Mε όχημα την ποίηση: Άγγελος Σικελιανός (1884-1951)
Πάσχα των Ελλήνων
ΧΙ
ΥΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ
Άνεμος, άνεμος χαράς με ζώνει, με κυκλώνει,
άνεμος σει τα σπλάχνα μου, στα στήθη μου σκιρτά,
κι όπως νερώνε βροντισμός, κι ως...
Με όχημα την ποίηση: Κωνσταντίνος Καβάφης (1863-1933)
Εν Μεγάλη Ελληνική Αποικία, 200 π.Χ.
Ότι τα πράγματα δεν βαίνουν κατ’ευχήν στην Αποικία
δεν μεν’η ελαχίστη αμφιβολία,
και μ’όλο που οπωσούν τραβούμ’ εμπρός,
ίσως, καθώς νομίζουν ουκ...
Με όχημα την ποίηση: Τάκης Σινόπουλος (1917-1981)
«Πρόλογος»
Αυτά τα ποιήματα ανήκουν στην Άννα
στην Άννα-πουλί.
Βγήκανε μέσα από δύσκολες στιγμές κι’ από θαυμαστές
πάλι στιγμές της νύχτας και της ημέρας.
Η νύχτα είταν η μεταρσίωση
Και...
Με όχημα την ποίηση: Κώστας Μόντης (1914 – 2004)
Μιχαλάκης Καραολής
Μην πάρετε οποιαδήποτε φωτογραφία του.
Υπάρχει μια όταν ήταν δεκαέξι χρονών
στα χείλη το χαμόγελο των δεκαέξι χρονών,
στα μάτια μια πρωινή πόρτα χωριού που άνοιγε.
Υπάρχει...
Με όχημα την ποίηση: Διονύσιος Σολωμός (1798-1857)
Οι ελεύθεροι πολιορκημένοι
ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ Γ΄
1
Μητέρα μεγαλόψυχη στον πόνο και στη δόξα,
Κι αν στο κρυφό μυστήριο ζουν πάντα τα παιδιά σου
Με λογισμό και μ’ όνειρο, τι...
Με όχημα την ποίηση: Πάμπλο Νερούδα (1904-1973)
Πρώτο ταξίδι
Δεν ξέρω στο Τεμούκο πότε φτάσαμε.
Το πότε γεννιέσαι δεν ήταν ακριβές, και αργεί
στ’ αλήθεια η γέννηση, αργεί πολύ ώσπου
να νιώσεις, να μάθεις, να...
Με όχημα την ποίηση: Γιώργος Γεραλής (1917-1996)
Ελληνική Νύχτα
Την ακούμπησε ο Άνεμος στον Εξώστη
όπως θ’ ακουμπούσε ένα πουλί ή ένα φλάουτο.
Με κοίταζε χρόνια, καμιά φορά την ξεχνούσα,
όμως ήξερα πως με κοίταζε....
Με όχημα την ποίηση: Κωνσταντίνος Καβάφης (1863-1933)
Η διορία του Νέρωνος
Δεν ανησύχησεν ο Νέρων όταν άκουσε
του Δελφικού Μαντείου τον χρησμό.
«Τα εβδομήντα τρία χρόνια να φοβάται.»
Είχε καιρόν ακόμη να χαρεί.
Τριάντα χρονώ είναι....
Με όχημα την ποίηση: Πάμπλο Νερούδα (1904-1973)
Η πιο μάνα
Η πιο μάνα περνάει από δω
με τα ξύλινά της τσόκαρα. Χτες βράδυ
εφύσηξε ο άνεμος του Νότιου Πόλου, πέσανε, σπάσανε
τα κεραμίδια της στέγης,...
Με όχημα την ποίηση: Γιώργος Σαραντάρης (1908-1941)
Σαν παπαρούνες του κάμπου
Σαν παπαρούνες του κάμπου
Όλη τη μέρα παρθένες κλαίγανε
Τρέχαν νερά στη χαράδρα
Που σκεπάζονταν με σύννεφα
Εκεί ο ουρανός γινόταν μουσική
Και παρηγορούσε τις παρθένες
Οι...
