Εισήλθαμε με τρόπο οδυνηρό στον δεύτερο χρόνο της πανδημίας. Μέσα σε ένα απίστευτο τοπίο αλληλοσυγκρουόμενων απόψεων και ερμηνειών πολιτικών και ειδικών, τοπίο φόβου και τρόμου, υπό το κράτος μέτρων και πρωτοκόλλων και με αβάστακτες καραντίνες, η ζωή μας άλλαξε. Το πόσο θα σημαδευτούν οι κοινωνίες θα προσμετρηθεί στο μέλλον.
Η διαχείριση της πανδημίας είναι ένα σκάνδαλο: όχι ελλαδικό, παγκόσμιο. Έφερε στην επιφάνεια νέες αντιθέσεις και οξύτατους ανταγωνισμούς. Έφερε όμως και πολλές αλήθειες, δείχνοντας ότι κυβερνήσεις, πολυεθνικές εταιρίες και γραφειοκρατικοί μηχανισμοί δεν ενδιαφέρονται για την υγεία των κατοίκων του πλανήτη ή της κάθε χώρας ξεχωριστά, αλλά για το κέρδος, τη μίζα, την επιβίωση σε έναν ξέφρενο ανταγωνισμό. Το χάλι που παρουσιάζεται διεθνώς με τα εμβόλια, και ο ανοικτός πόλεμος ανάμεσα σε συνασπισμούς χωρών για το πλασάρισμα φαρμακευτικών εταιρειών, δείχνει ότι γύρω από το θέμα υγεία έχει στηθεί επί των κοινωνιών ένας χορός κανιβάλων.
Στην Ελλάδα έχουμε την πλήρη αποτυχία στη διαχείριση της πανδημίας, ιδιαίτερα με τα λοκντάουν-κουτουρού που έγιναν για να αποκρυφθούν ευθύνες, ελλείψεις, εγκληματικές αμέλειες, και φυσικά η αποδιάρθρωση του ΕΣΥ. Ακόμα και μέσα στην πανδημία ο μηχανισμός που ευνοεί την ιδιωτικοποίηση στην Υγεία και στην Παιδεία λειτούργησε μια χαρά (ψηφίστηκαν και νόμοι και ευνοήθηκαν ιδιαίτερα συμφέροντα ιδιωτικά), ενώ μειώθηκαν οι δαπάνες για την Υγεία! Ταυτόχρονα συγκαλύπτεται η πτώση του ΑΕΠ κατά 10% ακόμα, ενώ έχουν «καταργηθεί» κι όλα τα άλλα θέματα που υπάρχουν (π.χ. Σύνοδος Κορυφής Ε.Ε., αντιμετώπιση της τουρκικής επιθετικότητας, Κυπριακό, προσφυγικό, πυρηνικά στη σεισμογενή γειτονιά μας). Και τώρα, ω του θαύματος, μετά την πλήρη αποτυχία μιας εξαρχής αποτυχημένης και τιμωρητικής καραντίνας, τώρα που όλοι οι δείκτες είναι στο κόκκινο και οι θάνατοι ξεπερνούν τις 7.500, τώρα που τα δημόσια νοσοκομεία έχουν μετατραπεί σε «μονοθεματικά», έρχεται το «άνοιγμα» για να ευνοηθεί κυρίως ο τουρισμός (που ανοίγει πανηγυρικά στις 14 Μάη…) και να κατευναστεί η οργή του κόσμου. Πάλι χωρίς σοβαρή μελέτη και σχέδιο, και με το μυαλό πιθανά σε εκλογικές αναμετρήσεις.
Υπάρχει λοιπόν ο χορός των κανιβάλων, υπάρχει και ο πόλεμος συμφερόντων. Κι αυτά σε βάρος της κοινωνίας. Όταν η κοινωνία δηλώνει ότι δεν αντέχει άλλο και διαμαρτύρεται, τότε παντού, όχι μόνο στην Ελλάδα, δοκιμάζει την πιο σκληρή καταστολή. Οι εικόνες από ολόκληρη την Ευρώπη το δείχνουν. Σε λίγες μέρες στη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. (25-26 Μαρτίου) θα δούμε άλλον έναν σκυλοκαβγά για τα εμβόλια, για τα δισεκατομμύρια προς τις χώρες από το πακέτο στήριξης, για τις σχέσεις με την Τουρκία και την παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο. Θα κυριαρχήσει βεβαίως η «αλληλεγγύη»…
Στη χώρα μας, οι ελίτ ορέγονται τα 32 δισεκατομμύρια ευρώ που αναμένονται από τις Βρυξέλλες. Έχουν και τον μπελά των 200 χρόνων από το 1821, αλλά κατάφεραν να μην κάνουν τίποτα: τους αρκεί η εικόνα της κυρίας Γιάννας (η πρόσφατη φωτογραφία της στην Αρεόπολη της Μάνης τα λέει όλα), αφού δεν πρέπει να πολυξύνουμε το ζήτημα ότι ήταν μια Επανάσταση ενάντια στην Οθωμανική κατοχή. Διότι πρέπει να το πάμε «γλυκά» με τους γείτονες, όλοι αυτό συμβουλεύουν. Το πνεύμα του ’21 είναι ένα αχρείαστο φάλτσο, χαλά την «προσέγγιση» και τη διάθεση του Ερντογάν. Εξ ου και οι ψίθυροι υπέρ ενός «μετρημένου» (μη) γιορτασμού: «Μην ξεχνάτε ότι ετοιμάζεται για τα δικά της 100χρονα η Τουρκία, και αυτό μπορεί να μας βάλει σε μπελάδες»…
Ο υπουργός Τουρισμού, ο κύριος Χάρης Θεοχάρης, λάνσαρε το σλόγκαν «All you want is Greece» (Το μόνο που θέλετε είναι η Ελλάδα). Απευθυνόταν, λένε, στους καταναλωτές-τουρίστες. Μόνο που το σκέφτονται κι άλλοι…
