Είναι προνόμιο να βρισκόμαστε μαζί, την Ημέρα της Νάκμπα, της Καταστροφής, την αρχή του αποικιακού σχεδίου των εποίκων, που ξεκίνησε από τους Ευρωπαίους και γεννήθηκε με το αίμα αθώων Παλαιστινίων που εκδιώχτηκαν από τη γη τους, δέχτηκαν επιθέσεις και δολοφονήθηκαν, 76 χρόνια ατιμώρητα. Σήμερα, βλέπουμε τη γενοκτονία να δηλώνεται ανοιχτά, να προβάλλεται με καυχησιά και να εκτελείται σε πλήρη δημόσια θέα. Εδώ και οκτώ μήνες, ποιος θα πίστευε ότι θα γινόμασταν μάρτυρες των σκηνών που βλέπουμε καθημερινά στις συσκευές μας. Πρόκειται για βαρβαρότητα, την οποία, ως ακτιβίστρια εδώ και 40 χρόνια, δεν πίστευα ποτέ ότι θα έβλεπα.
Αυτός είναι αναλογικά ο πιο καταστροφικός πόλεμος στην ιστορία. Πόλεμος κατά του άμαχου πληθυσμού, το 90% της περιοχής εκκαθαρίζεται, το 40% των νεκρών είναι παιδιά και συνεχίζεται ενώ φαίνεται ότι ο κόσμος είναι αδύναμος να τον σταματήσει. Και όμως βλέπουμε εκατομμύρια ανθρώπους σε κάθε ήπειρο στους δρόμους. Βλέπουμε τις χώρες που αποτελούν την πλειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού να λένε «όχι». Και βλέπουμε το Διεθνές Δικαστήριο να λέει «όχι» και να απαιτεί τον τερματισμό της γενοκτονίας.
Γιατί λοιπόν συμβαίνει αυτό; Για έναν και μόνο λόγο: εξαιτίας της συνενοχής των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Απ’ αυτούς στάζει το αίμα αθώων Παλαιστινίων. Δεν θα μπορούσε να συμβεί χωρίς αυτούς. Και όταν η «κυρία Γενοκτονία» έντυσε το κοινοβούλιο και τα κτίρια της Ε.Ε. με ένα μεγάλο ταμπλό που έλεγε «Η Ε.Ε. στέκεται στο πλευρό του Ισραήλ», συνέχισε λέγοντας ότι «το Ισραήλ έχει δικαίωμα στην αυτοάμυνα».
Κατοχική δύναμη
Αυτό, όμως, δεν είναι αλήθεια. Το Ισραήλ δεν έχει το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Είναι κατοχική δύναμη. Αυτό το δίκαιο αφορά μια εξωτερική εισβολή. Και όταν είπε: «Στεκόμαστε στο πλευρό του Ισραήλ τώρα και τις επόμενες μέρες», ήξερε ακριβώς τι έλεγε. Γιατί όλοι ήξεραν από πριν τι θα συνέβαινε. Και τους έδωσε τη δυνατότητα, χωρίς καμία νομική ή ηθική εξουσία, να το κάνουν. Και όχι μόνο αυτό. Οι ενέργειές της έδωσαν τον τόνο σε όλους τους άλλους.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, για να μην παρακαμφθεί, αποφάσισε να κάνει μια επίσημη ενός λεπτού σιγή για τα ισραηλινά θύματα της 7ης Οκτωβρίου. Εγώ και ο Mick Wallace γράψαμε στην Frau Genocide: Κάντε μία σιγή για όλα τα θύματα, τα ισραηλινά και τα παλαιστινιακά, ο αριθμός των οποίων είχε ήδη ξεπεράσει τα ισραηλινά. Και η απάντηση ήταν: «Δεν είναι ώρα για τιποτένιους λεονταρισμούς». Και όλοι πήραν θέση έξω από το κοινοβούλιο: η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, κάθε πολιτική ομάδα. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, κάθε κράτος μέλος στάθηκε όρθιο και τραγούδησαν τον ισραηλινό και τον ευρωπαϊκό ύμνο με τον Ισραηλινό πρέσβη παρόντα.
