στήλες

Ο άδικος θάνατος του Ηλία Ματθαίου, στα 52 του χρόνια, συγκλόνισε φίλους και συντρόφους, που τον έβλεπαν πάντα χαμογελαστό και ήρεμο, αισιόδοξο και ενεργό.

Του Ευτύχη Μπιτσάκη. Είναι γνωστά δύο αποφθέγματα του Τόμας Χομπς (1585-1679): Άνθρωπος προς άνθρωπον λύκος και πόλεμος όλων εναντίων όλων. Ζώντας στην αυγή του καπιταλισμού, ο διάσημος Άγγλος φιλόσοφος, συμπύκνωσε σ’ αυτές τις δύο φράσεις την εμπειρία του από τη φρίκη της αναδυόμενης αγγλικής κοινωνίας. Βέβαια, ο Χομπς αδικούσε τους λύκους, οι οποίοι είναι κοινωνικά ζώα με ισχυρό αίσθημα αλληλεγγύης. Αντίθετα με τον Χόμπς, άλλοι συμπατριώτες του και προπαντός οι Γάλλοι διαφωτιστές οραματίζονταν μια κοινωνία όπου θα δέσποζε ο ορθός λόγος, η ισότητα και η ελευθερία. Το τι έγινε έκτοτε το γνωρίζουμε και σήμερα:
Σήμερα που ο καπιταλισμός αγγίζει τα ιστορικά του όρια, το μόνο που μπορεί είναι η κατεδάφιση των όποιων κατακτήσεων των λαών.
Ειδικά: Οι πόλεμοι.

Για κάποιο ανεξήγητο λόγο, οι λεβέντες της κυβέρνησης φαίνεται πως είχαν πιστέψει την ιστορία με το συνταξιούχο που χάρισε τη σύνταξή του στον Γιώργο για να σωθεί η πατρίδα. Ίσως να πίστεψαν και τον Πάγκαλο που τους διαβεβαίωνε πως όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι κοπρίτες και όλοι οι υπόλοιποι εργαζόμενοι, συνδαιτυμόνες τους στο φαγοπότι του δημόσιου πλούτου, άρα «δικά τους παιδιά».

Μια νέα δυνατότητα για στροφή στην ανάπτυξη δίνεται στην ελληνική οικονομία. Όχι πράσινη ανάπτυξη, αλλά πολύχρωμη. Με τόσα χρώματα όσα και τα χρώματα των εκατοντάδων παραδοσιακών προϊόντων που παράγονται στη χώρα. Στο εξής, τα υπουργεία Περιφερειακής Ανάπτυξης, Οικονομίας και Αγροτικής Ανάπτυξης αναλαμβάνουν ένα κολοσσιαίο πρόγραμμα προβολής των παραδοσιακών προϊόντων, με στόχο να ενισχυθεί η γεωγραφική και εθνική τους ταυτότητα. Τα παραδοσιακά προϊόντα θα πιστοποιούνται όχι πλέον ως ΠΟΠ (Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευεσης), αλλά ως ΠΟΕ (Προστατευόμενη Ονομασία Εκτόξευσης).

Καλημέρα πελάτες μου, συντρόφια του Δρόμου. Δεν ξέρω πόσοι το πήρατε χαμπάρι, πόσοι είχατε διάθεση και κέφια για ποίηση, αλλά η 21η Μαρτίου ήταν μέρα ποίησης αφιερωμένη στον Ελύτη! Λοιπόν, σήμερα, ο ταξιτζής θα σας προσφέρει ποίηση! Ποίηση δική του που, ξέροντας το μέγεθός της, πιστεύω να μην είναι βαρετή στους πελάτες μου.

Αντιγραφή από την Καθημερινή, 16/3: «Εικόνες πανικού προκάλεσε στις διεθνείς αγορές ο φόβος πυρηνικής καταστροφής στην Ιαπωνία. Οι μετοχές στα χρηματιστήρια βυθίστηκαν… Οι επιπτώσεις από την καταστροφή στην Ιαπωνία και την παγκόσμια οικονομία προκάλεσαν κάμψη του οικονομικού κλίματος στη Γερμανία. Παράλληλα, το κλείσιμο ιαπωνικών εργοστασίων ηλεκτρονικών εξαρτημάτων εκτίναξε τις τιμές των μικροτσίπ, ενισχύοντας τους φόβους για άνοδο του πληθωρισμού διεθνώς. Η απόφαση της Γερμανίας να αναστείλει τη λειτουργία επτά πυρηνικών αντιδραστήρων εκτίναξε τις τιμές ενέργειας στην Ευρώπη».

-Ποιανού είσαι;
-Του Μαρίνου τού μπακάλη.
-Σε ποιο σχολειό πας;
-Στο 8ο Δημοτικό.
Τούτες οι ερωτοαπαντήσεις ήταν η «ταυτότητα» μου.
Το σχολειό κι ο πατέρας μου προσδιόριζαν με σαφήνεια ποιος είμαι, την ταξική μου κατάταξη και την παιδεία μου, προσδιόριζαν παρέες και κοινωνικό περίγυρο, ακόμα-ακόμα και ποια πορεία θα πάρω, τι άνθρωπος θα γίνω.

Αγαπητέ Τακέσι,
Δεν σε γνώρισα ποτέ, αλλά νομίζω πως μπορώ σε κάποιο βαθμό να σε φανταστώ. Έχεις περίπου την ίδια ηλικία με μένα και μέχρι χθες πίστευες πως είχες οριστικοποιήσει τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόσουν τον κόσμο και τη ζωή σου. Μεγάλωσες με την εφιαλτική μνήμη της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι - υπήρξες άλλωστε εγγόνι και γιος θυμάτων. Αυτός ήταν και ο βασικότερος λόγος για τον οποίο μετακόμισες νωρίς στο Τόκιο, πολλά χιλιόμετρα μακριά από την πηγή αυτής της ακατάπαυστα οδυνηρής υπενθύμισης. Εκεί σπούδασες, εκεί γνώρισες τη γυναίκα σου, εκεί γεννήθηκαν οι δυο σου κόρες, φοιτήτριες πια.