Ανώνυμων Αιγυπτίων (2000–1400 π.Χ.)
Ωδή Απελπισμένου
Ο θάνατος είναι σήμερα μπροστά μου
όπως για τον ανάπηρο η υγεία
σάμπως να βγαίνης απ’ την κάμαρά σου ύστερ’ από αρρώστεια.
Ο θάνατος είναι σήμερα...
Mε όχημα την ποίηση: Μπέρτολτ Μπρεχτ (1898-1956)
Ο κύκλος με την κιμωλία
Τέσσερι στρατηγοί
Τέσσερι στρατηγοί κινάν και παν
Για πόλεμο στο μακρινό το Ιράν.
Μα ο πρώτος από πόλεμο δεν κάτεχε
Κι ο δεύτερος στην...
Mε όχημα την ποίηση: Γιώργος Σαραντάρης (1908-1941)
Ήταν γυναίκα, ήταν όνειρο…
J’ai cueilli ce brin de bruyère
G.APOLLINAIRE
Ήταν γυναίκα ήταν όνειρο ήτανε και τα δυο
ο ύπνος μ’ εμπόδιζε να τη δω στα...
Mε όχημα την ποίηση: Κωστής Παλαμάς (1859-1943)
Μια πίκρα
Τα πρώτα μου χρόνια τ’αξέχαστα τάζησα
κοντά στ’ ακρογιάλι
στη θάλασσα εκεί τη ρηχή και την ήμερη
στη θάλασσα εκεί την πλατειά, τη μεγάλη.
Και κάθε φορά...
Mε όχημα την ποίηση: Γεώργιος Σουρής (1852-1919)
Ο Ρωμηός
Στον καφενέ απ’ έξω σαν μπέης ξαπλωμένος,
του ήλιου τις ακτίνες αχόρταγος ρουφώ,
και στων εφημερίδων τα νέα βυθισμένος,
κανένα δεν κυττάζω, κανένα δεν ψηφώ.
Σε μια...
Mε όχημα την ποίηση: Γιώργος Σεφέρης (1900-1971)
Μυθιστόρημα
Η΄
Μα τι γυρεύουν οι ψυχές μας ταξιδεύοντας
πάνω σε καταστρώματα κατελυμένων καραβιών
στριμωγμένες με γυναίκες κίτρινες και μωρά που κλαίνε
χωρίς να μπορούν να ξεχαστούν ούτε με...
Με όχημα την ποίηση: Ρώμος Φιλύρας (1898-1942)
Τυφλός
Και στα κλεισμένα βλέφαρα ήρθε απαλά ο ύπνος:
μην τον ξυπνάτε τον τυφλό, του είνε βαρύς ο ξύπνος•
το νιώθει των ματιών το φως πως πιο...
Mε όχημα την ποίηση: Μπέρτολτ Μπρεχτ (1898-1956)
O κατάλογος με τις απώλειες
Δραπετεύοντας από πλοίο που βούλιαζε,
για να ανέβω σ’ ένα που βουλιάζει –
Κι ακόμα δεν αντίκρισα κανένα νέο – σημειώνω
Σ’ ένα...
Mε όχημα την ποίηση: Πάμπλο Νερούδα (1904-1973)
Ωδή στην ντομάτα
Ο δρόμος γέμισε
ντομάτες,
μεσημέρι,
καλοκαίρι
το φως
της ντομάτας
σπάει
στα δύο
μισά του,
ρέει
στους δρόμους
ο χυμός.
Τον μήνα Ιούλιο
λύνεται η ντομάτα
εισβάλλει
στις κουζίνες,
μπαίνει στο μεσημεριανό
φαγητό,
κάθεται
αναπαυτικά
στα ράφια της κουζίνας,
ανάμεσα στα ποτήρια,
στις βουτυριέρες,
στις...
Με όχημα την ποίηση: Έζρα Πάουντ (1885-1972)
Εντολή
Πηγαίνετε τραγούδια μου στον μοναχό, τον στερημένο,
τον νευρωτικό, σ’ όποιον σκλαβώθηκε συνθηκολογώντας,
πείτε τους πως τους τυράννους τους καταφρονώ.
Να πάτε σαν γιγάντιο κύμα δροσερού νερού,
πείτε...
