Συγκλονίστηκε η υφήλιος από την είδηση ότι μαχητές της Χαμάς δολοφόνησαν 40 μωρά ή/και αποκεφάλισαν παιδιά. Μόνο ελάχιστοι κακοπροαίρετοι θυμήθηκαν ένα από τα πιο πετυχημένα επεισόδια ενός παλιού σίριαλ δαιμονοποίησης των Ιρακινών από τις ΗΠΑ: την ιστορία με τους Ιρακινούς στρατιώτες που εισέβαλαν σε μαιευτήριο του Κουβέιτ, βίασαν τις λεχώνες και μετά έβγαλαν τα νεογέννητα από τις θερμοκοιτίδες και τα δολοφόνησαν. Τότε μάλιστα η «νοσοκόμα-αυτόπτης μάρτυρας» είχε δώσει και σχετική κατάθεση σε επιτροπή που ερευνούσε τα εγκλήματα πολέμου του Σαντάμ Χουσεΐν. Η ιστορία έκανε μια χαρά τη δουλειά της, κι ας αποδείχθηκε αργότερα ότι η (ψευδο)μάρτυρας ήταν η… κόρη του πρέσβη του Κουβέιτ στις ΗΠΑ, και βέβαια ότι δεν συνέβη τίποτε από όσα ισχυριζόταν.
Η «επικοινωνιακή» πτυχή του πολέμου είναι ενίοτε εξίσου σημαντική με τη στρατιωτική, αφού η υποστήριξη ή η αντίθεση της κοινής γνώμης λύνει ή δένει, αντιστοίχως, τα χέρια όσων θεωρούν π.χ. ότι οι Παλαιστίνιοι είναι «ανθρωπόμορφα ζώα» και το μόνο που τους αξίζει είναι να πνιγούν στο αίμα τους. Η αποτροπιαστική, ανυπόφορη είδηση για την οποία κάνουμε λόγο ξεκίνησε από μια δημοσιογράφο (θα αποφύγουμε τα εισαγωγικά, μάλλον έχουν χάσει πια το νόημά τους) του ισραηλινού καναλιού i24News ονόματι Νικόλ Ζέντεκ. Έπειτα επιβεβαιώθηκε από τον ταγματάρχη Νιρ Ντινάρ, εκπρόσωπο Τύπου του κατοχικού στρατού. Στη συνέχεια επιβεβαιώθηκε και από εκπρόσωπο του Νετανιάχου. Και η χάρη της είδησης, ή ορθότερα της επιβεβαίωσής της, έφτασε μέχρι τον πρόεδρο Μπάιντεν, ο οποίος δήλωσε επί λέξει: «Ποτέ δεν πίστευα ότι θα έβλεπα επιβεβαιωμένες εικόνες τρομοκρατών να αποκεφαλίζουν παιδιά».
Για να λέει και ο Μπάιντεν ότι είδε επιβεβαιωμένες εικόνες, σκέφτηκαν πολλοί, δεν μπορεί, κάτι πολύ φρικαλέο όντως συνέβη. Πάντως εκατοντάδες παιδιά που κάθε χρόνο εξακριβωμένα ξεψυχούν κάτω από τα ερείπια των βομβαρδισμένων σπιτιών και σχολείων τους, ή το κεφάλι τους γίνεται πολτός αφού χρησιμοποιείται ως στόχος για την εξάσκηση των Ισραηλινών ελεύθερων σκοπευτών κ.ο.κ., ποτέ δεν ξεσήκωσαν τέτοια ιερή αγανάκτηση – ίσως επειδή ανήκουν στην «ανθρωπόμορφη ράτσα ζώων» που ακούει στο όνομα Παλαιστίνιοι; Για την ακρίβεια, ούτε καν ζώα δεν πρέπει να λογίζονται: ένα ζώο που βασανίζεται ή δολοφονείται όλο και κάποιος καλός δημοσιογράφος θα το κάνει θέμα.
Σοβαρά τώρα: στον πόλεμο δεν γίνονται εγκλήματα; Αν γίνονται λέει! Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα οι Έλληνες και οι Αρμένηδες ζήσαμε στο πετσί μας τις εθνοκαθάρσεις και γενοκτονίες (ήδη από τότε η Δύση περί άλλων ετύρβαζε). Στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο όμως έγινε πια κανόνας ότι τα περισσότερα θύματα θα είναι άμαχοι. Απόγειο, το Ολοκαύτωμα των Εβραίων και η μαζική εξόντωση των τσιγγάνων, των ομοφυλόφιλων, των ανάπηρων, των Σλάβων γενικώς, και των Σοβιετικών-κομμουνιστών ειδικώς. Και κορωνίδα, οι δύο ατομικές βόμβες των ΗΠΑ σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι, όταν ο πόλεμος είχε ήδη τελειώσει – στην πραγματικότητα για να τρομάξει η τότε ΕΣΣΔ. Σημείωση: τα δύο φρικτότερα εγκλήματα (Ολοκαύτωμα και ατομικές βόμβες) δεν ήταν έργο τίποτα απολίτιστων, αλλά Δυτικών ιμπεριαλιστών και των συνεργαζόμενων επιστημονικοτεχνικών ελίτ. Φυσικά, πέραν αυτών, ο πόλεμος είναι μοναδική ευκαιρία για να εκδηλωθεί ελεύθερα και ο κάθε αρρωστημένος τύπος (τέτοιοι υπάρχουν σε όλα τα στρατόπεδα…).
