Η φρίκη στα σπλάχνα της κοινωνίας αποτυπώνεται με γεωμετρική πρόοδο σε κάθε ποσοτική και ποιοτική διάσταση.
Η ανεργία ήδη τον Ιούλιο (μήνα παραδοσιακής εποχικής αύξησης της απασχόλησης) ξεπέρασε το 25%, οι πρατηριούχοι ανακοίνωσαν μηδενικές παραγγελίες για πετρέλαιο θέρμανσης, στα σούπερ μάρκετ θα προσφέρονται μισοτιμής ληγμένα τρόφιμα, ενώ τα επώνυμα φάρμακα θα επιβαρύνουν τους ασφαλισμένους από την τσέπη τους, δημιουργώντας δύο κατηγορίες ασθενών. Ποιων ασθενών; Σύμφωνα με την Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας το 60% των χρηστών Υγείας έχει μειώσει για οικονομικούς λόγους την πρόσβασή του στις δομές περίθαλψης. Οι Γιατροί του Κόσμου παρουσίασαν συγκλονιστικά στοιχεία κατακόρυφης αύξησης της προσέλευσης Ελλήνων πολιτών στα ιατρεία τους, που αναζητούν ακόμη και το στοιχειώδη εμβολιασμό των παιδιών τους, ενώ ο ΕΟΠΥΥ βουλιάζει στα χρέη και οι δομές ψυχικής Υγείας στραγγαλίζονται λόγω της περικοπής του 50% της κρατικής επιχορήγησης.
Φαντάζει ακόμη, μετά από όλα αυτά και παρά τις διαψεύσεις ως… ακραία η απαίτηση της τρόικας για εκκένωση ελληνικών νησιών; Για οικονομικούς λόγους προφανώς, μη τυχόν γίνουν συνειρμοί… Το ότι τα ακατοίκητα νησιά δεν δικαιούνται ΑΟΖ, είναι προφανώς άσχετο, όσο ήταν μεταφραστικό λάθος το «ελεύθερο Αιγαίο», που ξεστόμισε κατάμουτρα στον πολύ λεβέντη Μεϊμαράκη ο Νταβούτογλου. Ούτε έχει καμία σχέση με τη ζοφερή πραγματικότητα, πως ο πατενταρισμένος φίλος του Φούχτελ, υπ. Εσωτερικών Στυλιανίδης, έσπευσε να ανταποκριθεί στο αίτημα των χρυσαυγιτών να φακελωθούν τα παιδιά των μεταναστών στους παιδικούς σταθμούς.
Οι κοινωνικοί δείκτες συνθέτουν δελτίο ολοσχερούς καταστροφής. Σε μία χώρα-μέλος της Ευρωζώνης, της πιο ανεπτυγμένης καπιταλιστικής ολοκλήρωσης, έχει τώρα καταλυθεί το κοινωνικό κράτος και πλειοψηφικά στρώματα του πληθυσμού εξορίζονται στο περιθώριο, ελεύθεροι επαγγελματίες, αυτοαπασχολούμενοι, νέοι επιστήμονες, συνταξιούχοι και βεβαίως εργάτες, μισοαπασχολούμενοι και άνεργοι. Προσοχή εδώ: δεν πρόκειται για συνέπεια μιας αποτυχίας, είναι το ίδιο το «πρόγραμμα», αλλιώς οι «δεσμεύσεις». Για το περιεχόμενο αυτό δεν υπάρχει καμία αντιπαράθεση μεταξύ ΔΝΤ και Γερμανίας. Η σύγκρουση των «γιγάντων» διεξάγεται πάνω στο πτώμα της Ελλάδας, με πρόσχημα το κόστος του ελληνικού χρέους και ουσιαστικό επίδικο τα αδιέξοδα της Ευρωζώνης και τις μαύρες τρύπες της χαίνουσας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.
Αθλιότητα χωρίς τέλος, γι’ αυτό και τρόμος χωρίς προσχήματα. Η κυβέρνηση δίνει απόλυτη κάλυψη στα βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ, γιατί προετοιμάζεται για ολοκληρωτικό πόλεμο μέχρι τη «νικηφόρα» κοινωνική αποσάθρωση.
Στον αυτόματο πιλότο των μνημονίων οι κυβερνήσεις Παπανδρέου, Παπαδήμου και τώρα Σαμαρά μας έφτασαν σε τέτοιο σημείο τήξης της κοινωνικής συνοχής, αφυδάτωσης της δημοκρατίας και συνειδησιακής διαστροφής, όπου πλέον εδραιώνονται όχι σε περιθωριακούς πολιτικούς και ιδεολογικούς χώρους, αλλά στο «φως της μέρας», στην καρδιά των κρατικών μηχανισμών και στις βιτρίνες των πιο επιφανών εκδοτικών συγκροτημάτων τα τάγματα εφόδου και πειθαναγκασμού της ζωής και της σκέψης.
