αρχείο στηλών

Ελάτε. Μετά από μια εβδομάδα αντιπαράθεσης, ύβρεων, κακεντρέχειας και ομαδικού ξεσπάσματος κατά της Κικής Δημουλά, οφείλουμε να παραδεχτούμε πως ήμασταν υπερβολικοί. Του Μάριου Διονέλλη

Του Μάριου Διονέλλη. Πριν βιαστείς να σιχτιρίσεις τον Χορστ Ράιχενμπαχ, που τολμά να μας την πει κιόλας ότι δε διαδηλώνουμε αρκετά, αναλογίσου για λίγο μήπως έχει και δίκιο.

Του Δημήτρη Ουλή. Για ακόμα μία χρονιά, το αγαπημένο και μη εξαιρετέο θρησκευτικό μας best-seller: Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ του Τζεφιρέλι, η Βίβλος σε newspaper edition, δομικές και επίκαιρες αναλύσεις ορθόδοξων τηλε-ευαγγελιστών - υπήρξε πραγματικά ο Χριστός; 

Του Σωκράτη Μαντζουράνη. Αν για μια στιγμή αποφασίσεις να κάτσεις σε μια γωνιά, απομονωθείς για λίγο και αναλογισθείς τις αλλαγές που έγιναν τα τελευταία 2-3 χρόνια στη χώρα μας, είναι σίγουρο πως θα τα «παίξεις» εντελώς.

Του Σωκράτη Μαντζουράνη. Ήταν από τις πρώτες κομματικές συμβουλές που μου έδωσε, σε μια φιλική συζήτηση, μια «παλιά καραβάνα» του κινήματος, απ’ αυτούς που συνήθως τους ονομάζουμε «ιστορικά στελέχη»:

Από τον Δημήτρη Ουλή. Δεν θα το κρύψω: O βασικότερος λόγος για τον οποίο βρίσκω ενδιαφέρουσα τη χρήση του μετρό στην Αθήνα, είναι ότι προσφέρει ένα λαμπρό πεδίο ανθρωπολογικής παρατήρησης σ’ εκείνον που θα τολμούσε να αφήσει το βλέμμα του να περιπλανηθεί στα γύρω του πρόσωπα - εννοώ τους συνεπιβάτες του.

Η δίκη για τους τρεις θανάτους της Marfin ξαναζωντάνεψε όσα έγιναν στην Αθήνα το Μάιο του 2010, στην ψήφιση του 1ου Μνημονίου. Του Μάριου Διονέλλη

Αμφισβητούσαν τη σοβαρότητά μας, χαμογελούσαν χαιρέκακα πίσω από την πλάτη μας. Στην καλύτερη περίπτωση μας χτυπούσαν φιλικά στον ώμο. Του Μάριου Διονέλλη

Κάθε τέσσερα χρόνια, όπου συνήθως γίνεται και ένα τακτικό Συνέδριο του ΚΚΕ, εμφανίζεται ένα φαινόμενο το οποίο έχει πάρει, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, χαρακτηριστικά φυσικής νομοτέλειας. Του Σωκράτη Μαντζουράνη

Ναι, κύριε Κουβέλη, «ο νέος φόρος θα ελαφρύνει τους πολίτες». Δουλέψτε με, δοκιμάστε τις αντοχές μου. Του Μάριου Διονέλλη