Αλλά τι μας ενδιαφέρουν όλα αυτά; Εδώ μιλάμε για τη συγκεκριμένη είδηση, δεν μας νοιάζει τίποτ’ άλλο, ούτε η προϊστορία, ούτε η ιστορία, ούτε άλλα εγκλήματα, ούτε αν η Χαμάς το διέψευσε λέγοντας ότι είναι βρώμικη προπαγάνδα, ούτε καν αν κάτι όντως διεπράχθη αλλά από κάποιον αρρωστημένο τύπο. Όχι! Όποιος δεν αποκηρύξει εδώ και τώρα, επιτόπου, άνευ επιφυλάξεων και μετά βδελυγμίας την Χαμάς, ή καλύτερα συνολικά κάθε αντίσταση και τας παραφυάδας αυτής (και δη χωρίς να ψελλίσει κουβέντα εναντίον του δόγματος συλλογικής τιμωρίας), το λιγότερο που θα του συμβεί είναι να καταγραφεί ως ισλαμοφασίστας – με ό,τι σημαίνει αυτό.
Σωστά! Τι γίνεται όμως εάν η κυρία δημοσιογράφος αρχίσει να λέει ότι η ίδια, που κατά τα άλλα περπάτησε στον τόπο του εγκλήματος, δεν είδε ό,τι έλεγε ότι είδε, και διευκρινίσει ότι «έτσι της είπε ένας στρατιωτικός»; Και τι γίνεται εάν ο γενναίος ταγματάρχης παραδεχθεί ότι ούτε αυτός είδε ό,τι έλεγε ότι είδε (προσθέτοντας μάλιστα τη λεπτομέρεια των αποκεφαλισμών), και προσθέσει εκνευρισμένος, επί λέξει: «Δεν έχω αποδείξεις, ούτε ψάχνω για αποδείξεις»; Και στη συνέχεια, τι γίνεται όταν ο εκπρόσωπος του ισραηλινού ΥΠΕΞ δηλώσει «Αυτή τη στιγμή δεν είμαι σε θέση να επιβεβαιώσω την είδηση»; Κι ακόμα μεγαλύτερο ερωτηματικό: τι γίνεται όταν ένας αξιωματούχος της Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ παραδεχθεί ότι ούτε ο Μπάιντεν είδε «επιβεβαιωμένες εικόνες», αλλά «αναφερόταν σε ρεπορτάζ των ισραηλινών ΜΜΕ»; Και καπάκι βγει και εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου επαναλαμβάνοντας ότι «ο Πρόεδρος δεν έχει δει φωτογραφίες ή επιβεβαιωμένες αναφορές για παιδιά ή βρέφη που αποκεφαλίστηκαν από τη Χαμάς»;
Δεν τελειώσαμε ακόμα με τις ερωτήσεις: τι γίνεται όταν αποδειχθεί ότι η αρχική πηγή της είδησης (είπαμε, εισαγωγικά τέλος) είναι ένας έφεδρος αξιωματικός ονόματι Ντέιβιντ Μπεν Ζιόν, που στην «πολιτική» ζωή του είναι ο ακροδεξιός πρόεδρος ενός περιφερειακού συμβουλίου 35 παράνομων-ένοπλων εποικισμών στο Σόμρον, και με αυτή την ιδιότητα δήλωνε πριν λίγους μήνες ότι «τα χωριά των τρομοκρατών πρέπει να ισοπεδωθούν, δεν μπορεί να υπάρξει έλεος»;
Ε, τι περιμένετε να γίνει; Τίποτα δεν γίνεται. Α, λάθος! Κάτι γίνεται: ένα συντεταγμένο υποτίθεται κράτος ισοπεδώνει μεθοδικά τη μία αποκλεισμένη γειτονιά μετά την άλλη και δολοφονεί κατά χιλιάδες και αδιακρίτως τα «ανθρωπόμορφα ζώα», χειροκροτούμενο από τη φιλελεύθερη, ευαίσθητη, πολιτισμένη κ.λπ. Δύση. Μέχρι κι από τον ευαίσθητο κύριο Τασούλα χειροκροτείται, που φωταγωγεί την ελληνική βουλή με τη σημαία του (τρομο)κράτους. Σκόπευε να τη φωταγωγήσει πριν λίγο καιρό και με την αρμένικη σημαία, αλλά δεν την έβρισκε σε καλή ανάλυση. Κανονικά βέβαια θα έπρεπε να τη φωταγωγήσει με τη σημαία του Αζερμπαϊτζάν, που υπόφερε πολύ από τους Αρμένιους τρομοκράτες…
