editorial

«Υπάρχει πολιτική κρίση, μια κρίση του κράτους. Η απόκλιση ανάμεσα στη ζωή των ανθρώπων και αυτό που πράττει η εξουσία ή αρνείται να πράξει, διευρύνεται. Αυτή η πολιτική κρίση, που είναι και μια ιδεολογική κρίση, συμβάλλει στην επιστροφή του ενδιαφέροντος για σκέψεις που προσπαθούν να φτάσουν στη ρίζα των πραγμάτων»
Αλέν Μπαντιού

«Η Ελλάδα ήταν πάντα προμαχούσα για τους μεγάλους αγώνες και τα ιδανικά. Ο λαός έδωσε τότε το αίμα του και σήμερα έδωσε αυτό που μπορούσε για να ξεπεραστεί η κρίση, και αυτό πρέπει να εκτιμηθεί από την Ευρώπη. Ο ελληνικός λαός αυτό που μπορούσε να δώσει το έδωσε. Ποτέ ο ελληνικός λαός δεν υπέκυψε σε εκβιασμούς».

Είναι βέβαιο, θα συνδεθεί η επέτειος με την καταπολέμηση της Χ.Α. με βάση τα άρθρα τάδε και τάδε του Ποινικού Κώδικα, συν η… διαφώτιση από τα ΜΜΕ έστω και αργά, ποτέ δεν είναι αργά, συν η καλλιέργεια του αντιφασισμού στα σχολεία, ξανά ποτέ δεν είναι αργά, συν η εξαγγελθείσα από την κυβέρνηση και τα ΜΜΕ (πάλι αργά είδαν φως) έξοδος από το Μνημόνιο κι η ανάπτυξη προ των πυλών, να και η άρση των βαθύτερων αιτιών, της κρίσης που υποδαυλίζει τα «άκρα» κ.λπ. κ.λπ…

Έτσι τα έφερε η ζωή που η μονταζιέρα που επεξεργάστηκε τους στίχους του Καβάφη μας θύμισε ένα ποίημα πολύ χαρακτηριστικό σε σχέση με την σημερινή πολιτική πραγματικότητα της χώρας.

Τα κομμάτια του παζλ δεν είναι δύσκολο να μπουν στη θέση τους.

Πρωτίστως πολιτική και ιδεολογική η αντιμετώπιση του χρυσαυγιτισμού

Πώς θα αξιοποιηθούν οι τελευταίες εξελίξεις;
(To άρθρο γράφτηκε πριν τις συλλήψεις βουλευτών και μελών της Χρυσής Αυγής)

Δύσκολα θα απέδιδε κανείς έλλειψη αντανακλαστικών στους φορείς του συστήματος επιβολής και εξουσίας στη χώρα, παρακολουθώντας την τροπή που πήραν τα πράγματα, μετά τη στυγερή φασιστική δολοφονία.

Νέος γύρος σύγκρουσης κυβέρνησης-κοινωνίας με καθοριστικό ζητούμενο τον προσανατολισμό

Ο Σαμαράς, για δεύτερη χρονιά, δεν θα δώσει συνέντευξη Τύπου στη ΔΕΘ.