Υλοποιεί τις μνημονιακές δεσμεύσεις, όπως και το 2016, εξυπηρετώντας το απεχθές χρέος, επιβαρύνοντας τα λαϊκά στρώματα με φόρους, περικοπή συντάξεων και κοινωνικών παροχών

του Παύλου Δερμενάκη

 

Ένας ακόμα μνημονιακός κρατικός προϋπολογισμός, ο 7ος κατά σειρά, συζητιέται αυτές τις μέρες στη Bουλή. Η φιλοσοφία και οι στόχοι του ίδιοι, όπως και όλων των προηγούμενων: Υλοποίηση των εντολών των δανειστών, εξυπηρέτηση χωρίς προβλήματα του απεχθούς χρέους, επιβάρυνση αποκλειστικά των λαϊκών στρωμάτων με τη φορολογική σε βάρος τους επιδρομή, την περικοπή συντάξεων και κοινωνικών παροχών αλλά και τη μεταφορά με κάθε τρόπο της κρίσης στις πλάτες τους (ανεργία, μείωση μισθών, κλπ). Η μόνη διαφορά του νέου προϋπολογισμού, όπως και εκείνου του 2016, συγκριτικά με εκείνους προηγούμενων ετών, είναι ότι τον εισηγείται μια κυβέρνηση που αυτοαποκαλείται «αριστερή». Μια κυβέρνηση που εκλέχτηκε από το λαό, για να κάνει ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που εφαρμόζει σε όλο το φάσμα της πολιτικής της και φυσικά στο κεντρικό οικονομικό θέμα του κρατικού προϋπολογισμού.

 

Που είσαι νιότη που ‘λεγες πως θα γινόμουν άλλος…

Η εξουσία είναι γλυκιά και προκειμένου κάποιοι να παρατείνουν την παραμονή τους σ’ αυτήν, όσο το δυνατόν περισσότερο, αποκηρύσσουν τον παλαιότερο εαυτό τους. Ξεχνούν τι έλεγαν και τι υπόσχονταν και συνεχίζουν στο δρόμο των προηγούμενων.

Ανατρέχοντας στην τελευταία ομιλία του Τσίπρα, ως αντιπολίτευση, στη Bουλή για τον προϋπολογισμό του 2015, «βγάζουν μάτι» μια σειρά από τα λεγόμενά του, με τα οποία κατακεραύνωνε την τότε κυβέρνηση, και τα οποία ισχύουν στο ακέραιο και για τα δικά του πλέον έργα. Ο προϋπολογισμός «είναι το αποτύπωμα της πιο σκληρής πολιτικής που επιβλήθηκε με τη βία σε μια χώρα πειραματόζωο. Ο προϋπολογισμός αυτός είναι ουσιαστικά η φωτογραφία του μνημονίου… Αυτός ο προϋπολογισμός είναι ταυτόχρονα όμως και η θλιβερή εικόνα μιας κυβέρνησης παραδομένης…»

Και πάμε στο σήμερα της πολιτικής Τσίπρα ως κυβέρνηση, που και για το 2017 χαρακτηρίζεται από την επιδρομή στο λαϊκό εισόδημα με νέο φορολογικό τσουνάμι και την ταυτόχρονη περικοπή συντάξεων και κοινωνικών δαπανών.

 

Νέοι δυσβάσταχτοι φόροι

pin-proypΗ καινούργια φορολογική επιδρομή βασίζεται στις νέες μνημονιακές υποχρεώσεις, όπως αυτές καταγράφηκαν με την ολοκληρωτική παράδοση της «κυβέρνησης» στους δανειστές κατά την 1η αξιολόγηση του τρίτου Μνημονίου.

Το σύνολο των νέων φόρων που θα πληρώσουμε το 2017 ανέρχεται σε 3,1 δισ. ευρώ. Από αυτά οι νέοι άμεσοι φόροι είναι 1,7 δισ. και θα προέλθουν από τη μείωση του αφορολόγητου, την αύξηση των φορολογικών συντελεστών σε διάφορες κατηγορίες φορολογούμενων (ελεύθεροι επαγγελματίες) και την αύξηση της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης. Παράλληλα αυξάνονται οι νέοι έμμεσοι φόροι κατά 1,4 δισ. ευρώ τα οποία προκύπτουν από την αύξηση του ΦΠΑ από 23% σε 24% και την οριστική κατάργηση του ειδικού καθεστώτος ΦΠΑ στα νησιά, από την αύξηση της φορολογίας σε καύσιμα, καφέ, τσιγάρα κλπ. και από την επιβολή νέων τελών-φόρων σε σταθερή τηλεφωνία, συνδρομητική τηλεόραση, ηλεκτρονικό τσιγάρο κ.λπ. (βλέπετε αναλυτικά σχετικό πίνακα).

