Συνεχίζεται ο λαϊκός ξεσηκωμός για πραγματική δημοκρατία
Τέτοιες μέρες, πριν από 27 χρόνια, ο Τομάς Σανκαρά, πρόεδρος της Μπουρκίνα Φάσο, μιας από τις φτωχότερες χώρες της Αφρικής, δολοφονούνταν από τους πραξικοπηματίες που τον ανέτρεψαν, υπό την καθοδήγηση της Γαλλίας. Ο Σανκαρά ήταν ορκισμένος εχθρός της αποικιοκρατίας και ενσαρκωτής μιας ριζοσπαστικής πολιτικής που έβαζε στο επίκεντρο την ανεξαρτησία της Αφρικής, την υπεράσπιση του εθνικού πλούτου και την εφαρμογή πρωτόγνωρων δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων για το λαό, τη νεολαία και τις γυναίκες. Μετά τη δολοφονία του, ακολούθησαν 27 χρόνια δικτατορικού ή ψευτοδημοκρατικού καθεστώτος, πάντα υπό την εξουσία του «μεγάλου φίλου της Γαλλίας» Μπλεζ Κομπαορέ. Η λαϊκή εξέγερση της 30ής-31ης Οκτωβρίου, με εκατοντάδες χιλιάδες λαού στους δρόμους και παρά την αιματηρή καταστολή από την αστυνομία και τμήμα του στρατού (τουλάχιστον 30 νεκροί από πυροβόλα όπλα μόνο στην πρωτεύουσα Ουαγκαντούγκου) κατάφερε να διώξει τον δικτάτορα. Ο Κομπαορέ, με τη διακριτική βοήθεια των Γάλλων, διέφυγε στη γειτονική Ακτή του Ελεφαντοστού…
Μέχρι την τελική νίκη
Όμως οι κινητοποιήσεις συνεχίζονται μέχρι και σήμερα, δυσπιστώντας στη «μεταβατική κυβέρνηση» που σχηματίστηκε με επικεφαλής τον συνταγματάρχη Ζιντά και απαιτώντας την άμεση διεξαγωγή ελεύθερων και δημοκρατικών εκλογών. Κάθε μέρα νέες μαζικές διαδηλώσεις τραντάζουν τη χώρα, με τη νεολαία να ανακαλύπτει και να διεκδικεί την πολιτική κληρονομιά του Σανκαρά. Δεν είναι τυχαίο ότι η χήρα του δολοφονημένου ηγέτη, σε μήνυμά της μεταξύ άλλων, τονίζει: «Εσείς οι νέοι πετύχατε μια δίχως προηγούμενο νίκη πρωτοστατώντας σ’ αυτή τη λαϊκή εξέγερση. Με τις αναφορές σας στην επανάσταση της 4ης Αυγούστου, αποκαταστήσατε τον Τομάς Σανκαρά. Είμαι περήφανη για εσάς και για τη μαχητικότητά σας. Πρέπει να παραμείνουμε στους δρόμους μέχρι την τελική νίκη, που θα έρθει με τη διοργάνωση ελεύθερων και δίκαιων εκλογών. Πατρίδα ή θάνατος, θα νικήσουμε!».
Από την πλευρά της η αριστερή Δημοκρατική Οργάνωση Νεολαίας, πέντε από τα μέλη της οποίας δολοφονήθηκαν από τις δυνάμεις καταστολής στη διάρκεια της εξέγερσης, χαιρετίζει «τον πατριωτικό και επαναστατικό ξεσηκωμό της νεολαίας, άξιου συνεχιστή των αγωνιστικών παραδόσεων του λαού μας, που δεν ζητά μόνο μια κυβερνητική αλλαγή αλλά κοινωνική πρόοδο και ελευθερία», και προειδοποιεί: «Δεν βγήκαμε στους δρόμους και δεν αντισταθήκαμε στην καταστολή του καθεστώτος του Κομπαορέ για να βρεθούμε αντιμέτωποι με άλλο ένα πραξικόπημα. Η μετάβαση πρέπει να διασφαλιστεί από μια συμμαχία αποκλειστικά εκείνων των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που συμμετέχουν στο ανατρεπτικό κίνημα το οποίο αναπτύσσεται εδώ και χρόνια στην Μπουρκίνα Φάσο».
