Oργανωμένος και συλλογικός αγώνας ενάντια στη νέα ληστεία. Του Γιώργου Θεοδωρόπουλου.
Χιλιάδες από εμάς περάσαμε χειμώνα μέσα στο κατακαλόκαιρο. Ίσως ο Αύγουστος να ήταν ο πιο χειμωνιάτικος μήνας, έως τώρα, για το 2011. Το κοινωνικό και οικονομικό αδιέξοδο είναι ζωγραφισμένο στα μάτια όλων. Στην απλή ερώτηση: «Τι κάνεις;», η απάντηση είναι: «Και μη χειρότερα!». Δεν έχω ακούσει τον τελευταίο χρόνο άνθρωπο να πει ότι πάνε καλά οι δουλειές του. Στους δρόμους βλέπει ς σκυθρωπές φιγούρες να παραμιλάνε. Ο χειμώνας θα είναι βαρύς και για τους πάνω από 1.000.000 ανέργους θα είναι «κατοχικός». Ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι και τα στρατόπεδα είναι δεδομένα: Ή εμείς ή αυτοί.
Πρέπει να προετοιμαστούμε και να συνειδητοποιήσουμε -και όσοι έχουν ακόμα αυταπάτες- ότι ο λαός οδηγείται σε γενικευμένη φτώχεια και η χώρα σε καταστροφή. Το κρύο του χειμώνα και το κρύο στις καρδιές μας σε λίγο δεν θα υποφέρονται και πρέπει άμεσα να πάρουμε την απόφαση ζωής και να σηκώσουμε ψηλά το κεφάλι, διεκδικώντας οτιδήποτε κι αν σώζεται. Έχουμε την υποχρέωση να υπερασπιστούμε το μέλλον των παιδιών μας. Τι να απαντήσεις στα παιδιά, όταν σε ρωτάνε: «Πότε θα πάρουμε βιβλία;». Οι σημερινοί μαθητές, φοιτητές, άνεργοι, τα παιδιά μας στοχοποιούνται για να αποτελέσουν τα πειραματόζωα και τα μεγάλα θύματα του ανελέητου πολέμου που έχει εξαπολυθεί κατά της κοινωνίας.
Πρέπει να προετοιμάσουμε τη νέα γενιά για το μέλλον που της επιφυλάσσουν και ταυτόχρονα για την ευκαιρία που έχει να αλλάξει τα πράγματα, να φέρει τη μεγάλη ανατροπή και να δώσει διέξοδο στην κατεστραμμένη πατρίδα. Η κατοχική κυβέρνηση, για να πληρώσει τους τοκογλύφους της χώρας και να δημιουργήσει μια «έρημη χώρα» όπου θα οργιάζουν στο επόμενο διάστημα οι μαυραγορίτες της νέας ανασυγκρότησης, του νέου Σχέδιου Μάρσαλ, βομβαρδίζει καθημερινά τον «εχθρό λαό». Τα τροϊκανικά βομβαρδιστικά έχουν ισοπεδώσει τη χώρα, ο ελληνικός λαός στο επόμενο διάστημα δεν θα έχει καμία περιουσία και το σχέδιο οποιασδήποτε ανασυγκρότησης προς όφελος της κοινωνίας και της χώρας θα γίνεται όλο και πιο δύσκολο. Απανωτά χαράτσια-βόμβες έρχονται, με απαίτηση να πληρωθούν από τον χρεοκοπημένο λαό, ο οποίος καλείται να διαλέξει εκβιαστικά αν θα πληρώσει τα χαράτσια ή αν θα στερηθεί τη θέρμανση του κρύου χειμώνα. Το βαρέλι της κοινωνικής εξαθλίωσης και της λεηλασίας της χώρας δεν έχει πάτο, αν δεν αλλάξουν τα πράγματα. Η ανάγκη πλέον της ζωής και της επιβίωσης θα οδηγήσει χιλιάδες λαού στην αναζήτηση διεξόδου, που δεν υπάρχουν περιθώρια να είναι ατομική. Κανένας δεν θα σωθεί μόνος του και κανένας δεν πρέπει να μείνει μόνος. Όσο περισσότεροι επιλέξουμε το δρόμο του συλλογικού αγώνα, τόσο πιο αποτελεσματικός θα είναι.
Η εμπειρία υπάρχει
Η οργάνωση, η αλληλεγγύη, η αντίσταση, η ανυπακοή, είναι ο μόνος δρόμος για να σωθούμε! Μέσα από τους αγώνες θα δημιουργηθούν νέες συνειδήσεις και θα χειραφετηθεί μια νέα γενιά που θα απελευθερώσει την πατρίδα από την τροϊκανική μπότα. Τον περασμένο χειμώνα, το κίνημα «Δεν πληρώνω», άνοιξε το δρόμο της μαζικής αντίστασης και ανυπακοής και οι πλατείες έδειξαν πού μπορεί να φτάσει ένας ενωμένος και αποφασισμένος λαός.
