Με όχημα την ποίηση: Πάμπλο Νερούδα (1904-1973)
Πρώτο ταξίδι
Δεν ξέρω στο Τεμούκο πότε φτάσαμε.
Το πότε γεννιέσαι δεν ήταν ακριβές, και αργεί
στ’ αλήθεια η γέννηση, αργεί πολύ ώσπου
να νιώσεις, να μάθεις, να...
Με όχημα την ποίηση: Γιώργος Γεραλής (1917-1996)
Ελληνική Νύχτα
Την ακούμπησε ο Άνεμος στον Εξώστη
όπως θ’ ακουμπούσε ένα πουλί ή ένα φλάουτο.
Με κοίταζε χρόνια, καμιά φορά την ξεχνούσα,
όμως ήξερα πως με κοίταζε....
Με όχημα την ποίηση: Κωνσταντίνος Καβάφης (1863-1933)
Η διορία του Νέρωνος
Δεν ανησύχησεν ο Νέρων όταν άκουσε
του Δελφικού Μαντείου τον χρησμό.
«Τα εβδομήντα τρία χρόνια να φοβάται.»
Είχε καιρόν ακόμη να χαρεί.
Τριάντα χρονώ είναι....
Με όχημα την ποίηση: Πάμπλο Νερούδα (1904-1973)
Η πιο μάνα
Η πιο μάνα περνάει από δω
με τα ξύλινά της τσόκαρα. Χτες βράδυ
εφύσηξε ο άνεμος του Νότιου Πόλου, πέσανε, σπάσανε
τα κεραμίδια της στέγης,...
Με όχημα την ποίηση: Γιώργος Σαραντάρης (1908-1941)
Σαν παπαρούνες του κάμπου
Σαν παπαρούνες του κάμπου
Όλη τη μέρα παρθένες κλαίγανε
Τρέχαν νερά στη χαράδρα
Που σκεπάζονταν με σύννεφα
Εκεί ο ουρανός γινόταν μουσική
Και παρηγορούσε τις παρθένες
Οι...
Με όχημα την ποίηση: Φερνάντο Πεσόα (1888-1935)
Σύννεφα
Μέρα θλιμμένη, η καρδιά μου πιο θλιμμένη ακόμη…
Υποχρεώσεις ηθικές και κοινωνικές;
Πολυπλοκότητα των καθηκόντων και των συνε-
πειών τους
Όχι, τίποτα…
Μέρα θλιμμένη, καμιά διάθεση για τίποτα…
Τίποτα…
Άλλοι ταξιδεύουν...
Με όχημα την ποίηση: Διογένης Λαέρτιος (3ος αιώνας μ.Χ.)
Επιτύμβια Επιγράμματα
111.
Μικρόσωμος ήταν∙ κι αν δεν σε νοιάζει, άσε τι λέω.
Σου μιλώ για τον Στράτωνα, του Λάμψακου το γιο,
που όλα τα χρόνια με τις...
Με όχημα την ποίηση: Φερνάντο Πεσόα (1888-1935)
Οι Μετανάστες
Μόνοι στις μεγάλες εχθρικές πολιτείες,
χωρίς να μιλούν τη γλώσσα που αυτές
μιλούν και σκέφτονται,
ακρωτηριασμένοι στη σχέση τους με τους άλλους,
θα διηγούνται πίσω στην πατρίδα...
Με όχημα την ποίηση: Νίκος Καρούσος (1926-1990)
Ο Γιάννης μέσα στο έαρ
Τι
ολόμαυρα μαλλιά
που τόσο χύνονταν
στις
πλάτες
(γλυκειά αίσθηση τα σπλάχνα μου)
ωσότου
χάθηκε στη γωνία του δρόμου
η γυναίκα.
Δεν είναι πια
(ο θάνατος)
δεν ήτανε πριν
(η ανυπαρξία)
και πόσο...
Με όχημα την ποίηση: Τάκης Βαρβιτσιώτης (1916-2011)
Κάποια Μέρα
Κάποια μέρα
Θα βαδίσεις πάνω στα ίχνη μου
Να με συναντήσεις
Γυμνή
Όπως την πρώτη μέρα της δημιουργίας
Με το αίμα όλων των νεκρών
Και με το αίμα όλων...
