Ταξίδι στις ΗΠΑ και κοινωνικό μέρισμα
του Νίκου Ταυρή
Ο πρωθυπουργός μιλώντας στην Βουλή για την αναβάθμιση των F16 ανέφερε τα φοβερά «απτά αποτελέσματα» του ταξιδιού στις ΗΠΑ. «Πρώτη φορά ακούσαμε τον πρόεδρο των ΗΠΑ να μιλά δημόσια για την ανάγκη ελάφρυνσης του ελληνικού δημοσίου χρέους, απτό αποτέλεσμα η δήλωσή του ότι η ελληνική οικονομία στέκεται στα πόδια της, απτό αποτέλεσμα ήταν η σύσταση ομάδας εργασίας μεταξύ των υπουργών μας για επενδύσεις στην Ελλάδα. Απτό αποτέλεσμα είναι η ανακοίνωση για κατασκευή σταθμού υγροποιημένου αερίου στην Αλεξανδρούπολη, ενώ είμαστε η δεύτερη χώρα στην Ευρώπη που ανοίγει τις πύλες της για εισαγωγή σχιστολιθικού αερίου. Απτό αποτέλεσμα είναι η αναγνώριση ότι η επόμενη ΔΕΘ, που τιμώμενη χώρα θα είναι οι ΗΠΑ, θα αποτελέσει σημείο καμπής για τις αμερικανικές επενδύσεις. Απτό αποτέλεσμα η αναγνώριση της Ελλάδας ως πυλώνα σταθερότητας και ασφάλειας στην περιοχή. Τέλος, απτό αποτέλεσμα ήταν η διαβεβαίωση από πλευράς της διευθύντριας του ΔΝΤ ότι η Ελλάδα πέρασε τον κάβο». Το προς στιγμήν απτό είναι το κοντράτο (ύψους 2.4 δισ.) για την αναβάθμιση των F16 που ανακοίνωσε ο Τραμπ και η αναβάθμιση της Σούδας. Τα υπόλοιπα είναι στιγμιαία λόγια και φιλοφρονήσεις. Μάλλον εμείς βάζουμε το χέρι στην τσέπη κι όχι οι Αμερικανοί.
Έρχεται όμως κι ένα άλλο εγχώριο «απτό»: Με τυμπανοκρουσίες, με πανηγυρισμούς η κυβέρνηση θα ξαναμοιράσει σε ευπαθείς ομάδες για δεύτερη φορά «κοινωνικό μέρισμα». Το ύψος του ποσού θα είναι περίπου 800 εκατομμύρια μέχρι 1 δισ. και θα δοθεί σε ένα εκατομμύριο πολίτες. Την στιγμή που η κυβέρνηση έχει δεσμεύσει την οικονομία με στάση πληρωμών προς τους συνταξιούχους εδώ και 3 χρόνια, και χρωστά περίπου 3δισ. σε δικαιούχους, την στιγμή που έχει υπογράψει περαιτέρω μειώσεις των συντάξεων και ο νόμος Κατρούγκαλου με την «προσωπική διαφορά» από 2019 θα τις αποτελειώσει, μοιράζει κιμπάρικα το φιλοδώρημα παριστάνοντας πως νοιάζεται για τους αδύναμους. Λες και τα εξωφρενικά πρωτογενή πλεονάσματα που έχει δεσμευτεί μέχρι το 2021 θα προέλθουν από άλλες περικοπές κι όχι από διαρκή λιτότητα που εφαρμόζει.
Η κυβέρνηση Τσίπρα έχει σπάσει κάθε φράγμα κυνισμού και υποκρισίας. Έχει την άνεση να πηγαίνει στις ΗΠΑ να γλύφει και να χαριεντίζεται και «άμα τη επιστροφή της» να διοργανώνει ως κόμμα μια φιέστα επίσκεψη στην Μακρόνησο, σκυλεύοντας την μνήμη δεκάδων χιλιάδων που μαρτύρησαν στο πρώτο μεγάλο μαζικό πείραμα της αμερικανοκρατίας να κάμψει ένα συγκλονιστικό κίνημα, συντρίβοντας τις συνειδήσεις και τα κορμιά τους.
Το ταξίδι στις ΗΠΑ και το κοινωνικό μέρισμα εντάσσονται στην επιχείρηση come back του ΣΥΡΙΖΑ και όχι της Ελλάδας, με την έννοια ότι πρέπει πάση θυσία να δείξει «ότι κρατιόμαστε» και ότι το πολιτικό παιχνίδι δεν έχει ακόμα κριθεί. Θέλει να δείξει ότι η σταθεροποίηση δεν είναι επιφανειακή, ότι έχει βάθος και κάνει ότι μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στην Ν.Δ. που δεν έχει δημιουργήσει ένα δυναμικό ρεύμα υπέρ της παρά την δημοσκοπική πρωτιά της.
