fbpx

5′ διάλειμμα: Χούντα συνειδητή και καραμπινάτη είναι

Του Σωκράτη Μαντζουράνη. Μη μου πείτε πάλι για πολιτική ευγένεια, αφήστε την κριτική για υπερβολές και το φόβο μήπως παρεξηγηθούμε.

ΕΠΙκοινωνία: Οι Γαλάτες

Του Μάριου Διονέλλη. Μεγάλη τέχνη η προπαγάνδα. Αν ξέρεις να τη χειριστείς μπορεί να αποδειχτεί πιο χρήσιμη και από την ίδια την πολιτική.

Προφητε… troll: Χαιρετισμός στις Ιερές Εξετάσεις

Του Δημήτρη Ουλή. Τόση αγάπη και σεβασμό για τους υποψηφίους μαθητές της Γ΄ λυκείου, τόση ενσυναίσθηση για τον μόχθο, την αγωνία και τις θυσίες τους, αλλά και τέτοια αποφασιστικότητα στην προάσπιση της «απρόσκοπτης διεξαγωγής» των Πανελληνίων Εξετάσεων από την πλευρά της κυβέρνησης, εγώ τουλάχιστον δεν θυμάμαι να έχω ξαναδεί.

ΕΠΙκοινωνία: Κάναμε λάθος με τη Δημουλά

Ελάτε. Μετά από μια εβδομάδα αντιπαράθεσης, ύβρεων, κακεντρέχειας και ομαδικού ξεσπάσματος κατά της Κικής Δημουλά, οφείλουμε να παραδεχτούμε πως ήμασταν υπερβολικοί. Του Μάριου Διονέλλη

ΕΠΙκοινωνία: Έχει δίκιο ο Ράιχενμπαχ

Του Μάριου Διονέλλη. Πριν βιαστείς να σιχτιρίσεις τον Χορστ Ράιχενμπαχ, που τολμά να μας την πει κιόλας ότι δε διαδηλώνουμε αρκετά, αναλογίσου για λίγο μήπως έχει και δίκιο.

Προφητε… troll: Ανάστασιν Χριστού Θεασάμενοι…

Του Δημήτρη Ουλή. Για ακόμα μία χρονιά, το αγαπημένο και μη εξαιρετέο θρησκευτικό μας best-seller: Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ του Τζεφιρέλι, η Βίβλος σε newspaper edition, δομικές και επίκαιρες αναλύσεις ορθόδοξων τηλε-ευαγγελιστών - υπήρξε πραγματικά ο Χριστός; 

5′ διάλειμμα: Κάτι δεν πάει καλά, σύντροφοι…

Του Σωκράτη Μαντζουράνη. Αν για μια στιγμή αποφασίσεις να κάτσεις σε μια γωνιά, απομονωθείς για λίγο και αναλογισθείς τις αλλαγές που έγιναν τα τελευταία 2-3 χρόνια στη χώρα μας, είναι σίγουρο πως θα τα «παίξεις» εντελώς.

5′ διάλειμμα: Η βολική «δημοκρατία» του πλουραλισμού»

Του Σωκράτη Μαντζουράνη. Ήταν από τις πρώτες κομματικές συμβουλές που μου έδωσε, σε μια φιλική συζήτηση, μια «παλιά καραβάνα» του κινήματος, απ’ αυτούς που συνήθως τους ονομάζουμε «ιστορικά στελέχη»:

Προφητε…troll: Χρήσιμα αντικείμενα

Από τον Δημήτρη Ουλή. Δεν θα το κρύψω: O βασικότερος λόγος για τον οποίο βρίσκω ενδιαφέρουσα τη χρήση του μετρό στην Αθήνα, είναι ότι προσφέρει ένα λαμπρό πεδίο ανθρωπολογικής παρατήρησης σ’ εκείνον που θα τολμούσε να αφήσει το βλέμμα του να περιπλανηθεί στα γύρω του πρόσωπα - εννοώ τους συνεπιβάτες του.