διεθνή

Οι αναμνήσεις του Πιέτρο Τερατσίνα

«Τα σκυλιά, οι κραυγές κι έπειτα η σιωπή: εκείνη τη νύχτα, στο Άουσβιτς, όταν σκότωσαν όλους τους Ρομά»

Της Αλίκης Βεγίρη

Αν το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων του φορτηγατζή και του περιπτερά στη χώρα μας ήταν μια από τις κυριότερες εμμονές της τρόικας, τότε πείτε μου, τι έπρεπε να κάνουν οι ΗΠΑ μπροστά στην, από το 1972 ερμητικά κλειστή προς τους ξένους, πετρελαϊκή αγορά του Ιράκ; Ένας πόλεμος και μια εισβολή ήταν το λιγότερο που θα μπορούσαν να κάνουν.

Τoυ Ιμάνιουελ Βαλερστάιν *

Η Λατινική Αμερική ήταν το καμάρι των αριστερών όλου του κόσμου, κατά την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα. Αυτό ισχύει κατά δύο έννοιες: Η πρώτη και περισσότερο προφανής είναι πως τα κόμματα της Αριστεράς ή της κεντρο-αριστεράς επικράτησαν σε μια σειρά εκλογικών αναμετρήσεων, στη διάρκεια αυτής της δεκαετίας. Όλες μαζί οι κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής, για πρώτη φορά, κράτησαν ορισμένες αποστάσεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Λατινική Αμερική έγινε μια σχετικά αυτόνομη γεωπολιτική δύναμη στο παγκόσμιο στερέωμα. Όμως, η Λατινική Αμερική ήταν το καμάρι της Αριστεράς όλου του κόσμου και για έναν ακόμη λόγο. Τα κινήματα των ιθαγενικών πληθυσμών είχαν καταξιωθεί πολιτικά σε αυτές τις χώρες, διεκδικώντας το δικαίωμα να οργανώνουν αυτόνομα την πολιτική και κοινωνική τους ζωή.