Του Σταύρου Γεωργά. Στο Μάπετ σόου υπήρχαν και δυο γρουσούζηδες γέροι, που κάθονταν στο θεωρείο και γκρίνιζαν μονίμως για τα επί σκηνής τεκταινόμενα
. Αποτελούσαν φυσικά έκφανση της πλοκής: ποτέ, κανείς θεατής δεν υπέθεσε ότι ήσαν παρωδία Verfremdung, «παραξενίσματος», ότι επέτρεπαν δηλαδή να πάρεις μια απόσταση από τα δρώμενα για να μπορείς να τα κρίνεις… Τα όσα γράφω εδώ ανήκουν στην ίδια κατηγορία κι η μόνη απόσταση που μπορώ στην πραγματικότητα να πάρω είναι η επιβεβλημένη λόγω πρεσβυωπίας. Για τις ανάγκες της πλοκής, οφείλω εντούτοις να προσποιηθώ ότι, ναι, παίρνω απόσταση και να θέσω ορισμένα ερωτήματα, κωμικά κατ’ ανάγκην, γιατί όταν είναι επί θύραις η Εξουσία, τα ερωτήματα ανατίθενται στον γελωτοποιό, ως γνωστόν. (Στις καταλήψεις του ’79, μια Ομάδα Φοιτητών διάλεξε για αφίσα ένα πρόσφατο τότε σκίτσο του Γιάννη Ιωάννου: ψηφοφόροι πήγαιναν προς την κάλπη στα τέσσερα και κρατώντας καθένας το φακελάκι με την ψήφο στο στόμα. Κι όλοι ταυτόχρονα σκέφτονταν: «Αν ανοίξω το στόμα, θα μου πέσει η ψήφος»…)
Επειδή η απώλεια προσφάτου μνήμης, είναι ίδιον της ηλικίας μου ή του ρόλου μου ξέχασα κιόλας αν άκουσα, στο θεωρείο της «Αθηναΐδας» όπου βρισκόμουν, τις εντεταγμένες στο Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ θέσεις που απετέλεσαν ανέκαθεν τον ηθικό πυρήνα της Αριστεράς και επέτρεπαν να επενδύεις σ’ αυτήν όχι τις βλέψεις σου για βόλεμα και διορισμό, για οικονομική διάσωση έστω από το χάος, αλλά τις ελπίδες και την αξιοπρέπειά σου: τις θέσεις γι’ αυτούς που δεν ψηφίζουν γιατί απλούστατα δεν έχουν δικαίωμα ψήφου… Δεν ξέχασα όμως τις ήπιες, ομολογουμένως, θέσεις καθ’ εαυτές: Κατάργηση του νέου ευρωπαϊκού Συμφώνου για τη Μετανάστευση και το Άσυλο, της λεγόμενης «Οδηγίας της Ντροπής» (Οδηγία για την εναρμόνιση των διαδικασιών επιστροφής υπηκόων τρίτων χωρών). Κατάργηση των σημερινών κέντρων κράτησης αλλοδαπών (προσφύγων και μεταναστών) και δημιουργία ανοικτών κέντρων διαβίωσης με αξιοπρεπείς όρους. Κατάργηση των άτυπων επαναπροωθήσεων από τον Έβρο και το Αιγαίο. Απαγόρευση της απέλασης και της διοικητικής κράτησης των ανηλίκων. Νομιμοποίηση και ένταξη στην κοινωνική ασφάλιση όλων των εργαζομένων μεταναστών. Κατοχύρωση των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων τους, αποδέσμευση της νομιμοποίησης από ασφαλιστικές προϋποθέσεις, έκδοση πιστοποιητικού γέννησης των παιδιών τους, δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι στις τοπικές εκλογές για όσους τεκμηριώνουν 5ετή παραμονή στην Ελλάδα, ένταξη των μεταναστών στο οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα. Δημιουργία δομών εκμάθησης ελληνική γλώσσας σε όλους τους ενήλικους μετανάστες πρώτης γενιάς, από επαρκώς στελεχωμένα Κέντρα Εκμάθησης Ελληνικής Γλώσσας, που θα λειτουργούν σε Δημοτικό επίπεδο. Μαθήματα μητρικής γλώσσας και πολιτισμού για μαθητές μετανάστες στα δημόσια σχολεία, όταν το πλήθος τους υπερβαίνει ένα συγκεκριμένο ποσοστό (π.χ. 8%). Χορήγηση πολιτικού άσυλου στους πρόσφυγες. Ιθαγένεια σε όσα παιδιά γεννιούνται στην Ελλάδα ή έρχονται σε μικρή ηλικία. Χορήγηση υπηκοότητας στους μετανάστες-μετανάστριες ύστερα από 7 χρόνια παραμονής στη χώρα…
