Οι αναπληρωτές ΕΣΠΑ σε επίσχεση από τις 16 Δεκέμβρη.
Τον Ιούνιο που μας πέρασε, με το τέλος της σχολικής χρονιάς, απολύθηκαν περίπου 25.500 εκπαιδευτικοί, ωρομίσθιοι και αναπληρωτές. Μέσα στο καλοκαίρι το υπουργείο Παιδείας έκανε φανερές τις προθέσεις του, όταν παρά τις 11.000 συνταξιοδοτήσεις δεν διόρισε ούτε τους μισούς εκπαιδευτικούς από αυτούς που, έτσι και αλλιώς, είχαν θεμελιώσει δικαίωμα διορισμού, ενώ τον Σεπτέμβρη ως αναπληρωτές προσλήφθηκαν σαφώς λιγότεροι από τις προηγούμενες χρονιές. Μπροστά, λοιπόν, στα χιλιάδες κενά που υπήρχαν στα σχολεία, στις φωνές χιλιάδων ανθρώπων που μετά από 5, 6, ακόμα και 8 χρόνια ελαστικής εργασίας έμεναν άνεργοι, αλλά και με στόχο την υλοποίηση ενός βαθύτερου σχεδίου για την κατάργηση της μονιμότητας και το πέρασμα των βασικών διαδικασιών του σχολείου από τον κρατικό προϋπολογισμό σε ευρωπαϊκά προγράμματα, των οποίων οι όροι είναι ιδιαίτερα σκληροί για τους εργαζόμενους και αντιπαιδαγωγικοί για τους μαθητές, άρχισαν να στελεχώνονται τα 800 «καινοτόμα» ολοήμερα δημοτικά σχολεία και η παράλληλη στήριξη για τους μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες με αναπληρωτές εκπαιδευτικούς μέσω του προγράμματος ΕΣΠΑ. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί (που είναι περίπου 5.800) μέχρι και το τέλος Οκτωβρίου, δεν είχαν υπογράψει συμβάσεις, δούλευαν αμισθί και φως στο τούνελ δεν φαινόταν. Στις 5 Νοεμβρίου οι χειρότεροι φόβοι έγιναν πραγματικότητα, όταν το υπουργείο Παιδείας δημοσίευσε τον οδηγό λειτουργίας του προγράμματος. Συμβάσεις «λευκές», χωρίς καν να αναφέρεται ο βασικός μισθός, υπολογισμός μισθού και ενσήμων ανάλογα με τις ώρες και τις μέρες δουλειάς. Διαμορφωνόταν, λοιπόν, μία νέα σχέση εργασίας στο δημόσιο σχολείο, οι αναπληρωτές ΕΣΠΑ, με όλες τις υποχρεώσεις των αναπληρωτών μέσω τακτικού προϋπολογισμού, αλλά με σαφώς λιγότερα δικαιώματα.
Οι αντιδράσεις ήταν άμεσες. Από την πρώτη στιγμή υπήρξε αναταραχή στα σχολεία και κινητοποιήσεις με αποκορύφωμα την απεργία που οι αναπληρωτές συνάδελφοι ανάγκασαν τη ΔΟΕ να προκηρύξει στις 22/11. Βέβαια, η ηγεσία της ΔΟΕ, ως συνήγορος του υπουργείου, ήταν η πρώτη που «θεσμοθέτησε» τη νέα αυτή εργασιακή σχέση, όταν χωρίς να έχει υπογραφεί ούτε μία σύμβαση κήρυξε απεργία μόνο για τους αναπληρωτές ΕΣΠΑ, διασπώντας τον κλάδο.
Παρ’ όλα αυτά, στη μαζική απεργιακή κινητοποίηση έξω από το υπουργείο Παιδείας υπήρξε μία σημαντική νίκη: η απόσυρση των λευκών συμβάσεων. Οι αναπληρωτές μαζί με το πρωτοπόρο κομμάτι των μόνιμων συναδέλφων μέσα από αποφάσεις συνελεύσεων και κοινών κινητοποιήσεων στις διευθύνσεις υποχρέωναν τους διευθυντές να δίνουν συμβάσεις με αναγραφή μεικτού και καθαρού μηνιαίου ποσού, καθώς και να επισυνάπτουν αναλυτικές μισθοδοσίες που εξασφάλιζαν την αναγνώριση και πληρωμή όλων των επιδομάτων, καθώς και τα 25 ένσημα ανά μήνα.
Παρ’ όλα αυτά, το υπουργείο Παιδείας, αν και Δεκέμβρης, δεν έχει πληρώσει κανέναν.
Η δυναμική των προηγούμενων κινητοποιήσεων και η συνείδηση του «όλοι μαζί μπορούμε και κερδίζουμε», οδήγησε σε μια πολύ σοβαρή απόφαση: οι αναπληρωτές ΕΣΠΑ, από τις 16/12, ξεκίνησαν επίσχεση εργασίας, διεκδικώντας τα δεδουλευμένα τόσων μηνών. Η επίσχεση από ατομικό δικαίωμα μετατρέπεται σε συλλογική μάχη. Και φυσικά οι αποφάσεις των συνελεύσεων δεν μένουν εκεί. Αναφέρονται σε ένα συνολικό διεκδικητικό πλαίσιο που αφορά τόσο τις εργασιακές σχέσεις όσο και τη λειτουργία του ίδιου του σχολείου. Γιατί για ένα ξεροκόμματο δεν θα ανεχτούμε την κατάργηση του δημόσιου δωρεάν σχολείου.
Παράλληλα, με τη συμμετοχή στις απεργιακές κινητοποιήσεις, οργανώνεται και μια καμπάνια ενημέρωσης των γονιών. Γιατί η επίθεση δεν αφορά μόνο τους εκπαιδευτικούς και η μάχη δεν θα δοθεί μόνο από αυτούς, αλλά από το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας και των εργαζόμενων. Και μπορεί ο δρόμος να φαίνεται αναφορικός, αλλά όλοι μαζί θα τον ανέβουμε και θα φτάσουμε στην κορυφή.