Στο ζοφερό τωρινό «μέλλον» οι πολιτικοί υπηρέτες της τρόικας και οι μαυραγορίτες της διαπλοκής αρχειοθετούν για πούλημα ή για ενταφιασμό τα ερείπια μιας… ληγμένης χώρας. Ζητείται επειγόντως ελπίδα, προφανώς σε ριζική λύση πολιτικής ανατροπής και διεξόδου, με την κοινωνία στην πρώτη γραμμή. Μόνο ένα πολιτικό κίνημα μπορεί να αποτελέσει φραγμό, διαφορετικά το τέλος είναι πιο κοντά από ποτέ.
Φαντάζει ακόμη, μετά από όλα αυτά και παρά τις διαψεύσεις ως… ακραία η απαίτηση της τρόικας για εκκένωση ελληνικών νησιών; Για οικονομικούς λόγους προφανώς, μη τυχόν γίνουν συνειρμοί… Το ότι τα ακατοίκητα νησιά δεν δικαιούνται ΑΟΖ, είναι προφανώς άσχετο, όσο ήταν μεταφραστικό λάθος το «ελεύθερο Αιγαίο», που ξεστόμισε κατάμουτρα στον πολύ λεβέντη Μεϊμαράκη ο Νταβούτογλου. Ούτε έχει καμία σχέση με τη ζοφερή πραγματικότητα, πως ο πατενταρισμένος φίλος του Φούχτελ, υπ. Εσωτερικών Στυλιανίδης, έσπευσε να ανταποκριθεί στο αίτημα των χρυσαυγιτών να φακελωθούν τα παιδιά των μεταναστών στους παιδικούς σταθμούς.
Οι κοινωνικοί δείκτες συνθέτουν δελτίο ολοσχερούς καταστροφής. Σε μία χώρα-μέλος της Ευρωζώνης, της πιο ανεπτυγμένης καπιταλιστικής ολοκλήρωσης, έχει τώρα καταλυθεί το κοινωνικό κράτος και πλειοψηφικά στρώματα του πληθυσμού εξορίζονται στο περιθώριο, ελεύθεροι επαγγελματίες, αυτοαπασχολούμενοι, νέοι επιστήμονες, συνταξιούχοι και βεβαίως εργάτες, μισοαπασχολούμενοι και άνεργοι. Προσοχή εδώ: δεν πρόκειται για συνέπεια μιας αποτυχίας, είναι το ίδιο το «πρόγραμμα», αλλιώς οι «δεσμεύσεις». Για το περιεχόμενο αυτό δεν υπάρχει καμία αντιπαράθεση μεταξύ ΔΝΤ και Γερμανίας. Η σύγκρουση των «γιγάντων» διεξάγεται πάνω στο πτώμα της Ελλάδας, με πρόσχημα το κόστος του ελληνικού χρέους και ουσιαστικό επίδικο τα αδιέξοδα της Ευρωζώνης και τις μαύρες τρύπες της χαίνουσας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.
Αθλιότητα χωρίς τέλος, γι’ αυτό και τρόμος χωρίς προσχήματα. Η κυβέρνηση δίνει απόλυτη κάλυψη στα βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ, γιατί προετοιμάζεται για ολοκληρωτικό πόλεμο μέχρι τη «νικηφόρα» κοινωνική αποσάθρωση.
Στον αυτόματο πιλότο των μνημονίων οι κυβερνήσεις Παπανδρέου, Παπαδήμου και τώρα Σαμαρά μας έφτασαν σε τέτοιο σημείο τήξης της κοινωνικής συνοχής, αφυδάτωσης της δημοκρατίας και συνειδησιακής διαστροφής, όπου πλέον εδραιώνονται όχι σε περιθωριακούς πολιτικούς και ιδεολογικούς χώρους, αλλά στο «φως της μέρας», στην καρδιά των κρατικών μηχανισμών και στις βιτρίνες των πιο επιφανών εκδοτικών συγκροτημάτων τα τάγματα εφόδου και πειθαναγκασμού της ζωής και της σκέψης.
Στο ζοφερό τωρινό «μέλλον» οι πολιτικοί υπηρέτες της τρόικας και οι μαυραγορίτες της διαπλοκής αρχειοθετούν για πούλημα ή για ενταφιασμό τα ερείπια μιας… ληγμένης χώρας. Ζητείται επειγόντως ελπίδα, προφανώς σε ριζική λύση πολιτικής ανατροπής και διεξόδου, με την κοινωνία στην πρώτη γραμμή. Μόνο ένα πολιτικό κίνημα μπορεί να αποτελέσει φραγμό, διαφορετικά το τέλος είναι πιο κοντά από ποτέ.
Σχόλια
