Χρήστος Αστερίου: Ένα “κατηγορώ” από το Ίσλα Μπόα
"Τα ζητήματα της θρησκείας ή αυτό των συλλογικοτήτων θίγονται στο βιβλίο με τέτοιο τρόπο ώστε να μένει κάθε ερμηνεία ανοιχτή" Συνέντευξη στον Κώστα Στοφόρο
Σίγησε η φωνή της «άλλης» Ελλάδας
Τι άλλο δυσοίωνο θα μας φέρει, άραγε, αυτή η χρονιά; Ποιες απώλειες θα μετρήσουμε ακόμη σε τούτη τη σκοτεινή εποχή;
Με κόντρα τον καιρό: Ε-ε-εκλογές!
Του Σταύρου Γεωργά. Δεν έχω πειστεί ακόμη ότι θα γίνουν εκλογές, γιατί δεν θεωρώ ότι, εφόσον διατηρούν κάποιο νόημα, είναι δυνατόν να ενταχθούν στο καινούριο «παράδειγμα», στον πυρήνα του οποίου βρίσκεται η ιδέα και η βαθμηδόν υλοποίηση ενός μεταμοντέρνου πραξικοπήματος.
Μετρημένες μέρες από την ομάδα «Ήλιος»
Βασισμένες πάνω στο έργο του Ελίας Κανέτι: Οι Αριθμημένοι, οι Μετρημένες Μέρες θέτουν σημαντικά υπαρξιακά ερωτήματα.
4 ποιητές από τις εκδόσεις του Μανδραγόρα
Οι εκδόσεις του Μανδραγόρα σας προσκαλούν στην παρουσίαση της ποιητικής δουλειάς των: Θοδωρή Ρακόπουλου, Λάμπρου Σπυριούνη, Μαρίας Τρανού, Ανδρέα Φλουράκη.
Πολιτισμός & βαρβαρότητα τ.106
Του Ηρόστρατου. Έφτασε, επιτέλους, η ώρα. Οι «ανησυχούντες» διανοούμενοι, τώρα δικαιώνονται! Ο «ανανήψας» Θανάσης Βαλτινός, εις εκ των 32 προσωπικοτήτων που ζητούσαν από το ΠΑΣΟΚ να «τολμήσει», έγινε πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ).
Κι όμως, ό,τι δεν πουλάει πρέπει να ζήσει
Περιοδικό "Πανοπτικόν"
Οι λόγοι της Ιστορίας και το παρελθόν τους
Β. Δαλκαβούκης, Ε. Πασχαλούδη, Η. Σκουλίδας, Κ. Τσέκου (επ.): Αφηγήσεις
για τη δεκαετία του 1940. Από το λόγο του κατοχικού κράτους
στη μετανεωτερική ιστοριογραφία, Επίκεντρο 2012, σελ. 440
για τη δεκαετία του 1940. Από το λόγο του κατοχικού κράτους
στη μετανεωτερική ιστοριογραφία, Επίκεντρο 2012, σελ. 440
Για μια παλάμη ανοιχτή, για μιαν Ελένη
Της Μαρίας Πετρίτση. Σάλο προκάλεσε η παρέλαση των μαθητών στα Ιωάννινα όταν, περνώντας μπροστά από την εξέδρα των επισήμων που καμάρωναν τη νέα γενιά να τιμά την επέτειο της απελευθέρωσης της πόλης, οι μαθητές χαιρέτισαν τις Αρχές του τόπου μουντζώνοντας.
Ουδέν κρυπτόν υπό το… Ίλιον
Του Σταμάτη Μαυροειδή. Αν λίγο πριν από τη φιλάνθρωπη εμφάνιση του Γ. Νταλάρα στο Ίλιον -άρα πριν απ’ τα γιαούρτια - επέλεγαν κάποιοι να αφήσουν έξω από την είσοδο της συναυλίας δίσκους του καλλιτέχνη που μέχρι τότε κρατούσαν στη δισκοθήκη του σπιτιού τους, αυτός θα «ερμήνευε» τη χειρονομία ως ευθεία αποστροφή προς τα τραγούδια του και φθόνο προς το πρόσωπό του.
