Μέσα στο γενικό φόντο μιας διαρκούς κρίσης, διαμορφώνονται δύο παρατάξεις παγκοσμίων διαστάσεων. Αυτές τις μέρες μάλιστα, σε πολιτικό επίπεδο είχαν την τιμητική τους. Η παράταξη της παγκοσμιοποίησης, που έδωσε ηχηρό παρών στο Παγκόσμιο Φόρουμ του Νταβός, και το στρατόπεδο του «προστατευτισμού» -ας το αποκαλέσουμε έτσι συμβατικά και για την ώρα- που είχε πρεμιέρα κυρίως με την ορκωμοσία και την ανάληψη των καθηκόντων από τον Ντόναλντ Τραμπ. Και δευτερευόντως με τις δηλώσεις της πρωθυπουργού της Μεγάλης Βρετανίας κ. Μέη περί «σκληρού brexit».
Στο Νταβός, δύο ήταν τα κυρίαρχα στοιχεία: Πρώτον, οι εξαγγελίες για την 4ης βιομηχανική επανάσταση από τον ιδρυτή του Φόρουμ κ. Κλάους Σβαμπ (μια νέα διασύνδεση ανάμεσα σε φυσικό, ψηφιακό και βιολογικό κόσμο που υπόσχεται να μεταμορφώσει ριζικά την ανθρωπότητα). Δεύτερο γεγονός, η παρουσία του Κινέζου προέδρου Ξι Ζινπίνγκ που αναδείχθηκε στον πιο ένθερμο υποστηρικτή της «υπαρκτής παγκοσμιοποίησης», αποσπώντας ενθουσιώδη χειροκροτήματα μετά την μακροσκελή ομιλία του.
Η παρουσία του Ζινπίνγκ στη συνάντηση της παράταξης, έκανε όλους τους παριστάμενους να ξεχάσουν τα δάκρυά τους για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την μονοκομματική διεύθυνση της Κίνας υπό το Κομμουνιστικό Κόμμα. Φαίνεται να αναθάρρησαν, αφού στο πλευρό τους στέκεται μια τεράστια δύναμη που δηλώνει πως δεν θα τους εγκαταλείψει. Η ιταλική Κοριέρε ντε λα Σέρα μάλιστα έγγραψε: «Χιλιάδες μάνατζερς των μεγάλων επιχειρήσεων με εισοδήματα δεκάδων εκατομμυρίων το χρόνο απάντησαν με παρατεταμένα χειροκροτήματα. Θα μπορούσαμε να πούμε πως ο πραγματικός ηγέτης του οικονομικά ελεύθερου κόσμου είναι ο Ξι Ζινπίνγκ»!
Υπάρχει λοιπόν ένα πολύ βαθύ ρήγμα και όσα θα ακολουθήσουν θα έχουν τεράστια σημασία. Θα αλλάξουν σχεδόν όλα όσα ξέραμε μέχρι σήμερα. Γεωπολιτική, οικονομία, πολιτισμός, συσχετισμοί δύναμης, σχέση ανάμεσα σε ισχυρούς και υποτελείς, κοινωνικό τοπίο, πολιτικές συγκρούσεις, συμμαχίες. Μεγάλες τεκτονικές πλάκες βρίσκονται σε κίνηση και επιφέρουν σεισμικές δονήσεις σε όλους τους τομείς.
Για τους λαούς, η ελπίδα βρίσκεται μεν έξω από τις δύο παρατάξεις, αλλά όχι αδιαφορώντας για τις συγκρούσεις και τα αδιέξοδα που συσσωρεύονται. Γιατί αξιοποιώντας τα ρήγματα που συγκλονίζουν την υπερδύναμη, αλλά και ολόκληρο τον πλανήτη σήμερα, μπορεί υπό όρους να αναδειχτεί η προοπτική ενός άλλου κόσμου. Πριν ο σημερινός κόσμος ανατιναχτεί στην κυριολεξία από τους «επιστημονικούς» και πολεμικούς πειραματισμούς της παγκοσμιοποίησης.
Για να πάμε όμως και στα πιο… σοβαρά, στην ορκωμοσία του Τραμπ παραβρέθηκαν δύο ικανοί πολιτικοί μας: Ο Πάνος Καμμένος και ο Νίκος Παππάς. Άλλωστε, το ταξίδι Αθήνα-ΗΠΑ αποτελεί συχνό δρομολόγιό τους και ξέρουν τα κατατόπια… Και, όπως μας πληροφορούν «Τα Νέα» του (φιλοκυβερνητικού πλέον;) ΔΟΛ, θα πάρουν μέρος και σε «δεξίωση προς τιμήν του Αρχιεπισκόπου Αμερικής Δημήτριου, καθώς και σε αναγνώριση των εξαιρετικών υπηρεσιών των ελληνικής καταγωγής επισήμων -του προσωπάρχη του Λευκού Οίκου Reince Priebus, του ανώτατου συμβούλου του προέδρου των ΗΠΑ George Gigikos και του μέλους του Κογκρέσου Gus Bilirakis». Good job, guys…
