Όταν οι… ηθοποιοί αλλάζουν αλλά το έργο παραμένει ίδιο
Του Παύλου Δερμενάκη
«Το πλεόνασμά τους είναι σεσημασμένο για τους Έλληνες. Σ’ αυτό κρύβονται όλες οι αμαρτίες, όλες οι πληγές, όλη η σήψη, όλη η απάτη της σημερινής πολιτικής. Σ’ αυτό κρύβεται το δράμα εκατομμυρίων ανθρώπων, η καταστροφή νοικοκυριών και επιχειρήσεων, οι λιποθυμίες παιδιών από ασιτία, τα εκατομμύρια των ανέργων, η ζωή εν τάφω στα νοσοκομεία, στα ψυχιατρεία και στα άσυλα ανιάτων, οι παγωμένες νύχτες και οι πεινασμένες μέρες χιλιάδων και χιλιάδων συνταξιούχων»
Α. Τσίπρας, 21/3/2014,
για το πρωτογενές πλεόνασμα της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου.
Παρουσιάστηκαν την περασμένη βδομάδα, με τους σχετικούς πανηγυρισμούς από την κυβέρνηση και έγιναν δεκτά από του θεσμούς, τα στοιχεία για το «πρωτοφανές» πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα της Ελλάδας το 2016. Έναντι στόχου 0,5% επί του ΑΕΠ, το πρωτογενές πλεόνασμα (έσοδα μείον έξοδα χωρίς να υπολογίζονται τόκοι και δάνεια) ανήλθε σε 3,9% ή 6,9 δισ. ευρώ.
Η εξέλιξη του όλου θέματος από το φθινόπωρο του 2016 μέχρι σήμερα δείχνει αντιγραφή του σεναρίου της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου για το πλεόνασμα του 2013. Η μόνη διαφορά, εκτός από τα νούμερα, είναι ότι οι ρόλοι των… ηθοποιών έχουν αλλάξει.
Το πανηγυρικό σκηνικό από πλευράς κυβέρνησης στήθηκε από τις αρχές του περασμένου Σεπτέμβρη, όταν άρχισαν να επικαλούνται την καλή πορεία των δημοσιονομικών μεγεθών και την ανάκαμψη της οικονομίας, ανάκαμψη που τελικά δεν επιβεβαιώθηκε. Το Δεκέμβρη, με αφορμή το πλεόνασμα, είχαμε και το κυβερνητικό show με την «13η σύνταξη» που κατέληξε σε συγγνώμες προς τους δανειστές και δεσμεύσεις ότι «δεν θα το ξανακάνουμε», «αν δεν μας το επιτρέψετε πρώτα εσείς».
Η αντίστοιχη «σκηνή» στο έργο Σαμαρά ήταν το «κοινωνικό μέρισμα» του Απριλίου του 2014, ενόψει των τότε ευρωεκλογών. Η «παράσταση» του 2016 ολοκληρώθηκε αυτές τις μέρες με την τελική δημοσιοποίηση των αρχικών στοιχείων (θα υπάρξει επανεξέταση-επιβεβαίωση εντός 6μήνου) που κατέγραψαν το τελικό πλεόνασμα στα 6,9 δισ. ευρώ.
Οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, σε σύγκριση με το τι έλεγαν στην αντίστοιχη περίπτωση το 2014, αποτελούν ένα ακόμα τρανό δείγμα του τι σημαίνει πολιτικά η λέξη «κωλοτούμπα». Ο τραγέλαφος του τι έλεγαν τότε και τι λένε σήμερα είναι το μέτρο του έρωτα με την καρέκλα της εξουσίας. Αποδέχονται για μία ακόμα φορά, ακόμα και πανεπιστημιακοί, να αυτοεξευτελιστούν, αρκεί να υμνήσουν τις σημερινές κυβερνητικές επιλογές και να κρατήσουν με κάθε τρόπο τις καρέκλες τους.
