Ξημερώματα Πρωτομαγιάς, πέθανε ο Αργεντίνος φίλος και σύντροφός μας Χασίντο Ρολντάν, ιδρυτικό μέλος του Επαναστατικού Κομμουνιστικού Κόμματος (PCR) της Αργεντινής από το θυελλώδες 1968, και γραμματέας του τα τελευταία χρόνια. Η πρώτη φορά που είχε έρθει στην Ελλάδα ήταν στις αρχές του 2002, στη διάρκεια μιας καμπάνιας αλληλεγγύης με την εξέγερση του Argentinazo (απ’ όπου και η φωτογραφία). Από τότε είχε γεννηθεί μια ζεστή σχέση αυθεντικής συντροφικότητας, φιλίας, αμοιβαίας εκτίμησης.
Δημοσιεύουμε εδώ τον αποχαιρετισμό του Ρούντι Ρινάλντι…
Σήμερα πρώτη Μαΐου του 2025 πληροφορήθηκα με οδύνη τον θάνατο του Χασίντο Ρολντάν, γραμματέα του Επαναστατικού Κομμουνιστικού Κόμματος Αργεντινής. Ο Χασίντο ήταν ένας υπέροχος Άνθρωπος, ζεστός, άμεσος, συναισθηματικός, που όσοι τον γνώρισαν τον αγάπησαν και τον εκτίμησαν πολύ. Μπορεί να φαίνεται παράξενο, αλλά τον ένοιωθα σαν έναν μακρινό αδελφό. Μακρινό, σε μια ιδιαίτερη χώρα, την Αργεντινή με πάρα πολλά κοινά με την Ελλάδα και την σύγχρονη ιστορία της.
Ο Χασίντο είχε έρθει δύο φορές στην Ελλάδα, προσκεκλημένος από την ΚΟΕ και το Resistance Festival. Είχαμε πολλές συνομιλίες και ανθρώπινες στιγμές. Τον συνάντησα και στην Αργεντινή σε ταξίδι το 2008. Κάθε φορά που αποχαιρετιζόμασταν ανέφερε πως ήμουν αδελφός του, και βουρκώναμε αγκαλιασμένοι γιατί δεν ξέραμε πότε κι αν θα ξανασμίγαμε.
Ο Χασίντο ανήκε στην ηγετική ομάδα που δημιούργησε το PCR Αργεντινής (1968) και πήρε μέρος σε όλους τους μεγάλους και συγκλονιστικούς αγώνες του λαού και του προλεταριάτου της Αργεντινής, μεταξύ άλλων στις εξαιρετικά δύσκολες και απάνθρωπες συνθήκες της δικτατορίας του Βιντέλα (με τους 30.000 «εξαφανισμένους» και δολοφονημένους αγωνιστές), στον πόλεμο με την Αγγλία, στις σύγχρονες εξεγέρσεις ενάντια στη χρεοκοπία και το ΔΝΤ. Ανέλαβε γραμματέας πριν λίγα χρόνια, όταν πέθανε ο ιστορικός ηγέτης του κόμματος Ότο Βάργκας (άλλη μια μεγάλη προσωπικότητα του κινήματος της Αργεντινής και της Λατινικής Αμερικής). Το PCR είναι μια δύναμη που συνδύαζε πάντα το εθνικό με το κοινωνικό, κι αυτά τα δύο με το διεθνιστικό.
Ευγενικός, τρυφερός, σοβαρός, βαθιά ανθρώπινος (σε μια γιορτή χόρεψε με τη μητέρα μου που τότε δεν έβλεπε –αλλά ακόμα καταλάβαινε– η οποία πήρε μεγάλη χαρά), μιλούσε πάντα με ενθουσιασμό και φλόγα.
Όλα τα στελέχη της καθοδήγησης του PCR έμαθαν τους νέους και τις νέες της οργάνωσής τους να αγαπούν την Ελλάδα και την ΚΟΕ, και το έδειξαν πολλές αντιπροσωπείες που ταξίδεψαν από την Αργεντινή στη χώρα μας. Την ίδια θέρμη νοιώθαμε και εμείς σε κάθε συνάντηση. Και επειδή με τα χρόνια έχουμε μια κάποια πείρα από διεθνείς σχέσεις, με τους Αργεντίνους συντρόφους ήταν πραγματικά από τις πιο θερμές και μεστές, χωρίς διπλωματίες και μεγάλα (αλλά κούφια) λόγια.
Αντίο Χασίντο Ρολντάν, μακρινέ αδελφέ μου.
Συλλυπητήρια στην οικογένειά σου, στους οικείους σου και στους συντρόφους και τις συντρόφισσες του PCR.