Και στη συνέχεια επισκέφθηκαν το Ισραήλ, γιατί η φον ντερ Λάιεν είπε ότι το Ισραήλ είχε πραγματικό καθήκον να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Και έτσι φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση, με τη Ράφα στις πιο φρικτές συνθήκες που μπορούμε να φανταστούμε, από ανθρωπιστική άποψη, για περισσότερους από ένα εκατομμύριο ανθρώπους εγκλωβισμένους, στα πρόθυρα της εξόντωσης, να λέει η Ευρωπαϊκή Ένωση ότι «προέτρεψαν» το Ισραήλ, το «προέτρεψαν» να τερματίσει τη στρατιωτική δράση. Γιατί αν δεν το έκαναν, αυτό θα οδηγούσε αναπόφευκτα σε μια «ένταση στις σχέσεις μας». Αυτό είπαν. Επανέλαβαν το ψέμα ότι το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του και καταδίκασαν τη Χαμάς.
Ξεδιάντροποι
Αυτοί οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν ντροπή. Έχουν επιβάλει κυρώσεις σε 36 χώρες και δεν υπάρχει ούτε μία κύρωση στο Ισραήλ. Αυτοί εξοπλίζουν το Ισραήλ. Είναι τα ευρωπαϊκά όπλα που σκοτώνουν αθώους Παλαιστίνιους. Είναι οι ευρωπαϊκές ενέργειες που τους λιμοκτονούν κόβοντας την ανθρωπιστική βοήθεια και είναι οι ευρωπαϊκές ενέργειες που κάνουν το Ισραήλ να αντιμετωπίζεται ευνοϊκά, με πρόσβαση στη συμφωνία σύνδεσης Ε.Ε.-Ισραήλ «Ορίζοντας Ευρώπη», και πάει λέγοντας.
Και για να προστεθεί το κακό στο κακό, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στο μεγάλο συνέδριό του για το ρατσισμό και την ξενοφοβία, κάλεσε ως κύριο ομιλητή τον υπουργό Εξωτερικών του Ισραήλ!
Εκεί έχει φτάσει το πράγμα. Αλλά ας είμαστε ξεκάθαροι. Αυτοί οι άνθρωποι στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι οι ακραίοι. Είναι αυτοί που έχουν χάσει το σεβασμό στη συνείδηση της πλειοψηφίας των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, και το κρίσιμο τώρα, στις καρδιές και τα μυαλά των ανθρώπων σε όλη την Ένωση, παντού. Η Γάζα είναι το κρίσιμο σημείο. Δεν πρόκειται μόνο για γενοκτονία. Είναι κάτι περισσότερο.
Το Ισραήλ παίζει το ρόλο της εμπροσθοφυλακής στην επίθεση κατά των κανόνων και των προτύπων που υπήρχαν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Γνωρίζουμε, βέβαια, ότι αυτά δεν τηρήθηκαν ποτέ σωστά. Υπήρχαν πάντα διπλά πρότυπα, ένας νόμος για τους φίλους μας, ένας για όλους τους άλλους. Αλλά τώρα, κι αυτά τα πρότυπα προορίζονται για πλήρη κατεδάφιση.
Και αυτό που βλέπουμε να ξεδιπλώνεται είναι οι κανόνες ενός πολύ πιο άδικου, βίαιου κόσμου που διαμορφώνονται. Αυτές είναι οι ευρωπαϊκές αξίες όπως πραγματικά είναι, οι παλιές «αξίες» της αποικιοκρατίας.
Έτσι στη Γάζα βλέπουμε δείγματα για το τι επιφυλάσσει το μέλλον για τους απλούς ανθρώπους παντού. Στη στρατιωτικοποίηση, στα πιο κλειστά σύνορα, στον υπερεθνικισμό και στην αρχιτεκτονική μιας παγκόσμιας γενοκτονίας. Ο αγώνας για τη Γάζα, με αυτή την έννοια, είναι πραγματικά ο αγώνας για την ανθρωπότητα και το διεθνές δίκαιο.
