του Γιάννη Πανούση
Τον έστειλαν θεοδικείο
γιατί είχε μάθει στους νεκρούς
τα ζεϊμπέκικα
Κ. Μαρδάς,Ο επικίνδυνος χορευτής
Στο άρθρο αυτό θ’ αρχίσω αντίστροφα: όχι με το τι / ποιόν χρειάζεται αυτός ο τόπος για να μπει σε άλλη ρότα [εάν βεβαίως το θέλουν πραγματικά οι πολίτες], αλλά με το τι / ποιόν ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ.
Αρχικά ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ χρησμούς.
Τι σημαίνει, τι θα μπορούσε να σημαίνει ή τι θα θέλαμε να σημαίνει μία δήλωση και μία διαρροή αποτελεί επικοινωνιακό παιχνίδι και ΔΕΝ ΣΥΝΙΣΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ.
Κατά δεύτερον ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ να μας πούνε άλλοι ποια πρόσωπα αξίζουν για ν’ ασχοληθούμε μαζί τους και κυρίως να τα πιστέψουμε. ΔΕΝ ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ με βάση τις δημοσκοπήσεις και τις συνεντεύξεις.
Κατά τρίτον ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ειδικά ψυχογραφήματα τάχα πολιτικών αναλυτών για ν’ αντιληφθούμε τα κίνητρα όσων «θέλουν να μας σώσουν από την [αυτο]καταστροφή μας» [sic].
ΔΕΝ «ΜΑΣΑΜΕ» από τα κόλπα της Διαπλοκής.
Κατά τέταρτον ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ αναπαλαίωση γνωστών τακτικισμών που εμφανίζονται μέσω εξωφύλλων.
ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ για το παρελθόν, αλλά για το μέλλον.
Κατά πέμπτον ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ άλλους «χρήσιμους/ες ηλίθιους/ες» που εξ-υπηρετούν το Σύστημα [τάχατες «χτυπώντάς το από τα μέσα»].
ΔΕΝ ΠΕΦΤΟΥΜΕ πάλι στην παγίδα των δήθεν αντισυστημικών.
Κατά έκτον ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ιδεοληπτικούς ή θρησκοληπτικούς γητευτές ονείρων και πόνων του λαού, που μας αποκοιμίζουν ή μας παραμυθιάζουν.
ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ σε Μεσσίες [ανδρικού ή θηλυκού γένους].
Κατά έβδομον ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ διπρόσωπους,πολυπρόσωπους ή απρόσωπους πολιτικάντηδες, πλαισιωμένους με διάφορους desperandos της αποτυχίας, ούτε απολίτικους μάνατζερς ή ερασιτέχνες κρυφοπολιτικούς της συγκυρίας.
ΔΕΝ ΜΑΣ ΠΑΡΑΣΥΡΟΥΝ οι κραυγές και οι οιμωγές.
Γνωρίζω ότι η ισορροπία του ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΑΛΟΥ με τα ΑΤΟΜΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ σ’ ένα σύγχρονο Κράτος Δικαίου είναι μία δύσκολη υπόθεση κι όχι μία κλήρωση κάποιας slot machine, γι’ αυτό ανάμεσα στο πριν και το νυν, ανάμεσα στο branding και στο rebranding κάποιου / κάποιας, προ-τιμώ τον έντιμο και ειλικρινή ΚΑΝΕΝΑΝ, ο οποίος δεν τάζει, δεν διατάζει και δεν περ-γελάει τον ελληνικό λαό
Υ.Γ.: Θέλω να ελπίζω ότι το Συνέδριο του Δρόμου της Αριστεράς [21-23/11] θα μπορέσει να δώσει «πρόσωπο» στον ΚΑΝΕΝΑΝ.
