διεθνή

Μεταλλωρύχοι της Νότιας Αφρικής σχεδιάζουν να συμμετάσχουν στην πανεθνική απεργία διαρκείας των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα, που βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και τέσσερις εβδομάδες περίπου, εάν η κυβέρνηση δεν ικανοποιήσει τις μισθολογικές απαιτήσεις. «Είμαστε οργισμένοι που οι προνομιούχοι στέλνουν τα παιδιά τους στο εξωτερικό για να μορφωθούν, ενώ τα δικά μας έχουν γίνει παιδιά του δρόμου», αναφέρει σε δήλωσή της η Εθνική Ένωση Μεταλλωρύχων. Η Ένωση υποστηρίζει, πλήρως, την απεργία του δημόσιου τομέα και αναμένεται να σταματήσει κάθε εργασία στην εξόρυξη, στην ενέργεια και στις οικοδομές και να συμπαραταχθεί με τους εργαζόμενους στο δημόσιο.

Η κυβέρνηση Ομπάμα κλιμακώνει τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» στο πολλοστό μέτωπο, αυτό της Υεμένης. Όπως ανέφερε το πρακτορείο Ασοσιέτεντ Πρες (27/8), «σε μια προσπάθεια να αυξήσει την πίεση προς την Αλ Κάιντα στην Υεμένη, ο Λευκός Οίκος εξετάζει την προσθήκη των ένοπλων Predator -μη επανδρωμένων αεροσκαφών- της CIA στη μάχη», παραθέτοντας σχόλιο ανώτατων αξιωματούχων. Τα αεροσκάφη αυτά που χρησιμοποιούνται για «στοχευμένες» δολοφονίες έχουν προκαλέσει το θάνατο χιλιάδων αμάχων στο Πακιστάν και το Αφγανιστάν.

Αποχωρώντας από το Ιράκ, ο συνταγματάρχης που ήταν επικεφαλής μιας ταξιαρχίας της 2ης μεραρχίας πεζικού, δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι οι στρατιώτες του ήταν «ήρωες». Ενώ μπορούμε να καταλάβουμε την υπερηφάνεια των επαγγελματιών στρατιωτών και τη συγκίνηση που υπάρχει πίσω απ’ αυτή τη δήλωση, είναι καιρός πια για τους Αμερικανούς να αντιμετωπίσουν μια δύσκολη πραγματικότητα: Στα εφτά χρόνια της απατηλά ονομαζόμενης «Επιχείρηση Ιρακινή Ελευθερία» και στα εννιά χρόνια της «Επιχείρησης Διαρκής Ελευθερία» στο Αφγανιστάν, κανένας Αμερικανός δεν ήταν ήρωας.

Σε συνδυασμό με την άνοδο της Κίνας, την οικονομική κρίση του 2008 και την εκδήλωση των ορίων της αμερικανικής ισχύος στον πόλεμο «κατά της τρομοκρατίας», η εμφάνιση στη Λατινική Αμερική, την τελευταία δεκαετία, καθεστώτων που η πολιτική τους κυμαινόταν από μια συντηρητική εσωτερικά, αλλά σχετικά ανεξάρτητη έναντι των ΗΠΑ στάση, μέχρι την απόρριψη της νεοφιλελεύθερης πολιτικής, την επίθεση στα κοινωνικά και φυλετικά προνόμια και τη ριζοσπαστική αμφισβήτηση της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας αποτελεί μία από τις σημαντικές παγκόσμιες αλλαγές που αναδιαμόρφωσαν την παγκόσμια τάξη πραγμάτων. Από το Εκουαδόρ μέχρι τη Βραζιλία, εκλεγμένοι ηγέτες και κόμματα απέρριψαν το ΔΝΤ, ανέκτησαν εν μέρει τους φυσικούς πόρους από τις μεγάλες εταιρίες, προώθησαν την περιφερειακή συνεργασία εκτός πλαισίων ΗΠΑ και διαμόρφωσαν ανεξάρτητες συμμαχίες σε όλο τον κόσμο.

Η πλημμυρισμένη κατά το 1/5 του εδάφους της χώρα και τα δεινά των 20 εκατομμυρίων πλημμυροπαθών γίνονται πεδίο γεωπολιτικών περιφερειακών παιχνιδιών και ανέλπιστη ευκαιρία βελτίωσης της εικόνας των Αμερικανών στον πακιστανικό λαό

Η «διεθνής κοινότητα» που έχει αναλάβει την ανοικοδόμηση της Αϊτής (με το αζημίωτο) και η οποία κηρύσσει πολέμους ανά τον κόσμο, υποτίθεται για την «προώθηση της δημοκρατίας», στην Αϊτή όπου έχει κάθε δυνατότητα να το κάνει, έχει γράψει τη δημοκρατία στα… παλιά της τα παπούτσια.