του Γιάννη Ζήβα*
Όποιος έτυχε να παρευρεθεί στη διεξαγωγή της δίκης της Χρυσής Αυγής στο Εφετείο κατά τις περασμένες δικάσιμους θα μπορούσε κατά το κοινώς λεγόμενο να «βγει από τα ρούχα του», ακούγοντας από το στόμα της εισαγγελέα Αδαμαντίας Οικονόμου πράγματα αδιανόητα. Λες και οι Χρυσαυγίτες βρήκαν εκτός από τους δικούς τους συνηγόρους και άλλον ένα, τον εκπρόσωπο της λεγόμενης ιστάμενης δικαιοσύνης! Η κυρία αυτή δεν συσχέτισε τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα με τις εντολές που είχαν δοθεί κεντρικά από την ηγεσία αυτής της εγκληματικής οργάνωσης. Σαν ένας δολοφόνος που για κάποιο λόγο αποφάσισε μόνος του τη διάπραξη του εγκλήματός του. Κατ’ αυτή την εισαγγελέα, οι πράξεις βίας που μπορούσαν να επιφέρουν τον θάνατο και έλαβαν χώρα εναντίον των Αιγυπτίων ψαράδων ή των μελών του ΠΑΜΕ, δεν μπορούν να χαρακτηρισθούν απόπειρες ανθρωποκτονίας, αλλά υποβιβάζονται στο αδίκημα της βαριάς σωματικής βλάβης και μόνο. Ούτε τις επαναλαμβανόμενες τηλεφωνικές συνδιαλέξεις Λαγού, Πατέλη και Μιχαλολιάκου έλαβε υπόψη της που αποδεικνύουν την κεντρική καθοδηγητική γραμμή που στοιχειοθετείται περίτρανα σχετικά με τις επιθέσεις.
Σωρεία παραβλέψεων μπορεί να διαπιστώσει κάποιος από την εν λόγω αγόρευση, ώστε να αχθεί στο συμπέρασμα ότι κάτι βαθύτερο πρέπει να απηχεί η πρόταση αυτή της εισαγγελέα. Όσον αφορά τη Χ.Α., μιλάμε για ένα κόμμα που καταποντίστηκε στις τελευταίες εκλογές, που κλείνει όχι μόνο τα περιφερειακά αλλά και τα κεντρικά του γραφεία και έρχεται ο από μηχανής, όχι θεός, αλλά διάβολος για να την ανασύρει από τη λάσπη που έχει βυθιστεί. Καλό όμως είναι να θυμηθούμε ότι πριν μερικά χρόνια ο γνωστός κύριος Μπάμπης, τσιράκι γνωστό του νεοφιλελεύθερου συρφετού σε εκπομπή του ΣΚΑΪ είχε αναφερθεί στην ανάγκη ύπαρξης μιας καθωσπρέπει γραβατωμένης Χ.Α. στα πρότυπα των νέων φασιστικών κομμάτων της Ευρώπης. Πιθανώς κάποια σχέση μπορεί να υπάρχει μεταξύ της στάσης αυτής της εισαγγελικής αρχής και εκείνων των διαύλων της καθεστηκυίας τάξης που επιθυμούν την ύπαρξη αυτών των εγκληματικών οργανώσεων, για τη βρώμικη δουλειά απέναντι σε κάθε διεκδίκηση και αμφισβήτηση που θα προβάλλει η καθημαγμένη από την κρίση ελληνική κοινωνία και πρωτίστως οι εργαζόμενοι.
Απέναντι σ’ αυτή την εφιαλτική εξέλιξη της δίκης αμύνονται πανάξια οι συνήγοροι της Πολιτικής Αγωγής, που μέχρι τώρα έχουν εισφέρει συντριπτικά επιχειρήματα καταδεικνύοντας τα διάτρητα και ανεδαφικά στοιχεία της εισαγγελικής πρότασης. Μία πιθανότητα έχει για να διασωθεί η εισαγγελέας από την πλήρη γελοιοποίησή της, αν ανασκευάσει σε πιθανή δευτερολογία της τα όσα εκστόμισε αρχικά.
Επειδή όμως την απόφαση δεν την παίρνει η εισαγγελική αρχή, αλλά οι δικαστές, διατηρούμε την εσχάτη ελπίδα της πανηγυρικής καταδίκης της εγκληματικής οργάνωσης που εξέμεσε το δηλητήριό της επί μία τουλάχιστον εικοσαετία.
*Ο Γιάννης Ζήβας είναι μεταφραστής
