Ολόκληρη η παρακμάζουσα αλλά ιδιαίτερα επιθετική Δύση, με επικεφαλής τις ΗΠΑ, αναφώνησε στεντόρεια ότι το Ισραήλ έχει «δικαίωμα στην αυτοάμυνα». Και πάλι ολόκληρος αυτός ο συνασπισμός ονόμασε τη σύγκρουση που διεξάγεται ως «πόλεμο του Ισραήλ ενάντια στη Χαμάς». Αναφερθήκαμε (και) σε αυτά την προηγούμενη εβδομάδα.
Η ερώτηση που θέτουμε, και δεν είναι ρητορική, αφορά το αν ο Παλαιστινιακός λαός έχει δικαίωμα να έχει Πατρίδα, να θέλει το δικό του κράτος, να έχει μια διεθνή αναγνωρισμένη οντότητα – με όλα όσα αυτό σημαίνει: Πολιτεία, κυριαρχία εθνική και λαϊκή, σύνορα, παιδεία, υπηρεσίες, εξωτερική πολιτική κι ό,τι άλλο έχει μια κανονική χώρα.
Είναι αστείο που οι ανά τον κόσμο «δικαιωματιστές» δεν βλέπουν τον μακρόχρονο αγώνα του παλαιστινιακού λαού-έθνους για Πατρίδα, και δεν κάνουν λόγο για το δικαίωμά του να έχει το δικό του κράτος, ενώ πλειοδοτούν στο «δικαίωμα αυτοάμυνας» του Ισραήλ.
Το «αστείο» στην υπόθεση είναι πως υπάρχουν αποφάσεις διεθνών οργανισμών και συμφωνίες να δημιουργηθεί ένα παλαιστινιακό κράτος. Αλλά αντί αυτού υπάρχει μια διάτρητη «Παλαιστινιακή Αρχή» στη Δυτική Όχθη, και στη Γάζα μια τεράστια φυλακή (σε έκταση όση η Λευκάδα ή η Άνδρος) με φυλακισμένους πάνω από 2 εκατομμύρια Παλαιστίνιους.
Το όχι αστείο είναι πως το Ισραήλ, εντελώς ανοικτά και κυνικά, αρνείται αυτό το δικαίωμα στους Παλαιστίνιους, και με πολεμικά μέσα, εποικισμούς, κατοχή εδαφών, τρομοκρατία συστηματική, προσπαθεί να συντρίψει την θέληση των Παλαιστινίων για δική τους Πατρίδα. Η γραμμή του Ισραήλ είναι η απώθηση αυτού του λαού και η διασκόρπισή του στις γύρω χώρες. Οι ΗΠΑ, από την άλλη, θέλουν ένα γερά αρματωμένο Ισραήλ, οπότε κάνουν τα στραβά μάτια στις «υπερβολές του», και τώρα βλέπουν μόνο το «δικαίωμα της αυτοάμυνας» του Ισραήλ – χωρίς να αποκλείεται να θέλουν και μία κλιμάκωση και έναν νέο πόλεμο στην περιοχή. Επειδή δεν στέλνουν τα αεροπλανοφόρα και δεν σωρεύουν στρατιωτικές δυνάμεις στη γύρω περιοχή (η Σούδα έχει ήδη φρακάρει από μεταγωγικά αεροπλάνα και πλοία του στόλου των ΗΠΑ) απλά για προστασία του Ισραήλ.
Άλλωστε με φανατισμό η αμερικανική διπλωματία μπλοκάρει κάθε πρόταση για άμεση κατάπαυση του πυρός, που κάνουν πολλές χώρες στα πλαίσια του Συμβουλίου Ασφαλείας στον ΟΗΕ. Δηλαδή λέει: Χτύπα Ισραήλ όσο νομίζεις και όσο μπορείς στη Γάζα και στη Δυτική Όχθη. Νοιάζονται βέβαια για την έκταση μιας πιθανής κλιμάκωσης. Γι’ αυτό προειδοποιούν Ιράν, Συρία, λοιπές αραβικές χώρες, αλλά και Ρωσία και Κίνα να μην εμπλακούν, ώστε το Ισραήλ να καθαρίσει το τοπίο ως ένα σημείο: προσχηματικά να καταστρέψει τη Χαμάς, αλλά στην ουσία να εκτοπίσει (μέσω τρομερά εκτεταμένων εγκλημάτων πολέμου που είναι σε εξέλιξη) ένα μεγάλο μέρος παλαιστινιακού πληθυσμού από το «πεδίο».
Το δικαίωμα του λαού της Παλαιστίνης να αποκτήσει Πατρίδα και κράτος δεν υπάρχει επί της ουσίας για Δύση και Ισραήλ. Το καταπατούν, όπως έχουν κάνει πολλαπλές φορές στη σύγχρονη ιστορία.
Όσο ο λαός της Παλαιστίνης δεν αποκτά τη δική του Πατρίδα, δεν θα υπάρχει ειρήνη στην περιοχή. Η δύναμη της ψυχής και η αντίσταση που έχει επιδείξει το Παλαιστινιακό έθνος στη σύγχρονη ιστορία δεν μπορεί να ακυρωθεί (cancel culture – κουλτούρα ακύρωσης…), και η στρατιωτική μηχανή του Ισραήλ (που έχει την αμέριστη βοήθεια της Δύσης) δεν μπορεί να το λυγίσει.
Το «Λευτεριά στην Παλαιστίνη» συνδέεται άρρηκτα με το δικαίωμα Πατρίδας για τον Παλαιστινιακό λαό. Όποιος ξεχνά αυτό το δικαίωμα, ή το ταυτίζει με μια κολοβή Παλαιστινιακή Αρχή και ένα καθεστώς νοτιοαφρικανικού μπαντουστάν περιτριγυρισμένου από πάνοπλους εποίκους και παράνομους οικισμούς και στρατιωτικά τσεκ πόιντς σε κάθε γωνία, κάνει τα στραβά μάτια απέναντι στη συνεχιζόμενη ισραηλινή κατοχή.
Η θέση «Παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ» πρέπει να ενεργοποιηθεί, και να φανεί καθαρά πως το Ισραήλ την καταπολεμά με λύσσα και η Δύση την υπονομεύει (ακόμα κι αν την αναφέρουν κάποιοι).
Ο διεθνής συσχετισμός αλλάζει. Ο περιφερειακός συσχετισμός στη Μέση Ανατολή αλλάζει. Ο κίνδυνος να βρισκόμαστε ήδη στον προθάλαμο ενός πολέμου μεγάλου και διεθνούς δεν πρέπει να υποτιμηθεί.
Επομένως η μόνη λογική λύση είναι η άμεση κατάπαυση του πυρός ΤΩΡΑ, πριν είναι αργά, και η άμεση δρομολόγηση διαδικασιών για τη δημιουργία Παλαιστινιακού κράτους. Όλα τα άλλα είναι υπεκφυγές!
Η εμπλοκή της χώρας μας στο πλευρό του Ισραήλ είναι άκρως επικίνδυνη και, μαζί με τις «διευκολύνσεις» προς ΗΠΑ σε Σούδα, Ελευσίνα, Αλεξανδρούπολη, την αποστρατιωτικοποίηση νησιών, την αποστολή εξοπλισμού σε Ουκρανία κ.ο.κ., ακόμα περισσότερο. Η Ελλάδα ως ορμητήριο ΗΠΑ και ως χώρα στρατηγικού βάθους του Ισραήλ μπαίνει σε περιπέτειες που οξύνουν ακόμα περισσότερο το υπαρξιακό της πρόβλημα…