Του Μάριου Διονέλλη
Υπάρχει μια μικρή λεπτομέρεια στις ανασκοπήσεις της χρονιάς που δείχνει το μέγεος του παιχνιδιού που παίζουν εις βάρος μας αυτοί που αποφασίζουν για την καθημερινή μας ενημέρωση τα τελευταία χρόνια. Αν παρατηρήσετε προσεκτικά, θα δείτε ότι σε κάθ μία από τις τελευταίες χρονιές κάτι λείπει.
Για το 2014 ήταν εκεί η Αμφίπολη, οι δύο εκλογικές αναμετρήσεις, οι πλημμύρες της Αθήνας, η απεργία πείνας του Ρωμανού, το σκάνδαλο Μπαλτάκου, τα καμώματα της Χρυσής Αυγής, οι νεκροί μετανάστες στα νερά του Φαρμακονησίου, η ελληνική Προεδρία κλπ. Ακόμα και τον αγώνα των κατοίκων στις Σκουριές εδέησαν κάποιοι να συμπεριλάβουν κι ας τον έθαβαν κατά τη διάρκεια όλης της χρονιάς. Και για τις προηγούμενες χρονιές, αντιστοίχως, στις ανασκοπήσεις βρίσκονται όλα τα πραγματικά σημαντικά γεγονότα.
Μα αλήθεια, αν είστε από αυτούς που βλέπουν συχνά ειδήσεις, δεν σας λείπει κάτι όταν τα ξαναθυμάστε όλα σε fast forward; Πείτε μου, πού είναι εκείνες οι «κρίσιμες εβδομάδες» που δεν ξέραμε αν θα έρθει η επόμενη δόση; Πού είναι στις ανασκοπήσεις η τεράστια αγωνία που έζησε τόσες φορές τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα μήπως αδειάσουν τα ράφια και μήπως δεν έρθει στο επόμενο ραντεβού η τρόικα; Πού είναι εκείνες οι «κρίσιμες» για την ίδια την ύπαρξή μας ως χώρα συνεδριάσεις του Eurogroup και οι σύνοδοι κορυφής;
Πόσα βραδινά δελτία ζήσαμε με το αίμα μας να παγώνει μήπως δυσαρεστηθούν οι δανειστές, μήπως οδηγηθούμε στη χρεοκοπία και στην έξοδο από το ευρώ και μήπως πέσουν πάνω μας οι επτά πληγές του Φαραω; Τόση αγωνία περάσαμε, δεν αξίζει να τη θυμηθούμε στην ανασκόπηση;
Είναι απολύτως τσεκαρισμένο. Οι δημιουργοί των ανασκοπήσεων συστηματικά τις ξεχνάνε αυτές τις αγωνίες. Που πάει να πει πως ή αυτοί δεν έχουν καλή μνήμη ή εμείς τσάμπα αγχωνόμασταν. Διαλέξτε και πάρτε, τώρα που ξεκινάμε να φτιάχνουμε το υλικό για την ανασκόπηση του ’15.
ΥΓ: Ένα πουλάκι μου είπε πως ίσως θα ήμασταν καλύτερα ενημερωμένοι αν βλέπαμε για κάθε χρόνο μόνο την ανασκόπηση και όχι τα τρέχοντα δελτία ειδήσεων.
