Κατακτήσεις ενός αιώνα βγαίνουν στο σφυρί με μια κυβερνητική απόφαση, με ένα νόμο που ψηφίζεται στη βουλή κατόπιν άνωθεν εντολών (Ε.Ε. και ΔΝΤ). Το μήνυμα είναι σαφές: θα ξεπεράσουν την κρίση, ισοπεδώνοντας την κοινωνία, παλινορθώνοντας εργασιακές σχέσεις τού 19ου αιώνα, καταργώντας κάθε ίχνος δημοκρατίας και δικαιωμάτων. Απόφαση κυνική, ωμή, ταξική.
Οι διαδηλώσεις και οι κινητοποιήσεις που ξεκίνησαν αμέσως μετά την αναγγελία της θεραπείας–σοκ με την οποία η κυβέρνηση αθέτησε σε χρόνο ρεκόρ όσα είχε υποσχεθεί και δεσμευτεί πριν από τέσσερις μόλις μήνες, δείχνουν πως, παρά τις επιδράσεις, η τρίμηνη πλύση εγκεφάλου από τα ΜΜΕ, δεν νέκρωσε ούτε παρέλυσε την αγωνιστική διάθεση και τα ανακλαστικά εργαζομένων και νεολαίας.
Αυθόρμητα και οργανωμένα, κάτω από την πίεση της κατάστασης, χιλιάδες ξεχύθηκαν στους δρόμους, διαδηλώνοντας, καταλαμβάνοντας δημόσια κτίρια, τηλεοπτικούς σταθμούς, ζητώντας γενική απεργία διαρκείας, γράφοντας συνθήματα έξω από τις τράπεζες και τα υπουργεία. Τα μάτια όλης της Ευρώπης είναι στραμμένα πάνω στην Ελλάδα. Οι έχοντες νοιάζονται να δουν πώς εξελίσσεται το «πείραμα» και πώς αντιδρά το «πειραματόζωο», αφού οι Έλληνες αντιδρούν παράξενα και έχουν στο ενεργητικό τους την εξέγερση του Δεκέμβρη, πριν από ενάμισι μόλις χρόνο. Είναι το μόνο που τους φοβίζει. Οι μη έχοντες βλέπουν στην περίπτωση της Ελλάδας ένα σημαντικό θύλακα αγωνιστικής διάθεσης και στάσης. Επιθυμούν να δουν τα «πειραματόζωα» να παρεμβαίνουν και να χαλάνε το «πείραμα», αφού το ελληνικό παράδειγμα θα λειτουργήσει ως πιλότος για άλλες χώρες. Κατανοούν πως ο αγώνας αυτός έχει σημασία για όλους τους εργαζόμενους της Ευρώπης. Άλλωστε, κερδίζει έδαφος η ιδέα του συντονισμού της πάλης σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Ο «λεκές» των αγώνων εξαπλώνεται: Πορτογαλία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Ισλανδία, Γερμανία κ.ά.
Η μάχη δεν έχει κριθεί και θα έχουμε μεγάλα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα την επόμενη περίοδο. Δεν θα μπει ταφόπλακα στην κοινωνική αντίδραση και τους αγώνες. Οι αγώνες δεν θα είναι τυφλοί και χωρίς πολιτικούς στόχους.
Ήδη ο στόχος να παρθούν πίσω όλα τα μέτρα, να καταργηθεί το Σύμφωνο Σταθερότητας της Ε.Ε. και το Πρόγραμμα Σταθερότητας της κυβέρνησης, να γίνει τώρα δημοψήφισμα (κι όχι ψευτογκάλοπ) για το αν ο λαός αποδέχεται αυτές τις ρυθμίσεις, μπορεί να συνενώσει όλους όσοι πλήττονται από τα μέτρα αυτά και μπορεί να δώσει προοπτική για εναλλακτικές πολιτικές.
Είναι στιγμή δράσης, είναι στιγμή αγώνα, είναι κρίσιμη και ιστορική στιγμή, γιατί θα καθορίσει σε τι κοινωνία θα ζήσουν και κάτω από ποιες συνθήκες τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας. Φυσικά και σε τι συνθήκες θα ζούμε όλοι μας από αύριο κιόλας.
