Η υποκρισία (κάποιων) επικήδειων λόγων
To τελευταίο χειροκρότημα για τον Λυκούργο Καλλέργη ακούστηκε το απόγευμα της Τρίτης, στο A’ Νεκροταφείο της Αθήνας. Ο θάνατoς του δημοφιλούς δημιουργού ενεργοποίησε στιγμιαία τη συλλογική μνήμη, ανέσυρε στην επιφάνεια μια ταπεινή και αξιοπρεπή ζωή που άγγιξε τα όρια του βιολογικού νόμου -αφού διάρκεσε 98 χρόνια- μια ζωή που συνοδοιπόρησε με τη ζωντανή και πολυτάραχη ιστορία του περασμένου αιώνα.
Με κόντρα τον καιρό: Μπορούμε;
Δύο κοινωνικές ομάδες θα μπορούσαν να αρνηθούν την ανάγκη δημιουργίας μητροπολιτικού πάρκου στην Αθήνα το οποίο θα επέτρεπε να ανασάνουν, επιτέλους, οι πολίτες από το μέχρις ασφυξίας χτισμένο περιβάλλον. Είναι αυτοί που ουδέποτε αγάπησαν -ή αδιαφόρησαν- για το εφιαλτικό γιγάντωμα της πόλης και εκείνοι που, διαχρονικά, λεηλάτησαν τον ελεύθερο δημόσιο χώρο της. Η πρώτη δεν παρεμβαίνει ενεργά στα πράγματα. Ωστόσο, διευκολύνει με την απάθειά της τη δεύτερη να επιτελέσει με λιγότερες αντιστάσεις το καταστροφικό, μα εξαιρετικά επικερδές έργο της.
www.forfree τ.78
ΕκθέσειςΈως Τετάρτη 31/8Ποδηλατικά στιγμιότυπα από 6 χώρες, ζωντανεύουν στο Café bar «Εν Δελφοίς» (Δελφών 5 & Σκουφά) στην έκθεση Όψεις ποδηλάτου. Με σύμμαχο το...
πολιτισμός & βαρβαρότητα
Του Ηρόστρατου
- Επιστρέφω από τις διακοπές, ανοίγω τα μέιλ και πέφτω πάνω στην ανακοίνωση για το κλείσιμο ενός από τους καλύτερους ραδιοφωνικούς σταθμούς. Του 9,58 της Θεσσαλονίκης. Ό,τι προάγει τον πολιτισμό πρέπει να εξαφανιστεί…
- Επιστρέφω από τις διακοπές, ανοίγω τα μέιλ και πέφτω πάνω στην ανακοίνωση για το κλείσιμο ενός από τους καλύτερους ραδιοφωνικούς σταθμούς. Του 9,58 της Θεσσαλονίκης. Ό,τι προάγει τον πολιτισμό πρέπει να εξαφανιστεί…
Πάρκο Ελληνικού: Εικαστική έκθεση 130 καλλιτεχνών
Στο χώρο του πρώην Αεροδρομίου, η Επιτροπή Αγώνα, με τη στήριξη του Δήμου Αργυρούπολης-Ελληνικού, οργανώνει ήδη από τον Μάιο Φεστιβάλ Αντίστασης και Δημιουργίας για την προβολή της πρότασης να πραγματοποιηθεί τώρα το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού.
Το Υπουργείο του Φόβου
Του Ηρακλή Λογοθέτη. Από τα τόσα παχυλώς θριαμβεύοντα στην αμεριμνησία τους υπουργεία, το μόνο που ακόμα μπορεί να εκδώσει ένα ισχνό έστω πιστοποιητικό υπάρξεως για τον εαυτό του είναι το υπουργείο του Φόβου.
Χριστίνα Χρυσανθοπούλου: Όταν η ζωή γράφεται με όμικρον…
Συνέντευξη στον Κώστα Στοφόρο
«Συνέβη, άρα μπορεί να ξανασυμβεί»
Του Γιώργου Αναγνώστη.
Έχω επανέλθει ξανά και ξανά στο Eάν αυτό είναι ο άνθρωπος, το βιβλίο όπου ο Πρίμο Λέβι καταγράφει τη μαρτυρία του για το λάγκερ του Άουσβιτς – και ιδιαίτερα στην τελευταία σκηνή: Οι Nαζί έχουν εκκενώσει το στρατόπεδο κι οι λίγοι άρρωστοι, που εγκαταλείφθηκαν, να πεθάνουν μες στο απόλυτο κρύο, βγαίνουν απ’ τα παραπήγματα και σέρνονται ψάχνοντας φωτιά και τροφή.
Έχω επανέλθει ξανά και ξανά στο Eάν αυτό είναι ο άνθρωπος, το βιβλίο όπου ο Πρίμο Λέβι καταγράφει τη μαρτυρία του για το λάγκερ του Άουσβιτς – και ιδιαίτερα στην τελευταία σκηνή: Οι Nαζί έχουν εκκενώσει το στρατόπεδο κι οι λίγοι άρρωστοι, που εγκαταλείφθηκαν, να πεθάνουν μες στο απόλυτο κρύο, βγαίνουν απ’ τα παραπήγματα και σέρνονται ψάχνοντας φωτιά και τροφή.
Έχουμε πόλεμο;
Του Σταύρου Γεωργά.
Οι πίνακες του David αρκούν για να αποδειχτεί αυτό που ανέδειξε ο Μαρξ στη 18η Μπρυμαίρ: «οι νεωτερικές ιδέες της Επανάστασης ήταν δυνατόν, μπορεί κι αναπόφευκτο, να προωθηθούν ενδεδυμένες το χιτώνα των Γράκχων, η κυριαρχία της “Ρωμαϊκής Δημοκρατίας” (μιας αφαίρεσης καθ’ εαυτήν) στο φαντασιακό των πολιτών που δίνουν τον όρκο στο Σφαιριστήριο είναι προφανής και αποφασιστική, μ’ όλη την αναγκαία αμφισημία της (γιατί οι νεκροί μουδιάζουν κιόλας το νου των ζωντανών, καθώς του επιβάλλονται μ’ όλο το βάρος τους)...».
Οι πίνακες του David αρκούν για να αποδειχτεί αυτό που ανέδειξε ο Μαρξ στη 18η Μπρυμαίρ: «οι νεωτερικές ιδέες της Επανάστασης ήταν δυνατόν, μπορεί κι αναπόφευκτο, να προωθηθούν ενδεδυμένες το χιτώνα των Γράκχων, η κυριαρχία της “Ρωμαϊκής Δημοκρατίας” (μιας αφαίρεσης καθ’ εαυτήν) στο φαντασιακό των πολιτών που δίνουν τον όρκο στο Σφαιριστήριο είναι προφανής και αποφασιστική, μ’ όλη την αναγκαία αμφισημία της (γιατί οι νεκροί μουδιάζουν κιόλας το νου των ζωντανών, καθώς του επιβάλλονται μ’ όλο το βάρος τους)...».
