Σκηνικό με τη γνωστή τουρκική συνταγή διαμορφώνεται στο Κυπριακό, όπως και στα ελληνοτουρκικά. Διά της ισχύος, της επιβολής τετελεσμένων, επιχειρείται η «χειραγώγηση» μιας διαδικασίας διαπραγματεύσεων, όταν και όποτε ξεκινήσει, που θα είναι κομμένη ραμμένη στα μέτρα της κατοχικής Τουρκίας. Με την προσοχή στραμμένη και στις αμερικανικές εκλογές, που σαφώς θα επηρεάσουν τις εξελίξεις στην περιοχή, σε ό,τι αφορά την Κύπρο, τα δεδομένα διαμορφώνονται ως εξής σε σχέση με τα επόμενα βήματα της Άγκυρα:
Πρώτο, σε πολιτικό επίπεδο πραγματοποιήθηκε την περασμένη Τρίτη η πρώτη συνάντηση του προέδρου Αναστασιάδη με τον κατοχικό ηγέτη, Ερσίν Τατάρ. Μια συνάντηση που επιβεβαίωσε τις διαφορές που υπάρχουν. Η Λευκωσία υποστηρίζει όπως η όποια νέα συζήτηση υπάρξει θα πρέπει να ξεκινήσει από εκεί που έχει σταματήσει στην Πενταμερή Διάσκεψη, στο Κραν Μοντανά τον Ιούλιο του 2017. Όπως είναι γνωστό, τότε ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, είχε καταθέσει πλαίσιο έξι σημείων, που κάλυπτε όλες τις πτυχές του Κυπριακού. Η τουρκική πλευρά απαιτεί τώρα, όπως στο τραπέζι του διαλόγου, θα πρέπει να κατατεθούν κι άλλες ιδέες για τη μορφή της λύσης, παραπέμποντας σε μια συνομοσπονδία.
Γίνεται λόγος και δημόσια από την κατοχική Τουρκία και τον εγκάθετο της στα κατεχόμενα, για λύση δυο κρατών. Η Τουρκία δεν ευνοεί λύση δυο κρατών, δεν επιδιώκει διχοτόμηση κι αυτό δεν είναι τωρινό. Επιδιώκει μια συμφωνία, η οποία θα διασφαλίζει για αυτήν τον πλήρη έλεγχο του νησιού. Επιδιώκει μια συμφωνία, η οποία θα εξασφαλίζει τη συνέχιση του ψευδοκράτους. Κοντολογίς, στόχος παραμένει ‒μέσω μιας συμφωνίας‒ η νομιμοποίηση των κατοχικών δεδομένων. Είναι, συνεπώς, ξεκάθαρο πως αυτό που θέλουν οι Τούρκοι είναι μια χαλαρή συνομοσπονδία, μέσα στην οποία θα μπορούν να λειτουργούν δυο συνιστώντα κρατίδια/ κράτη (θα συνεργάζονται στις εξωτερικές σχέσεις, άμυνα και φυσικούς πόρους). Ο ρόλος της Άγκυρας θα είναι καθοριστικός μέσα από το τουρκοκυπριακό συνιστών κρατίδιο.
Δεύτερο, στα πλαίσια των κινήσεων για επιβολή νέων τετελεσμένων, ο Τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, θα βρίσκεται στα κατεχόμενα στις 15 Νοεμβρίου, για να συμμετάσχει στα πανηγύρια για την επέτειο ανακήρυξης του ψευδοκράτους. Έχει προαναγγείλει ότι θα μεταβεί στην περίκλειστη περιοχή της κατεχόμενης Αμμοχώστου. Έχει αναφέρει πως θα μεταβεί εκεί για… πικ νικ. Οι πληροφορίες αναφέρουν πως η κατοχική Τουρκία προχωρά σιγά-σιγά στον εποικισμό της περιοχής, πέραν από το άνοιγμα τμήματος της παραλίας, το οποίο έκανε πρόσφατα.
Ο εποικισμός της περίκλειστης περιοχής δεν χρησιμοποιείται μόνο ως εργαλείο πίεσης και εκβιασμού προς την ελληνική πλευρά, αλλά φαίνεται πως ο στόχος είναι όντως ο εποικισμός. Άλλωστε ο Ερντογάν μαζί με τους επιχειρηματίες φίλους του αντιμετωπίζουν το ζήτημα αυτό και οικονομικά.
Τρίτο, σε λιγότερο από δυο ώρες μετά τη συνάντηση της περασμένης Τρίτης, μεταξύ Αναστασιάδη και Τατάρ, την περασμένη Τρίτη, η κατοχική δύναμη εξέδωσε νέα NAVTEX για σεισμικές έρευνες του «Μπαρμπάρος» στα θαλασσοτεμάχια 5 και 6 της κυπριακής ΑΟΖ. Η νέα NAVTEX θα διαρκέσει μέχρι τις 16 Φεβρουαρίου 2021. Πρόκειται για περιοχές που, σύμφωνα με την κυπριακή κυβέρνηση, έχει νομίμως οριοθετηθεί, μεταξύ Κυπριακής Δημοκρατίας και Αιγύπτου, με διμερή Συμφωνία Οριοθέτησης ΑΟΖ το 2003, και αφορά τμήματα των θαλάσσιων Τεμαχίων 5 και 6 της κυπριακής ΑΟΖ, εκ των οποίων το δεύτερο έχει νομίμως αδειοδοτηθεί σε ευρωπαϊκές εταιρίες (γαλλική ΤΟΤΑΛ και ιταλική ΕΝΙ).
