διεθνή

Την απόλυση του υπουργού Εσωτερικών απαίτησαν και χιλιάδες κάτοικοι του Σουέζ που συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Αρμπάεεν της πόλης. Οι διαδηλωτές ζητούν την κάθαρση του υπουργείου από τους ανθρώπους του καθεστώτος Μουμπάρακ που είναι διεφθαρμένοι και ενέχονται σε βασανιστήρια και δολοφονίες πολιτών στη διάρκεια της αιγυπτιακής λαϊκής επανάστασης.
Η Αίγυπτος συγκλονίζεται και πάλι τις τελευταίες εβδομάδες από κινητοποιήσεις που στο επίκεντρό τους έχουν το θέμα της δημοκρατίας, με πρώτη απαίτηση την τιμωρία των ενόχων, που φαίνεται να ξεγλιστρούν συνεχώς με τη βοήθεια μηχανισμών που έχει αφήσει άθικτους το κυβερνών στρατιωτικό συμβούλιο. Στη διάρκεια της αιγυπτιακής εξέγερσης δολοφονήθηκαν 840 άνθρωποι και 6.000 τραυματίστηκαν και οι οικογένειές τους διαμαρτύρονται επί πολύ καιρό για την ατιμωρησία των ενόχων. Ταυτόχρονα πληροφορίες που δημοσιεύονται στον αιγυπτιακό Τύπο δείχνουν το εύρος των παρεμβάσεων για να εξασφαλιστεί η ατιμωρησία. Η εξαγορά των οικογενειών των θυμάτων είναι μία από τις μεθόδους.
Την τρέχουσα εβδομάδα εννέα οικογένειες απέρριψαν τις κατηγορίες εναντίον αξιωματικών της αστυνομίας που κατηγορούνταν για τη δολοφονία των συγγενών τους, αλλάζοντας τις καταθέσεις τους, με τον ισχυρισμό ότι δεν είχαν βεβαιότητα για την ταυτότητα των ενόχων (Al Masry Al Youm, 8/7). Υπάρχουν καταγγελίες ότι στις υποθέσεις του «ματωμένου χρήματος» εμπλέκονται ακόμη και σαλαφιστές κήρυκες (μέλη μιας θρησκευτικής σέχτας) ως μεσολαβητές με την παρότρυνση του στρατού. Ένας εξέχων σαλαφιστής διανοούμενος, ο Αμπντέλ Μονέιμ αλ-Σαχάτ, και εκπρόσωπος της θρησκευτικής αίρεσης των σαλαφιστών στην Αίγυπτο, δήλωσε στο δορυφορικό δίκτυο ONTV (4/7) ότι ο ισλαμικός νόμος επιτρέπει στις οικογένειες να δέχονται «ματωμένο χρήμα» αξίας ίσης με 100 καμήλες, δηλαδή, 500.000 αιγυπτιακές λίρες, ένα ποσό πολύ μεγάλο σε σχέση με το σύνηθες εισόδημα.
Η άποψη που εξέφρασε ο Σαχάτ, ότι ο θάνατος των ανθρώπων αφορά μόνο τις οικογένειές τους, είναι ενδεικτική τόσο της τάσης των ελίτ να υποβαθμίσουν την απόδοση δικαιοσύνης, ένα ζήτημα για το οποίο έχει λόγο η κοινωνία, σε οικογενειακό θέμα, και να πισωγυρίσουν τις δημοκρατικές κατακτήσεις, όσο και να διασώσουν αυτούς που έκαναν τη βρόμικη δουλειά, για λόγους ευρύτερου συμφέροντος των κυρίαρχων.
Δεκάδες αξιωματικοί της αστυνομίας αναμένουν να δικαστούν στα έντεκα κυβερνεία της χώρας, με τις κατηγορίες του φόνου ειρηνικών διαδηλωτών κατά τη διάρκεια της 18ήμερης εξέγερσης που οδήγησε στην παραίτηση του Χ. Μουμπάρακ και διεξάγεται μεγάλη μάχη για να συνεχιστεί ο αγώνας για την τιμωρία τους, όχι ως προσωπικό ζήτημα, αλλά ως βαθύς εκδημοκρατισμός που συναρτάται με την προώθηση των σκοπών της εξέγερσης και τη δημιουργία συνθηκών για την ανάπτυξη των κοινωνικών αγώνων. Σ’ αυτές τις συνθήκες , άξιος παρατήρησης είναι ο αντιδραστικός ρόλος που μπορούν να παίξουν και σ’ αυτή τη φάση οι θρησκευτικές σέχτες, σκόπιμα ή μη.

Οι διαδηλώσεις που ξέσπασαν την Τρίτη 28/6 το βράδυ στο Κάιρο και όχι μόνο ήταν η αντίδραση στις επιθέσεις που δέχτηκαν μέλη των οικογενειών, κυρίως μητέρες, των θυμάτων της εξέγερσης του Ιανουαρίου και στις συλλήψεις (15 τον αριθμό), τα οποία ζητούσαν να επιταχυνθεί η απόδοση δικαιοσύνης.

O Μπραΐμ μπεν Ταλέμπ, μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Τυνήσιων Εργατών (PCOT), βρίσκεται αυτές τις μέρες στην Ελλάδα προσκεκλημένος του Resistance Festival. Μιλήσαμε μαζί του για την κατάσταση στην Τυνησία και πως βλέπει τις διαδικασίες στην Πλατεία Συντάγματος που την έχει επισκεφτεί επανειλημμένα όσο καιρό βρίσκεται στην χώρα.

Πληθαίνουν οι κινητοποιήσεις για την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων.

Συνέντευξη στην Έλενα Κατσαρού. Οι Ισλανδοί, ύστερα από τις δυο νίκες τους σε αντίστοιχα δημοψηφίσματα, το 2010 και 2011, με τα οποία αρνήθηκαν να πληρώσουν τα χρέη των ιδιωτών τραπεζιτών και τις αποζημιώσεις που απαιτούσαν η βρετανική και η ολλανδική κυβέρνηση από την Ισλανδία, είναι σε καλύτερη θέση να αντιπαλέψουν τα προγράμματα λιτότητας καθώς και την επιζήμια για τη χώρα τους και τους εργαζόμενους ένταξη στην Ε.Ε. που προωθούν τα κυρίαρχα κόμματα.

Η όξυνση της κρίσης του δυτικού καπιταλισμού είναι ευθέως ανάλογη με την αγριότητά του εναντίον των εργαζομένων.

Μία από τις συνέπειες της αυξανόμενης στρατιωτικοποίησης της αμερικανικής κοινωνίας αντικατοπτρίζεται στις αλλαγές που έχουν γίνει στη δημόσια και ανώτερη εκπαίδευση, γράφει ο Ανρί Ζιρού, του Πανεπιστημίου ΜακΜάστερ, στον Kαναδά.