Με όχημα την ποίηση: Γιώργος Γεραλής (1917-1996)
Ο Νεκρός
Η συλλογή και η λύπη της βραδιάς τον φέρνει
και η ανεμοριπή που πάει αλαφρωμένη.
Σκυμμένος κάθεται κι ουδέ παραπονιέται
κι ούτε θυμάται αν κάποιος τον...
Με όχημα την ποίηση: Νίκος Σπάνιας (1923-1990)
Σε φίλησα
Σε φίλησα το χάραμα
και ράγισε η αυγή
σε φίλησα τ’ απόβραδο
κι έσπασε το φεγγάρι.
Κάθομαι και μαζεύω τα κομμάτια
για τα δύο γλυκά σου μάτια.
Γλυκόπικρη η...
Με όχημα την ποίηση: Ανέστης Ευαγγέλου (1937-1994)
Χιόνι της Μοίρας
Ήτανε μόνο δεκατέσσερω χρονώ,
μόλις που πήρε να μαυρίζει τρυφερό χνούδι
στο πρόσωπό του και το καρύδι του λαιμού
να ξεχωρίζει και στον καθρέφτη κάθε...
Με όχημα την ποίηση: Κώστας Καρυωτάκης (1896-1928)
Όλοι Μαζί
Όλοι μαζί κινούμε, συρφετός,
γυρεύοντας ομοιοκαταληξία.
Μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία
έγινε της ζωής μας ο σκοπός.
Αλλάζουμε με ήχους και συλλαβές
τα αισθήματα στη χάρτινη καρδιά μας,
δημοσιεύουμε τα...
Με όχημα την ποίηση: Στέφαν Γκέτσεφ (1911-2000)
Προτιμήσεις
Να περπατήσω θέλω σε χιόνι νωπό,
όπου δεν πάτησε κανένα πόδι ακόμα.
Θέλω να φτάσω σε όχθης ατραπό,
όπου δεν έφτασε καμιά ψυχή ακόμα.
Θέλω χαρούμενο να ξεδιπλώσω...
Με όχημα την ποίηση: Ιγκόρ Ζντάνοφ (1937-2006)
Μονόλογος του Λύκου
Με κύκλωσαν απ’ όλες τις μεριές.
Σε βαλτοτόπια
βρύα πυκνά με παρέσυραν.
Με γλώσσες αιχμηρές
η φλόγα έκαιγε:
κατάχαμα
χυνότανε
στα πόδια
τα δικά μου.
Έσκαγε η σφαίρα
κι αντιλαλούσε ο κόσμος...
Με όχημα την ποίηση: Κώστας Καρυωτάκης (1896-1928)
Εις Ανδρέαν Κάλβον
Ω μεγάλε Ζακύνθιε,
των ωδών σου τα μέτρα,
υψηλά, σοβαρά,
τους αγώνες εκάλυπτον
εκτεταμένους.
Της δουλείας τα βάρβαρα
σκοτάδια κατεξέσχισεν,
όταν εγράφη πύρινος,
η αστραπή των όπλων
(και η αρετή σου).
Ως...
Με όχημα την ποίηση: Τάσος Λειβαδίτης (1922-1988)
Αιώνιος Διάλογος
Κι ο άντρας είπε: πεινώ. Κι η γυναίκα τούβαλε ψωμί στο τραπέζι.
Κι ο άντρας απόφαγε. Κι η γυναίκα τον κοίταζε πάντα.
Κι η γυναίκα...
Με όχημα την ποίηση: Νίκος Εγγονόπουλος (1907-1985)
Ρόδια = SO4H2
άκουσε τα δάκρυα πως κυλούν
όμοια με δέντρ’ ασάλευτα
βουβά
και
έρημα
σαν πέφτη η νύχτα
κι’ όμως ο κήπος
–λέω–
με τ’ αμέτρητα παράθυρα
ήταν απέραντος
κι’ οι πρασινάδες του
έφταναν κάτω...
Με όχημα την ποίηση: Μπόρις Πάστερνακ (1890-1960)
Ορισμός της Ποίησης
Ποίηση είναι το σφύριγμα που χύθηκε ξαφνικά,
Είναι το τρίξιμο πατημένων κόκκων του πάγου,
Είναι η νύχτα που παγώνει κάποιο φύλλο για τα καλά,
Είναι...