Νομίζει έτσι ότι θα αποφύγει την οργή ποντάροντας στο σλόγκαν: «ο λαός δεν έχει μνήμη, φτάνει να του ρίξεις λίγα ψίχουλα».
Ένα ποιοτικό στοιχείο
Αυτή η κυβέρνηση και η εφαρμοσμένη πολιτική της έχει ένα ποιοτικό στοιχείο χειρότερο από όλες τις προηγούμενες. Διαλύει την κοινωνία και την συνοχή της. Ρευστοποιεί τα πάντα, παρεμβαίνει διχάζοντας και διαιρώντας, δημιουργεί αντιπαραθέσεις και ζητήματα εκεί που δεν υπάρχουν, αναδεικνύει ασήμαντα ή δευτερεύοντα ζητήματα σε κυρίαρχα. Η διαλυτική της πολιτική αφορά και τους θεσμούς αλλά και την ίδια την κοινωνία. Επειδή μια ορισμένη εταιρεία πρέπει να αναλάβει τα εισιτήρια και τα μηχανήματα στις συγκοινωνίες, αδιαφορεί για το τι και πώς θα προμηθευτούν τις κάρτες τους οι πολίτες και πόσο θα παιδευτούν. Θα μειώσει τις ώρες διδασκαλίας στα σχολεία και θα περηφανεύεται για αυτό, θα ενώσει τμήματα ΑΕΙ και ΤΕΙ σαν να μην συμβαίνει τίποτα ουσιαστικό και χωρίς καμιά επιστημονική τεκμηρίωση, θα προωθήσει νομοθετήματα για την αλλαγή φύλου και τον αυτοπροσδιορισμό, αγνοώντας απόψεις επιστημονικών φορέων, θα γενικεύσει την συζήτηση για την κάνναβη. Θα επιτεθεί στις υψηλές συντάξεις (για τις οποίες ο εργαζόμενος έχει δουλέψει και πληρώσει εισφορές 40 χρόνια) και θα υποδαυλίσει την αντίληψη γιατί να παίρνει ο άλλος 1.500 σύνταξη, όταν ο νέος συνταξιούχος θα πάρει –αν πάρει– 400-500 ευρώ; Τόσο ξύπνιοι οι αριστερούληδες υλοποιητές των μνημονίων και των νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Επιτίθενται στο μισθό, στις συντάξεις, στην υγεία, στην παιδεία, τα ρημάζουν όλα, καμώνονται ότι νοιάζονται για τους αναξιοπαθούντες και παίρνουν μέτρα ισοπέδωσης προς τα κάτω μοιράζοντας τη φτώχεια σε επιδόματα και συσσίτια. Και δεν πειράζουν τρίχα της κεφαλής των εφοπλιστών, των τραπεζών, των μεγαλοεργολάβων, των μεταπρατών, των μιζαδόρων. Η Μακρόνησος έλειπε, στους καραγκιόζηδες…
Πλήθος συγχαρητηρίων
Είναι τέτοιο το έργο τους που σε ελάχιστο χρόνο έχουν αποσπάσει πλήθος συγχαρητηρίων από όλους τους εκπροσώπους του διεθνούς «προλεταριάτου»: Τον Τραμπ, την Λαγκάρντ, τον Τόμσεν, την Μέρκελ, τον Σόιμπλε. Αλλά και το εγχώριο «λούμπεν προλεταριάτο» τους ίδιους ύμνους ψάλλει στον Τσίπρα. Ποιος άλλος θα μπορούσε να προωθήσει τόσο τον «σοσιαλιστικό μετασχηματισμό» της χώρας, ποιος άλλος θα βοηθούσε τόσο πολύ τους φτωχούς και τους πολλούς της χώρας. Μόνο ο Τσίπρας, που ο συνέταιρος Καμμένος, με περισσεύματα ήθους και ψυχής, θεωρεί «σαν τον πρώτο πρωθυπουργό που ακούει, που είναι πραγματικός ηγέτης». Το λέει στην αντικειμενικότατη Εφ.Συν, στον έγκριτο δημοσιογράφο Νίκο Σβέρκο. Αυτή η αναγνώριση δεν είναι «άνευ ουσίας, άνευ σημασίας» όπως λέει κι ο Πουλικάκος στο τραγούδι του. Άλλωστε «στην άκρη του δρόμου παραμονεύει ο άρχων του τρόμου»…
Όποιος υποτιμά τόσο πολύ τον λαό αυτού του τόπου, όποιος τον εμπαίζει όποιος του φέρεται ως πολιτικός παπατζής, δεν μακροημερεύει. Γι αυτό και το όνειρο της «επιστροφής του ΣΥΡΙΖΑ» έχει σαν το ψέμα κοντά ποδάρια…
