Είναι η ευχή ενός φίλου αναγνώστη του Δρόμου που χρησιμοποιήσαμε ως τίτλο για το πρώτο editorial του 2024, επειδή θέτει δύο πολύ σημαντικά ζητήματα – πέρα από την ελπίδα (που κι αυτό είναι τεράστιο θέμα). Μιλά για ένα «καλύτερο αύριο», και το ζητά για «όλο τον κόσμο». Η ευχή αυτή περικλείει, αν το σκεφτεί κανείς, μια ανάγκη για τη συντριπτική πλειοψηφία της ανθρωπότητας. Μια ανάγκη όμως που ακυρώνεται διαρκώς από ένα σύστημα οικονομικών και κοινωνικών σχέσεων το οποίο οδηγεί σε τελείως αντίθετη κατεύθυνση. Η «μηχανή» αυτού του συστήματος κοινωνικών σχέσεων έχει δραστηριοποιηθεί πλήρως για να ματαιώσει κάθε θετική εξέλιξη στην κατεύθυνση ενός καλύτερου αύριο για όλο τον κόσμο.
Η «σωστή πλευρά της ιστορίας» κάνει τα πάντα για να διατηρήσει την ηγεμονία που είχε μέχρι σήμερα, και να αποτρέψει όσο μπορεί την καθοδική πορεία της και την αλλαγή του παγκόσμιου συσχετισμού από αναδυόμενα κέντρα. Αυτή η προσπάθεια την οδηγεί σε πλήθος από τυχοδιωκτισμούς, κλιμακώσεις πολέμων, αναδιαρθρώσεις και φασιστικοποίηση χωρών και ζωνών. Η «γυμνή μετάβαση» σε έναν άλλο συσχετισμό γίνεται με μια ευρύτατη παραγωγική αναδιάρθρωση, στην κατεύθυνση του ψηφιακού καπιταλισμού και με τη «γεωπολιτική στο τιμόνι».
Στη χώρα μας οι υπηρέτες της «σωστής πλευράς της ιστορίας» και του κόμματος των «γιες μεν» και της «Χάγης», επιδίδονται με ξέφρενο ρυθμό σε μια επιθετική ανασυγκρότηση του αστισμού πάνω στις στάχτες της μνημονιακής διάλυσης, και σε πλήρη υποτέλεια προς Πρεσβεία, Ευρωκρατία και Σουλτάνο. Κυριαρχεί η ΝΑΤΟφροσύνη, και η ρεμούλα. Έτσι, ως πρώτη γεύση, άμεσα ετοιμάζονται και νέα νομοσχέδια: για μη κρατικά (δηλαδή ιδιωτικά) ΑΕΙ, την επιτελική ψήφο, τον νέο ποινικό κώδικα, τον νέο χάρτη της υγείας, την επαγγελματική εκπαίδευση, τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Ήδη το περασμένο δίμηνο προηγήθηκε η ψήφιση νόμων για το ασφαλιστικό, το φορολογικό, τα εργασιακά, τους μετανάστες – όλα, μα όλα, σε αντιδραστική και αντιλαϊκή κατεύθυνση. Ήδη το 80% του πληθυσμού δηλώνει ότι αδυνατεί να τα καταφέρει οικονομικά, παρά τους πανηγυρισμούς κυβέρνησης και επιχειρηματικών κύκλων.
Στροφή! Ναι, έτσι είναι η κατάσταση και έτσι εξελίσσεται, όχι ευοίωνα για τη συντριπτική πλειοψηφία του πλανήτη, και πιο ειδικά για τη χώρα μας και το λαό μας. Ναι, ο συνυπολογισμός των αρνητικών δεδομένων μπορεί να οδηγήσει σε μια παραλυτική κατάσταση.
Ισχύει ότι τίποτα καλύτερο δεν μπορεί να προκύψει χωρίς την ενεργοποίηση των ανθρώπων, χωρίς μια νέα συνείδηση και μια πολύμορφη αντίσταση, που να οδηγούν σε μια τροποποίηση του συσχετισμού κοινωνικών δυνάμεων; Αν ισχύει, χρειάζεται μια νηφάλια εκτίμηση για τον χαρακτήρα και το περιεχόμενου του αγώνα που πρέπει να διεξαχθεί. Χρειάζεται μια επίγνωση των όρων, της δυσκολίας, της πολυμορφίας, των νέων μορφών και τρόπων έκφρασης που είναι αναγκαίοι. Είναι αναγκαία η επινοητικότητα, ένας βαθμός διανοητικότητας, μια διανοητική πύκνωση. Δηλαδή ιδέες και πολιτική στάση ουσίας. Δύσκολα πράγματα; Βεβαίως, αλλά αναγκαία και απαραίτητα.
Με άλλα λόγια, είναι απαραίτητη μια ορισμένη συσσώρευση δυνάμεων για την προώθηση αυτών των γενικών στόχων, και οπωσδήποτε μια αλλαγή μυαλών, δηλαδή η ανάδυση ενός διαφορετικού πνεύματος που να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των καιρών. Γιατί δεν υπάρχουν θαύματα, ούτε αυτοματισμοί. Χρειαζόμαστε μια νέα συνείδηση που να κατανοεί ότι ο αγώνας δεν είναι «μια κι έξω», αλλά έχει παρατεταμένο χαρακτήρα.
Στη χώρα μας όλα αυτά συμπυκνώνονται στο να πασχίσουμε να ανταποκριθούμε σε μια ορισμένη επίλυση προς το θετικό του «υπαρξιακού προβλήματος της χώρας». Η χώρα πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει κι όχι να διαλυθεί μέσα στα κύματα και τις καταιγίδες που έρχονται. Να υπάρχει μέσα από έναν βηματισμό εθνικής κυριαρχίας, με ενεργοποιημένο τον λαό. Έναν λαό που να είναι συγκροτημένος σε ένα «Εμείς», που να εκφράζει μια πορεία εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης.
Με αυτές τις σκέψεις, υποδεχόμαστε το 2024 και σας στέλνουμε τις πιο θερμές ευχές να συναντηθούμε σε μια κοινή προσπάθεια, ευρύχωρη, σοβαρή, ανοικτή και ουσιαστική! Γιατί αρκετά εξαρτώνται από την ατομική και συλλογική μας στάση. Αυτό ίσχυε πάντα, ισχύει και σήμερα.