Οι νέοι φόροι είναι εδώ για τα λαϊκά στρώματα, όμως τα νούμερα του «ταξικά μεροληπτικού» κ. Τσακαλώτου μάς υποδεικνύουν ότι κάτι «σάπιο υπάρχει στο βασίλειο…» του υπουργείου του και στα νούμερα που παρουσιάζει. Ειδικότερα, έχουμε τα ακόλουθα δεδομένα: α) το 2017 η κυβέρνηση προβλέπει ανάπτυξη 2,7%. Άρα ιδιαίτερα αυξημένη οικονομική δραστηριότητα, υψηλότερα εισοδήματα, μείωση ανεργίας κλπ. Συνεπώς στη διάρκεια του 2017 από αυτό και μόνο θα εισπράττει (παρακρατεί) αυξημένο φόρο εισοδήματος, σε σύγκριση με το 2016, σε όλες τις κατηγορίες εισοδημάτων φυσικών προσώπων (μισθωτοί, ελεύθεροι επαγγελματίες κλπ). β) όπως αναφέραμε επέβαλε νέους άμεσους φόρους 1,7 δισ. ευρώ. Το ερώτημα που προκύπτει είναι το ακόλουθο: Πώς είναι δυνατόν να ισχύουν τα παραπάνω αλλά στον προϋπολογισμό του 2017 οι άμεσοι φόροι να είναι μειωμένοι συγκριτικά με το 2016 κατά 300 εκατ. ευρώ; Προφανώς είτε οι νέοι φόροι δεν θα εισπραχθούν, λόγω εξάντλησης της φοροδοτικής ικανότητας των πολιτών, είτε κάποιοι αναμένεται να ωφεληθούν, σχεδιασμένα, στην πορεία της χρονιάς από αυτά τα νούμερα. Φυσικά αυτοί δεν θα είναι τα λαϊκά στρώματα. Μια πρώτη εικόνα, για το που μπορεί να οδηγηθούν τα πράγματα, καταγράφεται από το γεγονός ότι το 2017 οι φόροι των νομικών προσώπων θα είναι μειωμένοι κατά 250 εκατ. ευρώ!!! Συνεπώς δεν πρέπει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖ«Α»-ΑΝΕΛ να είναι σκέτα φιλελεύθερη, αλλά και να το δείχνει έμπρακτα, με μειώσεις φόρων στην επιχειρηματική δραστηριότητα. Διαφορετικά αφήνει χώρο στον Κυριάκο Μητσοτάκη να υπόσχεται, μόνο αυτός, μείωση φορολογίας των επιχειρήσεων.

Με αυτά δε τα δεδομένα, όσον αφορά τα φορολογικά έσοδα, η σχέση μεταξύ άμεσων και έμμεσων φόρων επιδεινώνεται για μία ακόμα χρονιά. Διαμορφώνεται για το 2017 σε 56,4% οι έμμεσοι έναντι 43,6% οι άμεσοι φόροι. Και είναι γνωστό ότι όσο μεγαλύτερη είναι η έμμεση φορολογία τόσο αντιλαϊκότερο είναι το φορολογικό σύστημα.  Υπερφορολογεί, μέσω της κατανάλωσης, με πολύ υψηλότερο τελικά συντελεστή τα χαμηλά εισοδήματα που καταναλώνονται στο σύνολό τους, έναντι των υψηλών που δεν καταναλώνονται στο σύνολό τους και συνεπώς δεν φορολογούνται με έμμεσους φόρους.