Προχωράμε!
Το ερώτημα, λοιπόν, είναι τι μπορούμε να κάνουμε; Και οι νέοι μας, όπως έκαναν στο παρελθόν, μας έδειξαν το δρόμο με τα υπέροχα φοιτητικά κινήματα που παίρνουν φωτιά στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Και ξέρουμε ότι έχουν ανακαλέσει εικόνες από το Βιετνάμ. Το Βιετνάμ, όπου μετά απ’ αυτό τα πράγματα δεν ήταν ποτέ ξανά τα ίδια. Και δεν θα είναι ποτέ ξανά τα ίδια μετά από αυτό που συμβαίνει σήμερα, γιατί η βία στις ΗΠΑ και την Ευρώπη τώρα έχει αποκαλυφθεί, και ο αγώνας για δικαιοσύνη και ανθρωπιά βρίσκεται στους ώμους των απλών ανθρώπων, όπως ακριβώς έγινε στον αγώνα για την κατεδάφιση του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική, και όπως τότε, έτσι και τώρα θα επικρατήσουμε.
Όλοι καταλαβαίνουν ότι το σύστημα είναι θρυμματισμένο. Και αυτό είναι το κρίσιμο πρώτο βήμα για να προσπαθήσουμε να το αλλάξουμε. Υπάρχουν άνθρωποι σε όλο τον κόσμο που δεν είχαν ακούσει ποτέ για την Παλαιστίνη και τώρα συμμετέχουν πολιτικά σε αυτή την εκστρατεία. Πρέπει να κάνουμε αυτό το βήμα προς τα εμπρός, αλλιώς θα επικρατήσει κάθε είδους παράνοια.
Το κάλεσμά μου, λοιπόν, είναι ότι πρέπει να προχωρήσουμε ενθαρρυμένοι. Να πάμε σε κάθε κοινότητα, σε κάθε δρόμο, σε κάθε σχολείο, σε κάθε χώρο εργασίας, με ένα κάλεσμα για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης και τον τερματισμό του σιωνιστικού αποικιακού σχεδίου των εποίκων. Τελείωσε!
Τελείωσε για το Ισραήλ και τον Σιωνισμό, με τραγικό τρόπο, με τεράστιο κόστος για τον παλαιστινιακό λαό, αλλά τελείωσε. Πώς θα προχωρήσουμε μπροστά; Φυσικά, πρέπει να υποστηρίξουμε το κίνημα για «Μποϊκοτάρισμα, Αποεπένδυση, Κυρώσεις» (BDS). Φυσικά, πρέπει να πιέσουμε για κατάπαυση του πυρός και δικαιοσύνη και εμπάργκο όπλων και όλα τα υπόλοιπα. […]
Σε ένα άλλο επίπεδο, είναι τρομακτικά γιατί δείχνει πόσο σκοτεινός είναι ο ουρανός. Υπάρχουν πολύ λίγες φωνές που υψώνονται. Υπάρχουν πολύ λίγες φωνές που αμφισβητούν το σύστημα κατάμουτρα. […]
Τώρα, η επιλογή για την Παλαιστίνη και η επιλογή για όλους μας σε όλη την Ευρώπη και στον κόσμο είναι ότι είτε θα σταθούμε και θα πολεμήσουμε είτε θα πεθάνουμε γονατιστοί. Γι’ αυτό προχωράμε μπροστά! Ελεύθερη Παλαιστίνη, ελεύθερη Γάζα!
(Εκτεταμένα αποσπάσματα από την ομιλία της μαχητικής Ιρλανδής ευρωβουλευτίνας Clare Daly στην εκδήλωση που οργανώθηκε στην Αθήνα, στο Τριανόν, από το κόμμα ΜΕΡΑ25 με αφορμή την Ημέρα της Καταστροφής – Νάκμπα)
