fbpx

όσα θάφτηκαν τ. 19: Αδίστακτοι και ξετσίπωτοι

Έχουν πάρει φόρα -τρόικα και κυβέρνηση- και σκοπεύουν να μην αφήσουν τίποτα όρθιο. Με όπλο το «μνημόνιο» και σύνθημα «τη σωτηρία της πατρίδας» έχουν πάρει φόρα και ξεκληρίζουν ότι βρουν μπροστά τους προκειμένου να διασωθεί το σύστημα και τα αφεντικά τους. Εργασιακές σχέσεις και κοινωνική ασφάλιση, οι πρώτοι στόχοι τους.

εναλλάξ: Μα ποιος είσαι τέλος πάντων;

Δύσκολο να ‘σαι νυν ή πρώην πρωθυπουργός, υπουργός ή βουλευτής ενός από τα δύο μεγάλα κόμματα τη σήμερον ημέρα. Μια βόλτα κάνεις στο κέντρο και σε κράζουν, ένα πέρασμα επιχειρείς στο Ηρώδειο και σε γιουχάρουν, μια επίσκεψη δοκιμάζεις στην εκλογική σου περιφέρεια και σε διαπομπεύουν. Και παρά ταύτα επιμένεις να διατηρείς το υπάρχον -ή να διεκδικείς το απολεσθέν- οφίκιο μέχρι την εσχάτη στιγμή: αυτή του τελικού εμπτύελου φτυσίματος, της οριστικής, τουτέστιν, απαξίωσής σου ως δημοσίου -και όχι μόνο- προσώπου. Γιατί;

Homo economicus: Stress tests

Stress test. Τεστ κοπώσεως. Η διαδικασία στην ιατρική είναι γνωστή. Περπατάτε σε έναν κυλιόμενο διάδρομο του οποίου η ταχύτητα και η κλίση αυξάνεται σταδιακά και τα ηλεκτρονικά μηχανήματα μετρούν τις αντοχές της καρδιάς σας. Είναι μια προσομοίωση των πραγματικών δοκιμασιών που υφίσταται ένας οργανισμός. Αν «κλέψεις» (στην κλίση ή στην ταχύτητα), το τεστ μπορεί να αποβεί παραπλανητικό και μοιραίο.

ΠΑΡΑ πολιτικά τ. 19

Χαμένοι στη μετάφραση… - Γκάλοπ να δουν τα μάτια μας - Παιδί = Μέλλον; - Το σύστημα παιδιά, το σύστημα! - Πιάνουν τόπο τα μέτρα…

επιστολές τ. 19

Η συνεργάτις της εφημερίδας Τασία Σταματοπούλου αναρτά  συχνά-πυκνά στο μπλογκ της «Πεντανόστιμη» ποιήματα από τα οποία διαλέξαμε ένα που γεννήθηκε με αφετηρία τέσσερις στίχους του Ο. Ελύτη και το καθημερινό βίωμα.

Ένα κείμενο…

Της Αλίντας Δημητρίου.

Όσα θάφτηκαν τ. 18

Να φοβηθούν...

εναλλάξ: Δεν υπάρχει…

Ζωντανός οργανισμός η γλώσσα. Φυτό αναρριχώμενο, διακλαδίζεται προς πάσα κατεύθυνση, με τη ρίζα του βαθιά στο συλλογικό ασυνείδητο. Με αυξητική ταχύτητα νεογνού εξελίσσεται ερήμην μας, μας αιφνιδιάζει με τους νέους του καρπούς. Αποφεύγουμε να τους γευτούμε, τους σαρκάζουμε, απλώς για να κρύψουμε ότι γερνάμε.

πρώτη ύλη: Ο αντίπαλος στην άκρη του δρόμου

Γράφει o Δημήτρης Σεβαστάκης.

Παραπολτικά τ. 18

Πολύ καλή αρχή παιδιά!
Τελικά έχει δίκιο ο σοφός λαός: Κανένας καλός δεν χάνεται. Άμα είσαι άξιος θα βρεις το δρόμο σου. Ο λόγος για τον κ. Κουβέλη, άρτι αναχωρήσαντα από τον ΣΥΝ και από την Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, παίρνοντας βέβαια μαζί του και την καρέκλα του βουλευτή, η οποία ως γνωστό του ανήκει λόγω χρησικτησίας.