Παράλληλα μια ακόμα επιτυχία της  «κυβέρνησης» Τσίπρα είναι η ραγδαία αύξηση της συνολικής φορολογικής επιβάρυνσης στα 2 χρόνια της θητείας της. Ειδικότερα το σύνολο των φορολογικών εσόδων την περίοδο 2010-2015 ήταν σταθερά μειούμενο σε απόλυτο ύψος, από 51,3 δισ. ευρώ το 2010 σε 43,7 δισ. το 2015. Την περίοδο της  «κυβέρνησης» Τσίπρα, με τους δύο προϋπολογισμούς που έχει εισηγηθεί, ανέβηκαν σε 45,8 δισ. ευρώ το 2016 και σε 46,9 το 2017, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι, αυτή η «κυβέρνηση» κάνει όλα όσα δεν μπορούσαν να κάνουν σε βάρος του λαού οι προηγούμενες «κυβερνήσεις».

Στο κάδρο των «κοινωνικών» δράσεων… Με δύο σκληρούς άκρως αντιλαϊκούς προϋπολογισμούς η «κυβέρνηση» επιδεινώνει τα προβλήματα φτώχειας και περιθωριοποίησης του λαού για να μπορεί να επιστέφει «ψίχουλα» σε ελάχιστους, μέσω κολοβών κοινωνικών προγραμμάτων, και να απαιτεί να την ευγνωμονούν.... Η παραπάνω φωτογραφία είναι από κάποια κοινωνική δράση και αποτυπώνει την αγωνία του κόσμου για λίγα πορτοκάλια σε μια προσπάθεια επιβίωσης. Η κυβέρνηση αντί να δώσει λύση στην ουσία των προβλημάτων του λαού, τα επιδεινώνει και παράλληλα προσπαθεί να τοποθετήσει και τον εαυτό της στο κάδρο των «κοινωνικών» δράσεων… Οπως έκαναν όταν ήταν στην αντιπολίτευση. Φώτο:Μάριος Λώλος
Στο κάδρο των «κοινωνικών» δράσεων… Με δύο σκληρούς άκρως αντιλαϊκούς προϋπολογισμούς η «κυβέρνηση» επιδεινώνει τα προβλήματα φτώχειας και περιθωριοποίησης του λαού για να μπορεί να επιστέφει «ψίχουλα» σε ελάχιστους, μέσω κολοβών κοινωνικών προγραμμάτων, και να απαιτεί να την ευγνωμονούν…. Η παραπάνω φωτογραφία είναι από κάποια κοινωνική δράση και αποτυπώνει την αγωνία του κόσμου για λίγα πορτοκάλια σε μια προσπάθεια επιβίωσης. Η κυβέρνηση αντί να δώσει λύση στην ουσία των προβλημάτων του λαού, τα επιδεινώνει και παράλληλα προσπαθεί να τοποθετήσει και τον εαυτό της στο κάδρο των «κοινωνικών» δράσεων… Οπως έκαναν όταν ήταν στην αντιπολίτευση. Φώτο:Μάριος Λώλος

 

Νέες περικοπές λαϊκών εισοδημάτων

Στο σκέλος των δαπανών η αντιλαϊκότητα της εφαρμοζόμενης πολιτικής είναι πιο ξεκάθαρη. Για το 2017 προβλέπεται η εφαρμογή των μέτρων που ήδη έχουν ψηφιστεί από τη Βουλή και θα αποφέρουν «όφελος» στα ταμεία του κράτους 1 δισ. ευρώ. Όμως οι επιβαρύνσεις σε κάποιες κατηγορίες πολιτών θα είναι ιδιαίτερα επώδυνες. Οι μειώσεις συντάξεων θα ανέλθουν σε 720 εκατ. και οι μειώσεις κοινωνικών επιδομάτων και αυξήσεις εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία θα είναι 930 εκατ. ευρώ. Από αυτά θα χρηματοδοτηθεί το εισόδημα κοινωνικής αλληλεγγύης ύψους 570 εκατ. ευρώ καθώς και 300 εκατ. που δεν έχουν οριστικοποιηθεί, τα οποία προβλέπεται να αποδοθούν για κοινωνικούς σκοπούς «αν όλα πάνε καλά» στην εκτέλεση του προϋπολογισμού του 2017. Διαφορετικά οι μειώσεις δαπανών θα ανέλθουν σε 1,3 δισ. ευρώ.