Είναι πρόδηλο ότι οι παράνομες δράσεις της Άγκυρας στοχεύουν στην επιβολή νέων τετελεσμένων αλλά και να ασκήσει ασφυκτική πίεση στην ελληνική πλευρά, στην Κύπρο και στην Ελλάδα, για να αποδεχθούν τις αξιώσεις της. Είναι προφανές πως αυτή η τακτική αποδίδει.
Μια ανενόχλητη Τουρκία προελαύνει σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο. Μέχρι που θα φθάσει αυτή η συμπεριφορά; Μάλλον μέχρι τέλους καθώς, μετά από όλα αυτά που βιώνουμε και παρακολουθούμε, η πολιτική του κατευνασμού είναι «η μόνη επιλογή» για την ελληνική πλευρά
Μια ανενόχλητη Τουρκία προελαύνει σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο. Μέχρι που θα φθάσει αυτή η συμπεριφορά; Μάλλον μέχρι τέλους καθώς, μετά από όλα αυτά που βιώνουμε και παρακολουθούμε, η πολιτική του κατευνασμού είναι «η μόνη επιλογή» για την ελληνική πλευρά. Γι’ αυτό και η κατοχική Τουρκία αποθρασύνεται και προχωρεί. Πότε θα σταματήσει αυτό; Μέχρι να υπάρξει αλλαγή πολιτικής, προσέγγισης. Τέτοια διάθεση δεν υπάρχει από ελληνικής πλευράς.
Ευάλωτος ο Αναστασιάδης λόγω των «χρυσών διαβατηρίων»
Η Λευκωσία, ο πρόεδρος Αναστασιάδης, θα κληθούν να διαχειριστούν το Κυπριακό σε δύσκολες συνθήκες. Η υπόθεση με τα «χρυσά διαβατήρια» έχουν λαβώσει την αξιοπιστία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Κύπρος, κυρίως με την προβολή του γνωστού βίντεο του «Αλ Τζαζίρα», έχει διασυρθεί διεθνώς. Υπενθυμίζεται ότι στο βίντεο παρουσιάζονταν, μεταξύ άλλων, ο (τέως πλέον) Πρόεδρος της Βουλής και ένας βουλευτής του ΑΚΕΛ, που παραιτήθηκε, να υπόσχονται σε εκπροσώπους υποτιθέμενου επενδυτή (υπό κάλυψη δημοσιογράφοι) ότι θα υπερβούν τους νόμους για να του παραχωρηθεί κυπριακή υπηκοότητα. Είναι σαφές πως λόγω ακριβώς αυτού του σκανδάλου η ελληνική πλευρά είναι πιο ευάλωτη σε πιέσεις και εκβιασμούς. Ιδιαίτερα όταν φαίνεται πως η Ευρωπαϊκή Ένωση θα παραπέμψει την Κυπριακή Δημοκρατία στο Δικαστήριο για το θέμα των πολιτογραφήσεων.
Την ίδια ώρα, η συζήτηση γύρω από τα θέματα των πολιτογραφήσεων έχει οξύνει το κλίμα στο πολιτικό σκηνικό και είναι σαφές πως η χώρα έχει εισέλθει σε πρόωρη προεκλογική περίοδο (βουλευτικές Μάιος του 2021).
Η εικόνα που διαμορφώνεται, πάντως, είναι πως στην πλειοψηφία του το πολιτικό σύστημα είναι μπλεγμένο σε αυτή την ιστορία. Πάντως, τόσα χρόνια, ιδιαίτερα από το 2013 και εντεύθεν, υπάρχει μια «συμμαχία» δικηγορικών γραφείων, λογιστών και επιχειρηματιών ανάπτυξης γης, που συνεργάζονται και πωλούν (αυτή είναι η σωστή έκφραση) υπηκοότητες. Μέσω Κύπρου ευρωπαϊκές υπηκοότητες. Κι αυτό χωρίς ελέγχους και εφαρμογή, πάντα, των κριτηρίων.
Το «Κυπριακό Επενδυτικό Πρόγραμμα» (ΚΕΠ), άρχισε το 2007. Τότε που για να παραχωρηθεί υπηκοότητα απαιτείτο επένδυση ύψους 26 εκατ. ευρώ. Το 2020 απαιτούνται μόνο 2 εκατ. ευρώ. Κανονικό πλιάτσικο, δηλαδή, σε μια οικονομία της αρπαχτής.