Έλεγε τότε (23/4/2014) ο σημερινός υπουργός οικονομικών: «Το πρωτογενές πλεόνασμα που πιστοποίησε η Eurostat για το 2013 παρουσιάζεται από την κυβέρνηση ως η πρώτη μεγάλη επιτυχία για να “αλλάξει σελίδα η Ελλάδα”. Προφανώς, και κατά αναλογία, φέτος που πρέπει να παρουσιάσουμε πλεόνασμα 2,8 δισ. ευρώ και το 2016 που θα πρέπει να παρουσιάσουμε 9 δισ. θα χαιρετιστούν ως ακόμα μεγαλύτερες επιτυχίες. Αυτοί όμως οι “άθλοι” οικοδομήθηκαν και θα συνεχίσουν να στηρίζονται πάνω σε απίστευτες θυσίες του ελληνικού λαού και την κατάρρευση του οικονομικού και κοινωνικού ιστού. Και συγχρόνως, τα συνεχόμενα πλεονάσματα σημαίνουν ότι μια φτωχή χώρα θα μεταφέρει διαρκώς πόρους στις πλουσιότερες, περιορίζοντας με αυτό τον τρόπο στο ελάχιστο τα διαθέσιμα ποσά για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και τις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας. Αυτό που θα συνεχιστεί, που είναι άλλωστε και ο στόχος, είναι η πολιτική των χαμηλών μισθών και συντάξεων, η φορολογική αδικία και η περαιτέρω αποδιάρθρωση του κοινωνικού κράτους.
Το πρωτογενές πλεόνασμα, τέλος, δεν λύνει το πρόβλημα της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους, που αυξήθηκε το 2013 και ανήλθε σε 175% του ΑΕΠ, και για το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει μεγάλο κούρεμα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η υποχρέωση του Eurogroup να ανταποκριθεί στο πλεόνασμα δεν θα αλλάξει τις βασικές κατευθύνσεις που έχουν χαράξει οι υποστηρικτές των Μνημονίων “forever” εντός κι εκτός Ελλάδας».
Η δήλωση αυτή συνεχίζει να ισχύει στο ακέραιο. Οι μόνες αλλαγές αφορούν τα νούμερα, το έτος αναφοράς, αλλά και το γεγονός ότι αυτές τις δηλώσεις ο κ. Τσακαλώτος τις απευθύνει πλέον στον εαυτό του.
Δυστυχώς, όμως, η δικαιολόγηση των αδικαιολόγητων, με σκοπό την παραμονή τους εξουσία, δεν συμβαίνει μόνο από τα πρωτοκλασάτα κυβερνητικά στελέχη. Ακολουθεί όλος ο εσμός των κυβερνητικών επιτελείων. Ακόμα και πανεπιστημιακοί, άνθρωποι που διδάσκουν τα παιδιά μας, δείχνουν με τη στάση τους το μέγεθος της λατρείας της καρέκλας.
Για να απαντήσει ο ΣΥΡΙΖΑ το 2014 στο πλεόνασμα του Σαμαρά είχε επιστρατεύσει, πέρα από τα πολιτικά του επιχειρήματα, και την πανεπιστημιακή του φαρέτρα. Η κα Μαρία Καραμεσίνη, τότε υποψήφια ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, καθηγήτρια οικονομικών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και σήμερα διοικητής του ΟΑΕΔ έθετε στις 25/4/2014 το ερώτημα «Αποτελεί το “πρωτογενές πλεόνασμα” επίτευγμα;». Το απαντούσε με επιχειρήματα κατακεραυνώνοντας την προπαγάνδα της τότε κυβέρνησης. Σήμερα, η πανεπιστημιακός κα Καραμεσίνη κάθεται στην καρέκλα του διοικητή του ΟΑΕΔ και στηρίζει την κυβέρνηση που κάνει όλα όσα η ίδια κατήγγειλε το 2014. Αυτά δυστυχώς είναι τα νέα ήθη στο χώρο της κυβερνώσας «αριστεράς».
Οι ίδιοι οι ΣΥΡΙΖΑίοι συνεπώς, έχουν απαντήσει αρνητικά προ πολλού τόσο για την οικονομική όσο και για την ηθική και πολιτική διάσταση του πρωτογενούς πλεονάσματος. Γι’ αυτό δεν χρειάζεται να αναζητήσουμε νούμερα για να αποδείξουμε ότι αυτό το πλεόνασμα είναι αιματοβαμμένο. Απλά προκύπτει ένα απλό ερώτημα. Αυτό το αποτέλεσμα είναι επιτυχία, όπως δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος: «Οι στόχοι που θέτει το πρόγραμμα για το 2017 και το 2018 είναι πλέον βέβαιο ότι θα πιαστούν, καθώς το αποτέλεσμα του 2016 είναι τέτοιο που δεν αφήνει περιθώρια αμφισβητήσεων».
Συνεπώς, αφού ισχύουν αυτά γιατί αποδέχθηκαν νέα μείωση του αφορολόγητου και νέα περικοπή των συντάξεων; Προφανώς νομίζουν ότι τρώμε κουτόχορτο…