 

Η Ελλάδα πρώτη στο ΝΑΤΟ σε στρατιωτικές δαπάνες

Ενώ η χώρα και ο λαός βυθίζονται στην κρίση, τα ποσά που καταβάλλονται από το ελληνικό κράτος για στρατιωτικές – εξοπλιστικές δαπάνες, ανεξάρτητα αν αποτυπώνονται και πως στον κρατικό προϋπολογισμό, συνεχίζουν να ευημερούν. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΝΑΤΟ, που είδαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητας, η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα μετά τις ΗΠΑ σε στρατιωτικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ. Κάθε έτος το 2015 και 2016 δαπανήσαμε το 2,4% του ΑΕΠ. Το ποσό  σε απόλυτο ύψος για το 2016 είναι 5,8 δισ. δολάρια. Γι’ αυτό και ο κ. Ομπάμα στην πρόσφατη επίσκεψή του τόνισε ιδιαίτερα την ανάγκη να τηρούμε, πλην των άλλων, και τις οικονομικές δεσμεύσεις μας ως χώρα απέναντι στη συμμαχία.

 

Δημόσιο χρέος, ένα βαρέλι χωρίς πάτο…

Υποτίθεται ότι το σύνολο των πολιτικών που εφαρμόζεται στην Ελλάδα εδώ και 8 χρόνια έχει σκοπό τη μείωση του δημόσιου χρέους. Όμως αυτό, ως λερναία ύδρα, συνεχίζει να αυξάνει. Με τον τρόπο μέτρησης του χρέους, που περιλαμβάνεται στον κρατικό προϋπολογισμό («χρέος γενικής κυβέρνησης»), αυτό αναμένεται να ανέλθει σε 315,4 δισ. ευρώ το 2016 και σε 319,2 το 2017. Δηλαδή, παρά τα νέα μέτρα συνολικού ύψους 4,0 δισ. ευρώ του προϋπολογισμού 2017, το χρέος θα αυξηθεί κατά 3,8 δισ. ευρώ. Σύμφωνα δε με στοιχεία που δημοσιεύθηκαν στην Καθημερινή (23/11/2016) «οι συνολικές χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας για το 2017 (μαζί με την αναχρηματοδότηση των εντόκων γραμματίων) υπολογίζονται σε περίπου 16,8% του ΑΕΠ. Ποσοστό υψηλότερο του ορίου του 15% του ΑΕΠ, που έχει τεθεί ως κριτήριο για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Να σημειωθεί ότι το 16,8% του ΑΕΠ  γα το 2017 αντιστοιχεί σε 30,5 δισ. ευρώ».

 

Ερχεται… ανάπτυξη;

Σύμφωνα με τον κρατικό προϋπολογισμό το 2015 το ΑΕΠ θα σημειώσει συνολικά μείωση κατά 0,3%, αλλά το 2017 θα σημειωθεί ανάπτυξη 2,7% που θα προέρχεται κατά κύριο λόγο από την αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης κατά 1,8%. Τώρα από πού τα νοικοκυριά θα βρουν χρήματα για να αυξήσουν την κατανάλωσή τους και μάλιστα κατά 1,8% το 2017 όταν α) θα υποστούν τα νέα μέτρα των 4,0 δισ. ευρώ και β) λόγω των προηγούμενων αντίστοιχων μέτρων μείωσαν την κατανάλωσή τους κατά 0,2% το 2015 και 0,6% το 2016, είναι ένα ερώτημα που θα απαντηθεί στην πράξη. Κατά την εκτίμησή μας αρνητικά, με την διάψευση των ελπίδων για τόσο υψηλή ανάπτυξη, και φυσικά την δημιουργία τεράστιων προβλημάτων στην υλοποίηση του κρατικού προϋπολογισμού του 2017.

Συνεπώς, καθώς προχωρά ο ΣΥΡΙΖ«Α» στην «κυβερνητική» του θητεία βουλιάζει όλο και περισσότερο στην εφαρμογή αντιλαϊκών πολιτικών. Ένα κλασικό δείγμα είναι και ο δεύτερος δικός του κρατικός προϋπολογισμός που επιβάλλει μια σειρά νέα αντιλαϊκά μέτρα. Στην πράξη έχουν καταντήσει «κυβέρνηση» και βουλευτές να ψηφίζουν και να υλοποιούν όλα όσα δεν θα τολμούσαν να κάνουν οι άλλοι μνημονικοί, αρκεί να παρατείνουν για λίγο ακόμα την παραμονή τους στην εξουσία…

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!