Τη Δευτέρα, 23/10, πραγματοποιήθηκε μια μαζική παράσταση διαμαρτυρίας στο κτίριο του τμήματος όπου έλαβαν μέρος Φοιτητικοί Σύλλογοι τόσο από το Ηράκλειο όσο και από το Ρέθυμνο. Στην κινητοποίηση συμμετείχαν επίσης το Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Μιχάλης Κριτσωτάκης καθώς και δεκάδες πολίτες και φοιτητές που κατέφθασαν στον τόπο της διαμαρτυρίας για να εκφράσουν την αλληλεγγύη και τη συμπαράστασή τους στους 12 διωκόμενους φοιτητές. Άλλωστε, στην ντόπια κοινωνία είναι αντιληπτό ότι το θέμα της δίωξης των φοιτητών δεν είναι ξεκομμένο, δεν είναι ένα τυχαίο ή μεμονωμένο περιστατικό. Το Τμήμα του Φυσικού έχει δώσει παρόμοια δείγματα γραφής και πριν από 2 χρόνια όταν δύο αριστούχοι του τμήματος -ο ένας μάλιστα ήταν πρώτος στο έτος του, με δημοσιευμένες εργασίες στο ΙΤΕ- είχαν αποκλειστεί από το μεταπτυχιακό πρόγραμμα, με μοναδική επίσημη δικαιολόγηση ότι η συμπεριφορά τους δεν συνάδει με το ακαδημαϊκό ήθος! Είναι ανεπίσημη πολιτική του τμήματος να τιμωρεί, όσους αγωνίζονται, με παρόμοια περιστατικά, δηλαδή στέρηση της Εξεταστικής. Πρέπει να σημειωθεί, δε, πως έχουν συμβεί και άλλες φορές τα τελευταία χρόνια.
Αξίζει όμως να αναρωτηθεί κανείς, πλήγμα για την εικόνα του Πανεπιστημίου Κρήτης δεν είναι η συμμετοχή, με βάση δημοσίευση του τοπικού Τύπου, 5 καθηγητών στην λίστα Λαγκάρντ; Συνάδουν, άραγε, συμπεριφορές ομάδας καθηγητών -εκείνων που κατήγγειλαν τους φοιτητές- με το ακαδημαϊκό ήθος; Δηλαδή, συνάδει με το ήθος ενός ακαδημαϊκού δασκάλου να απειλεί φοιτητές στους διαδρόμους, να αναγκάζει τους «κατηγορούμενους» να αποχωρήσουν από τα αμφιθέατρα για να κάνει μάθημα; Γιατί, κανείς στο Πανεπιστήμιο Κρήτης δεν έκανε τίποτα για όλα αυτά, ενώ ήταν γνωστά;
Μια συνεδρίαση που δεν έγινε
Τη Δευτέρα οι διωκόμενοι φοιτητές κατάφεραν μια πρώτη νίκη. Το Πειθαρχικό Συμβούλιο δεν συνεδρίασε όταν ο πρόεδρος της διαδικασίας αντίκρισε όλους εκείνους που ήταν στο χώρο για να δηλώσουν την αλληλεγγύη τους. Έκαναν μεταβολή και έφυγαν. Κατάλαβαν ότι οι 12 φοιτητές δεν είναι μόνοι τους. Στο πλευρό τους στάθηκαν εκατοντάδες συμφοιτητές τους, συλλογικότητες, φορείς, σωματεία από ολόκληρη τη χώρα που με ψηφίσματα δήλωναν τη συμπαράστασή τους στους διωκόμενους, «απλοί» πολίτες είτε με τη φυσική τους παρουσία είτε μέσω των παραπάνω από χιλίων υπογραφών που έχουν μαζευτεί διαδικτυακά. Απέναντι στη δίωξη αυτών που αγωνίζονται δεν βρήκαν μερικές μειοψηφίες όπως θα ήθελαν να πουν, αλλά την κοινωνία που αγωνίζεται τα 2 τελευταία χρόνια ενάντια στη διάλυση και τη χρεοκοπία.
Η δίωξη των φοιτητών είναι πολιτική, όπως αναφέρει με δήλωση του ο Αλέξης Τσίπρας αλλά και η ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή ομάδα βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Είναι δίωξη ενάντια σε όσους αγωνίζονται για να σταματήσουν την πορεία διάλυσης και ξεπουλήματος του πανεπιστημίου. Είναι η ανάγκη όσων διαλύουν τη χώρα να φιμώσουν κάθε φωνή αντίστασης. Σήμερα ήταν οι φοιτητές, χθες οι αποκλεισμένοι δρόμοι στην επίσκεψη της Μέρκελ, καθημερινά είναι όλοι εκείνοι που πετιούνται στην ανεργία, είναι όλοι εκείνοι που λοιδορούνται από τα ξεπουλημένα κανάλια, όλοι εκείνοι που χτυπιούνται από την αστυνομία σε κάθε κινητοποίηση. Δεν θέλουν να σηκώσει κανείς κεφάλι, προσπαθούν να πνίξουν τον αγώνα για μια άλλη Ελλάδα, χωρίς τρόικα και μνημόνια! Θέλουν να σβήσουν κάθε ελπίδα, να κατεδαφίσουν κάθε όραμα για το αύριο. Φοβούνται! Γνωρίζουν πως δεν θα μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια. Δεν το κάναμε ώς τώρα άλλωστε! Οι κινητοποιήσεις του κόσμου, οι πλατείες, οι παρελάσεις ήταν αυτά που έριξαν τις κυβερνήσεις τους.