Αλλά και το εκτός νόμου Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κόμμα (PCRV), βασική δύναμη της Αριστεράς, χαιρετίζει τη «σωτήρια νίκη που κατήγαγε ο λαός και η νεολαία μας, με μια τρομερή αποφασιστικότητα και πολιτική ωριμότητα, ανατρέποντας τις διάφορες συνωμοσίες και αντιμετωπίζοντας με ηρωικό θάρρος τη βάρβαρη καταστολή» και υπογραμμίζει ότι «όταν ο λαός σηκώνεται όρθιος, ούτε η καταστολή ούτε ο τρόμος μπορούν να τον εμποδίσουν». Την ίδια στιγμή, επισημαίνει ότι «πολύ γρήγορα η εργατική τάξη και ο λαός συνειδητοποιούν ότι τα όσα πέτυχαν με δυναμικό αγώνα απειλούνται και ακυρώνονται από τις δικτατορικές κλίκες του νεοαποικιακού στρατού, που προέβησαν σε νέο αντιδραστικό στρατιωτικό πραξικόπημα με απώτερο στόχο να ανακόψουν την εξελισσόμενη επαναστατική διαδικασία και να διασώσουν το χρεωκοπημένο νεοαποικιακό σύστημα».
Το Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κόμμα καταγγέλλει ότι οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και συγκεκριμένα η Γαλλία, οι ΗΠΑ και η Ε.Ε., «δραστηριοποιούνται προκειμένου να επιβάλουν μια λύση που θα διαφυλάττει τα οικονομικά και γεωστρατηγικά συμφέροντά τους στην Μπουρκίνα Φάσο και στην περιοχή της Δυτικής Αφρικής». Τέλος, καλεί το λαό και τη νεολαία να ενισχύσουν τις αγωνιστικές οργανώσεις, κυρίως τον Συνασπισμό Ενάντια στην Ακρίβεια (CCVC) και να παλέψουν «για την επαναστατική ανατροπή του νεοαποικιακού καθεστώτος και την εγκαθίδρυση μιας Προσωρινής Επαναστατικής Κυβέρνησης και μιας Συντακτικής Συνέλευσης στο δρόμο για μια σύγχρονη, λαοκρατούμενη Δημοκρατία».
Στα ψιλά των μεγάλων ΜΜΕ
Η προσπάθεια του λαού της Μπουρκίνα Φάσο να αποτινάξει το νεοαποικιακό ζυγό και να πετύχει μια πραγματική αλλαγή συνεχίζεται «σιωπηρά», αφού τα μεγάλα διεθνή ΜΜΕ για μια ακόμη φορά περνούν στα ψιλά αυτή την ενοχλητική λαϊκή εξέγερση. Μια εξέγερση η οποία προστίθεται στους 90 συνολικά ξεσηκωμούς που έχουν διαπεράσει την αφρικανική ήπειρο την τελευταία δεκαετία, των οποίων τα κοινά συνθήματα (Δημοκρατία, Ψωμί, Ελευθερία, Ανεξαρτησία) συνήθως πνίγονται στο αίμα με τη συνενοχή της «πολιτισμένης» Δύσης. Φαίνεται ότι αυτή τη φορά η κατάπνιξη του λαϊκού ξεσπάσματος στην Μπουρκίνα Φάσο δεν θα είναι εύκολη. Πρέπει όμως η διεθνής -και ιδίως η ευρωπαϊκή- Αριστερά να μη σιωπήσει μπροστά στα τηλεκατευθυνόμενα από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ εγκλήματα εναντίον των λαών της Αφρικής.
Ερρίκος Φινάλης
