Το περίεργο δεν είναι ότι παραιτήθηκε από μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, από την τάση των «53+» και από τη θέση του διευθυντή του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς ο Χάρης Γολέμης, εκφράζοντας «την απόλυτη διαφωνία μου με το συμπληρωματικό μνημόνιο της τρίτης αξιολόγησης». Ούτε ότι παραιτήθηκε από μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής και του ΣΥΡΙΖΑ ο Παναγιώτης Κοτρώνης, στέλεχος στις Σέρρες, γράφοντας «Φτάνει πια! Τέρμα η κοροϊδία, όχι άλλες υποχωρήσεις. Θα έπρεπε επιτέλους να αποδεχθούμε μία έντιμη ήττα, με ταυτόχρονη παραίτηση της κυβέρνησης, παρά να συρθούμε σε έναν ανέντιμο συμβιβασμό, όπως κάναμε και μάλιστα εν αγνοία της βάσης του κόμματος. […] Φτωχοποιούμε ακόμα περισσότερο 1,5 εκατομμύριο συνταξιούχους, που μαζί με αυτούς που συντηρούνται από αυτές τις συντάξεις φτάνουν σχεδόν το 1/3 του πληθυσμού της χώρας. Αν προσθέσουμε και τον σφαγιασμό του Αφορολόγητου μιλάμε για τραγωδία, όταν μάλιστα στις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015 πήραμε πίσω όλες σχεδόν τις δεσμεύσεις μας, όπως το Αφορολόγητο και τις Συντάξεις “ορκιστήκαμε” να μην τις αγγίξουμε, τόσο με βάση το Προεκλογικό μας Πρόγραμμα, όσο και με υποσχέσεις του ίδιου του Πρωθυπουργού. […] Εγώ με εντιμότητα, ανιδιοτέλεια και πιστεύοντας στις μεγάλες πολιτικές του αξίες, εντάχθηκα στον γεννήτορα του ΣΥΡΙΖΑ το ΚΚΕ Εσωτερικού το 1981, τότε που όλοι πήγαιναν στο ΠΑΣΟΚ, το οποίο μόλις είχε σαρώσει στις εκλογές με ποσοστό 48%. […] Δεν μπορώ να δεχθώ τη ρήση του Ντάισελμπλουμ που βάφτισε το σφαγιασμό των Συντάξεων, του Αφορολόγητου και το ξεπούλημα της ΔΕΗ, δηλαδή του εθνικού πλούτου της χώρας, μεγάλες και σημαντικές μεταρρυθμίσεις.
Δεν μπορώ να κατανοήσω το τερατώδες πλεόνασμα του 4,2% το 2016, αντί όλες οι προσπάθειες να κατευθυνθούν στην ανάπτυξη και τη μείωση της ανεργίας και μάλιστα μετά από επτά χρόνια συνεχούς καταστροφικής ύφεσης.
Αυτά, μαζί με την ισχυρή προσπάθεια φίμωσης και αδρανοποίησης της Νομαρχιακής Επιτροπής από τα καθοδηγητικά στελέχη, δεν μου επιτρέπουν να συνεχίσω. […]».
Το περίεργο είναι ότι μερικές χιλιάδες αριστεροί παλαιάς και νέας κοπής στηρίζουν –δυο χρόνια τώρα- αυτή την προδοσία.
Μανούσος Πελτάκης