Με την πλειοψηφία των Ελλήνων να ψηφίζουν τέτοιες θέσεις, δηλαδή ΣΥΡΙΖΑ, μοιάζει αρκετά παράδοξο το απρόσκοπτο κύμα ρατσιστικών επιθέσεων κάθε βράδυ πια στις γειτονιές της Αθήνας: Πώς και δεν έχει βγει το πλήθος των ψηφοφόρων στους δρόμους να σαρώσει τους ολίγιστους ρατσιστές;
Επειδή η απώλεια προσφάτου μνήμης, είναι ίδιον της ηλικίας μου ή του ρόλου μου ξέχασα κιόλας αν άκουσα, στο θεωρείο της «Αθηναΐδας» όπου βρισκόμουν, τις εντεταγμένες στο Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ θέσεις που απετέλεσαν ανέκαθεν τον ηθικό πυρήνα της Αριστεράς και επέτρεπαν να επενδύεις σ’ αυτήν όχι τις βλέψεις σου για βόλεμα και διορισμό, για οικονομική διάσωση έστω από το χάος, αλλά τις ελπίδες και την αξιοπρέπειά σου: τις θέσεις γι’ αυτούς που δεν ψηφίζουν γιατί απλούστατα δεν έχουν δικαίωμα ψήφου… Δεν ξέχασα όμως τις ήπιες, ομολογουμένως, θέσεις καθ’ εαυτές: Κατάργηση του νέου ευρωπαϊκού Συμφώνου για τη Μετανάστευση και το Άσυλο, της λεγόμενης «Οδηγίας της Ντροπής» (Οδηγία για την εναρμόνιση των διαδικασιών επιστροφής υπηκόων τρίτων χωρών). Κατάργηση των σημερινών κέντρων κράτησης αλλοδαπών (προσφύγων και μεταναστών) και δημιουργία ανοικτών κέντρων διαβίωσης με αξιοπρεπείς όρους. Κατάργηση των άτυπων επαναπροωθήσεων από τον Έβρο και το Αιγαίο. Απαγόρευση της απέλασης και της διοικητικής κράτησης των ανηλίκων. Νομιμοποίηση και ένταξη στην κοινωνική ασφάλιση όλων των εργαζομένων μεταναστών. Κατοχύρωση των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων τους, αποδέσμευση της νομιμοποίησης από ασφαλιστικές προϋποθέσεις, έκδοση πιστοποιητικού γέννησης των παιδιών τους, δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι στις τοπικές εκλογές για όσους τεκμηριώνουν 5ετή παραμονή στην Ελλάδα, ένταξη των μεταναστών στο οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα. Δημιουργία δομών εκμάθησης ελληνική γλώσσας σε όλους τους ενήλικους μετανάστες πρώτης γενιάς, από επαρκώς στελεχωμένα Κέντρα Εκμάθησης Ελληνικής Γλώσσας, που θα λειτουργούν σε Δημοτικό επίπεδο. Μαθήματα μητρικής γλώσσας και πολιτισμού για μαθητές μετανάστες στα δημόσια σχολεία, όταν το πλήθος τους υπερβαίνει ένα συγκεκριμένο ποσοστό (π.χ. 8%). Χορήγηση πολιτικού άσυλου στους πρόσφυγες. Ιθαγένεια σε όσα παιδιά γεννιούνται στην Ελλάδα ή έρχονται σε μικρή ηλικία. Χορήγηση υπηκοότητας στους μετανάστες-μετανάστριες ύστερα από 7 χρόνια παραμονής στη χώρα…
Με την πλειοψηφία των Ελλήνων να ψηφίζουν τέτοιες θέσεις, δηλαδή ΣΥΡΙΖΑ, μοιάζει αρκετά παράδοξο το απρόσκοπτο κύμα ρατσιστικών επιθέσεων κάθε βράδυ πια στις γειτονιές της Αθήνας: Πώς και δεν έχει βγει το πλήθος των ψηφοφόρων στους δρόμους να σαρώσει τους ολίγιστους ρατσιστές;
Σχόλια
