Ο Γουσταύος Φλουράνς στο σύντομο διάστημα της ζωής του (1838-1871) κατά το οποίο δεν διωκόταν για την επαναστατική του δράση, υπήρξε λέκτορας στο Κολέγιο της Γαλλίας –ήταν φυσιολόγος, με κλίση προς την ανθρωπολογία–, μαχόμενος δημοσιογράφος στο Παρίσι, στις Βρυξέλλες, στην Κωνσταντινούπολη, στην Αθήνα και στη Νεάπολη και συγγραφέας.
Στρατεύτηκε στο σοσιαλιστικό κίνημα από νεαρός, επηρεασμένος από τις ιδέες του Μπλανκί. Σε μία σύντομη παραμονή του στο Λονδίνο, ο Φλουράνς είναι βέβαιο ότι ήρθε σε επαφή και με τους μαρξιστές της Διεθνούς και με τον ίδιο τον Μαρξ και την οικογένειά του. Αναγκάστηκε πολλές φορές να εγκαταλείψει τη Γαλλία για να αποφύγει τις διώξεις και έτσι ανέπτυξε διεθνή επαναστατική δράση. (5)
Το 1866 βρέθηκε στην Κρήτη όπου πολέμησε ως εθελοντής –παίρνοντας το βαθμό του λοχαγού– στο πλευρό των επαναστατημένων Κρητικών, ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η Κρητική Εθνοσυνέλευση του χορήγησε τιμητικά την κρητική υπηκοότητα και τον εξέλεξε Πληρεξούσιο του Κρητικού Λαού στο Βασίλειο της Ελλάδας. Ήταν καταζητούμενος στη Γαλλία, στην Ελλάδα, στην Τουρκία και στην Ιταλία λόγω της ανατρεπτικής του δράσης. Η κυβέρνηση της Αθήνας, υπό την πίεση των Γάλλων, τον απέλασε.
Επέστρεψε στο Παρίσι όπου συνεργάστηκε με την εφημερίδα Marseillaise του Ανρί Ροσφόρ. Αντιτάχθηκε στην Κυβέρνηση Εθνικής Αμύνης. Εκλέχτηκε διοικητής του 63ου τάγματος της Εθνοφρουράς και υπήρξε ένας από τους ηγέτες της εξέγερσης της 31ης Οκτωβρίου 1870.
Κατά τη διάρκεια της Κομμούνας υπήρξε στρατηγός της 20ής Λεγεώνας, υπεύθυνος για την άμυνα του Παρισιού, και εκλεγμένος αντιπρόσωπος του 20ού Διαμερίσματος.
Ένας από τους επικεφαλής της μεγάλης εξόδου της 3ης Απριλίου, μετά την αποτυχία της συνελήφθη και σφαγιάστηκε.
(5) Λεωνίδας Καλλιβρετάκης, Η ζωή και ο θάνατος του Γουσταύου Φλουράνς, εκδ. Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα 1998.
