Στο Νεπάλ εκδηλώθηκε ένας ξεσηκωμός, καταρχήν της νεολαίας, ενάντια στην έλλειψη μέλλοντος και δημοκρατίας. Η διαφθορά και η ανισότητα λειτούργησαν ως πολλαπλασιαστές της οργής. Αυτή είναι μία βασική θεώρηση, που πρέπει να εμπλουτιστεί από την κατανόηση των αντιφάσεων οι οποίες σημαδεύουν τέτοια ξεσπάσματα και επιτρέπουν τη διείσδυση και άλλων, διόλου αυθόρμητων στοιχείων. Χαρακτηριστικά αυτού του είδους εντοπίζονται σε όλες σχεδόν τις πρόσφατες ασιατικές εξεγέρσεις, που καθεμιά έχει διαφορετική κατάληξη – διότι τίποτα δεν είναι προδιαγεγραμμένο από κάποια σκοτεινά κέντρα. Αυτά τα κέντρα υπάρχουν, επιχειρούν να επιβάλλουν αντιδραστικές «διεξόδους» σε περιβάλλον πολλαπλών κρίσεων, αλλά δεν καθορίζουν πάντα το τι θα γίνει. Είναι δηλαδή βιαστικά τα συμπεράσματα, ότι ένας «αδαής όχλος» άγεται και φέρεται από μηχανισμούς των ελίτ και του ιμπεριαλισμού… Παραδείγματα: Η Ταϊλάνδη επί δύο δεκαετίες χρωματίζεται από το «ατελέσφορο» αλλά επίμονο κίνημα των Κόκκινων Πουκάμισων [1]. Στη Σρι Λάνκα η λαϊκή εξέγερση έφερε στην εξουσία το Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο [2]. Αντίθετα, ο ξεσηκωμός στο Μπανγκλαντές υφαρπάχθηκε από τους στρατιωτικούς, τους ισλαμιστές και τους φιλοδυτικούς [3]. Τέλος, ένα μαζικό κίνημα διαμαρτυρίας συγκλονίζει μέχρι τώρα την Ινδονησία [4].
Επιστροφή στο Κατμαντού
Τον τελευταίο χρόνο συγκυβερνούσε το μετριοπαθές φιλοκινεζικό Κ.Κ. με το φιλοϊνδικό Νεπαλέζικο Κογκρέσο, ενώ το μαοϊκό Κ.Κ. ήταν αξιωματική αντιπολίτευση. Στα χρόνια που ακολούθησαν τον «ιστορικό συμβιβασμό» του 2006, ο νεπαλέζικος λαός βίωσε αλλεπάλληλες διαψεύσεις. Επιπλέον, η περίφημη Γενιά Ζ ασφυκτιούσε σε μια άθλια διαβίωση ή εξαναγκαζόταν σε μετανάστευση. Όταν λοιπόν η συγκυβέρνηση έβαλε πάγο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η νεολαία εξερράγη. Η συγκυβέρνηση απάντησε με σφαίρες: την περασμένη Δευτέρα δεκάδες διαδηλωτές δολοφονήθηκαν. Την Τρίτη πυρπολήθηκαν εμβληματικά κρατικά κτίρια και οι βίλες πολλών κυβερνητικών. Το βράδυ της ίδιας μέρας ο πρωθυπουργός Κ.Π. Όλι και οι περισσότεροι υπουργοί παραιτήθηκαν, όπως απαιτούσαν οι διαδηλωτές – που τα αιτήματά τους υποστηρίζονταν από το μαοϊκό Κ.Κ. και άλλα κόμματα. Την Τετάρτη αναδύθηκε ο στρατός, κηρύσσοντας απαγόρευση κυκλοφορίας. Την Πέμπτη ο πρόεδρος της χώρας Ρ. Παουντέλ πρότεινε ως μεταβατική πρωθυπουργό την πρώην ανώτατη δικαστικό Σ. Κάρκι…
Τεταμένη κατάσταση
Η πλειοψηφία των διαδηλωτών θεωρεί ότι οι πυρπολήσεις και λεηλασίες είναι έργο «βαλτών». Διαφοροποιείται επίσης από παράγοντες που μέσα στην αναταραχή επιχειρούν να προπαγανδίσουν έως και την επιστροφή στη μοναρχική δικτατορία, ή άλλους, που προτείνουν κυβέρνηση φιλοδυτικών προσωπικοτήτων. Ο Πρατσάντα, επικεφαλής του μαοϊκού Κ.Κ., δήλωνε προχθές: «Το κίνημα που εξαπέλυσε η Γενιά Ζ κατά της απαγόρευσης των κοινωνικών μέσων ενημέρωσης και της διαφθοράς είναι δίκαιο. Είχαμε προειδοποιήσει ότι η υπομονή του λαού εξαντλούνταν. Αλλά, αντί να ακούσει τις φωνές των νέων, η αλαζονική κυβέρνηση διέπραξε σφαγή. Έπειτα άρχισαν να διεισδύουν ανεπιθύμητα στοιχεία, σε πλήρη αντίθεση με τα ιδανικά της Γενιάς Ζ… Θα υποστηρίξουμε όλα τα κινήματα και τις πρωτοβουλίες που ευνοούν την προοδευτική αλλαγή, την ενδυνάμωση του λαού, την επιβολή ορθής διακυβέρνησης και κοινωνικής δικαιοσύνης». Ανάλογες δηλώσεις και εκτιμήσεις έκαναν δεκάδες κοινωνικές οργανώσεις. Μεταξύ αυτών η συμμαχία ΒΝΑ (Πλατύ Κίνημα Πολιτών) τονίζει: «Με τη διαμεσολάβηση του στρατού στήνεται μια συνωμοσία με στόχο την αποκατάσταση της μοναρχίας, που προσβάλλει τους μάρτυρες της Γενιάς Ζ. Οι νέοι δεν βγήκαν στους δρόμους για να ενισχύσουν την επιρροή του στρατού, ούτε για να καταστρέψουν την περιουσία του λαού. Αντίθετα, θυσιάστηκαν για την ενίσχυση του δημοκρατισμού»… Προφανώς θα επανέλθουμε.
Ε.Φ.
[1] «Η Ταϊλάνδη ξανά στους δρόμους» (φύλλο 520).
[2] «Πολιτική αλλαγή στη Σρι Λάνκα» (φύλλο 699).
[3] «Ασιατικά ζιγκ-ζαγκ» (φύλλο 696).
[4] «Ο πανέξυπνος και οι ηλίθιοι» (φύλλο 742).