Κατεπειγόντως πρέπει, με βάση τις εμπειρίες των κινημάτων που αντιστάθηκαν την περασμένη χρονιά να παρθεί η πρωτοβουλία της οργάνωσης του αγώνα για την άρνηση πληρωμής των κεφαλικών φόρων. Ο λαός δεν έχει να πληρώσει και η πληρωμή ισοδυναμεί με κοινωνική εξαθλίωση. Πώς θα λυθεί αυτό το αδιέξοδο; Η απάντηση είναι τόσο απλή και είναι η απάντηση στο ερώτημα: «Θα χρεοκοπήσει ο λαός για να πληρωθούν οι τοκογλύφοι;». Σε μια πιθανή χρεοκοπία της χώρας ο ήδη χρεοκοπημένος λαός θα αντιμετωπίσει έως και το φάσμα της πείνας. Ο αγώνας δεν θα είναι εικονικός αλλά πραγματικός. Δεν θα είναι μόνο διαμαρτυρίες και πορείες, αλλά άρνηση πληρωμής γιατί απλά «δεν ο λαός δεν έχει». Σε κάθε πόλη πρέπει να κληθούν πλατιές συνελεύσεις πολιτών, παραγωγικών φορέων, εργατικών κέντρων, σωματείων κ.λπ., που θα οργανώσουν την άρνηση πληρωμής. Ο στόχος είναι ένας: «Δεν έχω, δεν πληρώνω».
Η δημοκρατία των πλατειών έδειξε το δρόμο. Πρέπει να υπάρξει πανελλαδική σύνδεση των λαϊκών συνελεύσεων και συντονισμός δράσεων. Να επιστραφούν χιλιάδες «πολυ-εκκαθαριστικά» στο υπουργείο Οικονομικών, να μείνουν απλήρωτοι χιλιάδες λογαριασμοί της ΔΕΗ. Παράλληλα, είναι αναγκαίο να στηθούν δίκτυα νομικής και φοροτεχνικής υποστήριξης. Οι φορείς που θέλουν να αναφέρονται στο λαό (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΠΑΜΕ, Πρωτοβάθμια Σωματεία, δικηγορικοί σύλλογοι κ.λπ.) πρέπει να συνδράμουν. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση πρέπει να βοηθήσει και να στηρίξει τον αγωνιζόμενο λαό. Η σπέκουλα και η συκοφαντία των Πρετεντέρηδων και των κ.κ. αντιπροέδρων, είναι δεδομένη. Θα προσπαθήσουν να ενεργοποιήσουν κοινωνικούς αυτοματισμούς για δήθεν αντικοινωνική συμπεριφορά. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός, μέσα στη Βουλή, έχει χαρακτηρίσει το κίνημα «Δεν πληρώνω» βαθιά αντικοινωνικό και πρόσφατα στη ΔΕΘ, όταν του ζητήθηκε να σχολιάσει τα κινήματα άρνησης πληρωμής κάλεσε τους πολίτες να κάνουν κίνημα «Δεν λαδώνω».
Ο ρόλος της Αριστεράς
Ο λαός γονάτισε πληρώνοντας φόρους και χαράτσια. Τώρα, όμως, δεν έχουμε!
Αντικοινωνική είναι η συμπεριφορά της κυβέρνησης και όσων τόσα χρόνια τα έτρωγαν μαζί. Να φορολογήσουν αυτούς που τα πήραν. Το κίνημα χρειάζεται να έχει απλές και πειστικές απαντήσεις στις συκοφαντίες που θα δεχτεί.
Η Αριστερά πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Να βοηθήσει την οργάνωση της αντίστασης και να σεβαστεί το πλαίσιο που θα βάλουν οι λαϊκές συνελεύσεις. Οι συνελεύσεις έχουν ανάγκη την οργανωτική εμπειρία της Αριστεράς. Η Αριστερά έχει την ευκαιρία να συναντηθεί, να μπολιάσει και να μπολιαστεί από το κίνημα αντίστασης του λαού. Πρέπει να το καλύψει πολιτικά και να μην αφήσει έκθετο το κίνημα αντίστασης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Να ξεπεράσει τις περιχαρακώσεις, τις θεσμικότητες και τους καθωσπρεπισμούς της.
Είναι σίγουρο ότι η κυβέρνηση θα προχωρήσει σε καταστολή και ποινικοποιήσεις. Θα κόψει το ρεύμα σε όσους αρνηθούν να πληρώσουν το τέλος ακινήτων και θα βάλει μεγάλα πρόστιμα σε όσους δεν πληρώσουν τον κεφαλικό φόρο. Η μαζικότητα, η επιμονή του λαού, η πολιτική κάλυψη της Αριστεράς, καθώς και η στήριξη συλλογικών φορέων (δικηγορικοί σύλλογοι, εργατικά κέντρα, επαγγελματικοί σύλλογοι κ.λπ.) θα είναι καθοριστικά για την έκβαση του αγώνα.
Τυχόν νίκη θα είναι μια στρατηγική νίκη στον παρατεταμένο αγώνα να φύγει το Μνημόνιο και το πολιτικό σύστημα που το υπηρετεί.
Το κοινωνικό και οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο οδήγησαν τη χώρα και το λαό πρέπει να το ανατρέψουμε. Η διέξοδος του λαού που αρνείται να πληρώσει επειδή δεν έχει, θα γίνει η αρχή του δικού τους αδιεξόδου.
Είναι σίγουρο ότι τον αγώνα θα τον παρακολουθήσουν και θα τον εμπλουτίσουν οι Ισπανοί, οι Άγγλοι, οι Γάλλοι και οι Ισραηλινοί συναγωνιστές μας.
Ας το τολμήσουμε! Το καζάνι βράζει και δεν έχουμε άλλη διέξοδο. Αρκετά πληρώσαμε.
Ακριβεια-Στοπ Θεσσαλονίκης.
