ο λαός για το σκαμνί που πρέπει να καθίσουν όλοι όσοι τον οδήγησαν σε αυτό το σημείο και, πρώτα από όλους, ο πρωθυπουργός, που έλεγε ψέματα και έφερε το ΔΝΤ; Αυτό δεν είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο για το λαό; Από αυτό δεν υποφέρει (και θα υποφέρει για πολύ) τα πάνδεινα ο λαός;
Ο Γ. Παπανδρέου απλούστατα έλεγε ψέματα πριν από τις εκλογές, ότι υπάρχουν χρήματα και θα δώσει αυξήσεις. Ενώ ήταν πλήρως ενημερωμένος για την πραγματική κατάσταση της οικονομίας έπαιζε παιχνίδια με την Goldman Sachs που κανείς δεν θέλει σήμερα να ερευνήσει. Ο Γ. Παπανδρέου οδήγησε τη χώρα στο ΔΝΤ και στην τρόικα, επιβάλλοντας την πιο άγρια λιτότητα που έχει επιβληθεί σε ευρωπαϊκή χώρα. Ο Γ. Παπανδρέου λέει συνειδητά ψέματα, όταν διαβεβαιώνει ότι δεν υπάρχει ουδείς κίνδυνος να χρεοκοπήσει η χώρα, όταν είναι παραπάνω από σίγουρο ότι ήδη εφαρμόζεται μια ελεγχόμενη χρεοκοπία. Είναι συνειδητός ψεύτης, όταν λέει ότι αυτά τα μέτρα θα «σώσουν την πατρίδα», ενώ γνωρίζει πολύ καλά ότι αυτά τα μέτρα τη βουλιάζουν όλο και περισσότερο και ξεπουλιέται κάθε πόρος της και παραγωγική της δομή και ληστεύεται ο εργαζόμενος λαός της.
Στη μεγάλη απεργία της 5/5, ακούστηκε μεταξύ άλλων και το σύνθημα «Παπαντρέου παπατζή, ξεσκεπάστηκες κι εσύ». Ανασύρθηκε από το παρελθόν, αλλά εκφράζει μια πραγματικότητα: Την ίδια ώρα που στήνει την κομπίνα, την ίδια ώρα που σε πάει ίσα στο ΔΝΤ, σου λέει ότι στενοχωριέται πολύ, ότι συμπάσχει μαζί σου, ότι όμως είναι υποχρεωμένος να σε σφάξει, για να σωθεί η πατρίδα. Αυτές τις αμερικανιές τύπου «δημοκρατικών της Αμερικής», που είμαστε ανοιχτοί, κάνουμε παρέες με τους πάντες, έχουμε κοινωνικές ευαισθησίες, κατεβαίνουμε και σε καμιά πορεία, όταν είμαστε αντιπολίτευση (μετά στέλνουμε τα ΜΑΤ, όταν κυβερνούμε…), πρέπει να τις χλευάσουμε και να τις καταδικάσουμε. Αυτή η ασυλία, που έχει ο πιο παραπειστικός πρωθυπουργός που γνώρισε η χώρα, πρέπει να τελειώσει. Μας μίλησε για το πιστόλι που έχει πάνω στο τραπέζι, για να φοβερίσει τις αγορές. Μετά, αυτός μαζί με τις αγορές το έστρεψαν στον κρόταφό μας. Μνημόνιο, ΔΝΤ, τρόικα, επιτηρητές, νέο καθεστώς. Θα μιλήσει ο λαός για το σκαμνί που πρέπει να καθίσουν όλοι όσοι τον οδήγησαν σε αυτό το σημείο και, πρώτα από όλους, ο πρωθυπουργός, που έλεγε ψέματα και έφερε το ΔΝΤ; Αυτό δεν είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο για το λαό; Από αυτό δεν υποφέρει (και θα υποφέρει για πολύ) τα πάνδεινα ο λαός;
Σχόλια
